تضاد عرضی

[ویکی فقه] تضاد عرضی به تعارض مدلولِ دو دلیل ناشی از قرینه خارجی اطلاق می شود.
تضاد عرضی، در باب تعارض ادله مطرح است و مقابل تضاد حقیقی و به معنای تعارض دو دلیلی است که تضاد بین مدلول آنها ذاتی نبوده بلکه عارضی می باشد؛ یعنی سبب تضاد مدلول آن دو، امر ثالثی است، مثل این که گفته شود: «یجب اکرام زید» و در جمله دیگر گفته شود: «یحرم اکرام عمرو» و به کذب یکی و صدق دیگری علم اجمالی داشته باشیم. نتیجه این علم اجمالی آن است که مدلول دو جمله، بالعرض با هم تنافی پیدا می کنند.