تشبیه زقوم

[ویکی فقه] تشبیه زقوم (قرآن). زقّوم، نام درختى است که داراى برگهاى کوچک و تلخ و بد بو است و شیره اى دارد، که وقتى به بدن انسان مى رسد، ورم مى کند و در سرزمین تهامه و بلاد خشک و بى باران مى روید و در قرآن، درختى است واقع شده در قعر جهنّم با ویژگیهاى خاصّ آن.
شکوفه و ثمره درخت زقّوم، همانند سرهاى شیاطین در زشتى و ترسناکى:أَ ذلِکَ خَیْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ طَلْعُها کَأَنَّهُ رُؤُسُ الشَّیاطِینِ.
صافّات/سوره۳۷، آیه۶۲.
خوراک زقّوم در درون دوزخیان، همانند مس گداخته در شکمها:إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعامُ الْأَثِیمِ کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ کَغَلْیِ الْحَمِیمِ.
دخان/سوره۴۴، آیات۴۳-۴۶.
جوشش زقّوم در درون دوزخیان، همانند جوشش آبهای داغ:إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعامُ الْأَثِیمِ کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ کَغَلْیِ الْحَمِیمِ.
دخان/سوره۴۴، آیات۴۳-۴۶.
...