تعارض ادله

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تعارض ادله (اصول). تعارض ادله، تنافی میان مدلول - یا دلالت - دو یا چند دلیل را می گویند. تعارض ادلّه، مبحثی در اصول فقه در باره تقابلِ ادله احکام و روش های رفع آن می باشد.
تعارض ادله، به معنای تنافی میان مدلول و به نظر برخی دلالت دو یا چند دلیل است، به گونه ای که هر یک مدلول دیگری را نفی کند، مثل این که شارع بگوید: «ان ظاهرت فاعتق رقبة» و بعد بگوید: «لا تملک رقبة کافرة»؛ که طبق دلیل اول، آزاد کردن رقبة کافر جایز، و طبق دلیل دوم، غیر جایز است.
معنای تعارض در لغت
تعارض در لغت به معنای یکدیگر را پیش آمدن، متعرض یکدیگر شدن و معارضه کردن با هم و معارضه به معنای در برابر دیگری پیش آمدن است.
معنای اصطلاحی تعارض
در اصطلاح اصول فقه ، تعارض ، تنافی داشتنِ مقتضای دو یا چند دلیل با یکدیگر است، به طوری که با هم متضاد یا متناقض باشند، مانند آن که دلیلی بر وجوب کاری دلالت کند و دلیلی دیگر بر حرمت یا واجب نبودن آن.
جایگاه مبحث تعارض در علم اصول
...

پیشنهاد کاربران

ناسازگاری دو روایت را تعارض ادله می گویند هر چند عنوان ادله یک عنوان عامی است اما اصولیین از این عنوان روایات را اراده می کنند در این تنافی ادله گاهی مشکل به سرعت حل می شود مثلا یک روایت عام است و روایت
...
[مشاهده متن کامل]
دیگر خاص است و شکی نیست که خاص عام را تخصیص می زند و گاهی این تنافی به راحتی قابل جمع نیست که قواعد خاصی دارد

بپرس