یک تشریفات ساده ( به ایتالیایی: Una Pura formalità ) فیلمی است ایتالیایی به کارگردانی جوزپه تورناتوره و با بازی رومن پولانسکی و ژرار دوپاردیو ساخته شده به سال ۱۹۹۴ که برای نخل طلایی در جشنواره فیلم کن نامزد شد. این فیلم در ایران با عنوان تشریفات ساده نیز شناخته شده است.
تشریفات ساده داستان مردیست که بعد از خودکشی در فضا و مکانی بین زندگی و مرگ گیر می کند تا متوجه اشتباهش بشود. «اونوف» نویسنده ای بسیار بزرگ است که در شبی بارانی در جنگلی سرگردان است. مأمورین پلیس او را پیدا می کنند و چون مدارک شناسایی همراه ندارد و قتلی هم در آن حوالی اتفاق افتاده است او را با خود به پاسگاه پلیسی در ناکجا آباد می برند. نویسنده که بسیار از این شرایط ناراحت است مورد بازخواست کمیسری قرار می گیرد که در آن پاسگاه انجام وظیفه می کند. هر چه فیلم جلوتر می رود و بیشتر با شخصیت نویسنده آشنا می شویم داستان هم به همان اندازه پیچیده تر می شود. نویسنده ای که به خاطر نمی آورد چند ساعت پیش چه کارهایی انجام داده است و بازپرسی که مجبور است از بزرگ ترین نویسندهٔ دوران زندگیش بازخواست بکند. در نهایت این نویسنده است که متوجه می شود خودش را گم کرده است و سالهاست که در زندانی که خودش برای خودش ساخته است به دور از زندگی و شادی فقط نفس می کشده است. در فیلم با انسانی روبه رو هستیم که در اوج شهرت به سر می برد ولی مشکلی بزرگ دارد. او خودش را گم کرده است و در این پوچی تصمیم به خودکشی می گیرد. او فردی است که زندگی نامه اش را تغییر داده است تا هر چه بیشتر از گذشته اش دور شود. افرادی را که می شناخته دیگر به خاطر نمی آورد چون چنان خود را غرق در تنهایی کرده است که حتی قیافهٔ خودش را هم فراموش کرده است. او تنها راه فرار از این تنهایی را در نوشتن پیدا کرده است. به گونه ای که خودش در جایی می گوید که «انسان ها برای این نمی نویسن که دوست دارن بنویسن، برای این می نویسن چون کاری دیگه ای برای انجام دادن ندارن». اما بعد از مدتی متوجه می شود حتی دنیاهایی که برای خودش خلق کرده هم نمی تواند او را از این تنهایی نجات دهد. به همین دلیل دست به خودکشی می زند و در ناکجا آبادی مجبور می شود تا با برگشتن به گذشتهٔ فراموش شده اش خودش را دوباره پیدا کند و زمانی که بالاخره خود را پیدا می کند و معنی زندگی را می فهمد چیزی جز افسوس از عملی که انجام داده است برایش باقی نمی ماند. او در آخرین لحظات تلاش می کند تا احساسش را به زنی که دوستش دارد ابراز کند ولی دیگر آنقدر از زندگی دور شده است که صدایش قدرت عبور از خطوط تلفن را هم ندارد. «تورناتوره» با نگاهی هر چند خیالی ولی دقیق و موشکافانه به بررسی اصلی ترین علت خودکشی یعنی تنهایی می پردازد. تنهایی نه از جنبهٔ فیزیکی بلکه تنهایی خود خواسته در حضور دیگران که برخی، حتی افراد سرشناس برای خود انتخاب می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتشریفات ساده داستان مردیست که بعد از خودکشی در فضا و مکانی بین زندگی و مرگ گیر می کند تا متوجه اشتباهش بشود. «اونوف» نویسنده ای بسیار بزرگ است که در شبی بارانی در جنگلی سرگردان است. مأمورین پلیس او را پیدا می کنند و چون مدارک شناسایی همراه ندارد و قتلی هم در آن حوالی اتفاق افتاده است او را با خود به پاسگاه پلیسی در ناکجا آباد می برند. نویسنده که بسیار از این شرایط ناراحت است مورد بازخواست کمیسری قرار می گیرد که در آن پاسگاه انجام وظیفه می کند. هر چه فیلم جلوتر می رود و بیشتر با شخصیت نویسنده آشنا می شویم داستان هم به همان اندازه پیچیده تر می شود. نویسنده ای که به خاطر نمی آورد چند ساعت پیش چه کارهایی انجام داده است و بازپرسی که مجبور است از بزرگ ترین نویسندهٔ دوران زندگیش بازخواست بکند. در نهایت این نویسنده است که متوجه می شود خودش را گم کرده است و سالهاست که در زندانی که خودش برای خودش ساخته است به دور از زندگی و شادی فقط نفس می کشده است. در فیلم با انسانی روبه رو هستیم که در اوج شهرت به سر می برد ولی مشکلی بزرگ دارد. او خودش را گم کرده است و در این پوچی تصمیم به خودکشی می گیرد. او فردی است که زندگی نامه اش را تغییر داده است تا هر چه بیشتر از گذشته اش دور شود. افرادی را که می شناخته دیگر به خاطر نمی آورد چون چنان خود را غرق در تنهایی کرده است که حتی قیافهٔ خودش را هم فراموش کرده است. او تنها راه فرار از این تنهایی را در نوشتن پیدا کرده است. به گونه ای که خودش در جایی می گوید که «انسان ها برای این نمی نویسن که دوست دارن بنویسن، برای این می نویسن چون کاری دیگه ای برای انجام دادن ندارن». اما بعد از مدتی متوجه می شود حتی دنیاهایی که برای خودش خلق کرده هم نمی تواند او را از این تنهایی نجات دهد. به همین دلیل دست به خودکشی می زند و در ناکجا آبادی مجبور می شود تا با برگشتن به گذشتهٔ فراموش شده اش خودش را دوباره پیدا کند و زمانی که بالاخره خود را پیدا می کند و معنی زندگی را می فهمد چیزی جز افسوس از عملی که انجام داده است برایش باقی نمی ماند. او در آخرین لحظات تلاش می کند تا احساسش را به زنی که دوستش دارد ابراز کند ولی دیگر آنقدر از زندگی دور شده است که صدایش قدرت عبور از خطوط تلفن را هم ندارد. «تورناتوره» با نگاهی هر چند خیالی ولی دقیق و موشکافانه به بررسی اصلی ترین علت خودکشی یعنی تنهایی می پردازد. تنهایی نه از جنبهٔ فیزیکی بلکه تنهایی خود خواسته در حضور دیگران که برخی، حتی افراد سرشناس برای خود انتخاب می کنند.
wiki: تشریفات ساده