[ویکی فقه] تسخیر کوه ها (قرآن). در آیات متعددی از قرآن مجید اشارات گوناگونی درباره کوهها و اسرار آفرینش آنها دیده میشود یکی از آن موارد تسخیر کوه ها است.
تسخیر الهی، عامل تسبیح کوهها به همراه داود علیه السّلام گشته است..... وسخرنا مع داوود الجبال یسبحن.... . وکوه ها و پرندگان را با داوود مسخر ساختیم، که (همراه او) تسبیح (خدا) می گفتند... . واذکر عبدنا داوود... • انا سخرنا الجبال معه یسبحن.. و به خاطر بیاور بنده ما داوود صاحب قدرت را، که او بسیار توبه کننده بود! • ما کوه ها را مسخر او ساختیم که هر شامگاه و صبحگاه با او تسبیح می گفتنددر اینکه هم صدا شدن کوه ها و پرندگان با داود چگونه بوده؟ در میان مفسران گفتگو است:۱- گاه احتمال داده اند که این صدای گیرا و جذاب و پر طنین داود بود که در کوه ها منعکس می شد و پرندگان را به سوی خود جذب می کرد (البته این فضیلت مهمی محسوب نمی شود که قرآن از آن با آن همه عظمت یاد کند).۲- گاه گفته اند که این تسبیح توام با صدای ظاهری و همراه با نوعی درک و شعور بوده که در باطن ذرات عالم است، طبق این نظر تمامی موجودات جهان از یک نوع عقل و شعور برخوردارند، و هنگامی که صدای دل انگیز این پیامبر بزرگ را به وقت مناجات می شنیدند با او همصدا می شدند، و غلغله تسبیح آنها درهم می آمیخت.۳- بعضی نیز احتمال داده اند که این همان تسبیح تکوینی است که همه موجودات با زبان حال دارند، و نظام خلقت آنها به خوبی حکایت می کند که خداوند از هر عیب و نقص پاک و منزه است و دارای علم و قدرت و هر گونه صفات کمال .ولی این معنی اختصاص به" داود" ندارد که از ویژگیهای او شمرده شود بنا بر این از همه مناسبتر تفسیر دوم است، و این از قدرت خدا بعید نیست، این زمزمه ای بود که در درون این موجودات جهان و در مکنون باطن آنها همیشه جریان داشت، اما خداوند به نیروی اعجاز آن را برای داود ظاهر می ساخت، همانگونه که در مورد تسبیح سنگریزه در کف پیغمبر اسلام صنیز مشهور است.قرآن کریم در آیات زیادی از خود در باره تسخیر موجودات سخن به میان آورده است که از می گذرانیم.
تسخیر الهی، عامل تسبیح کوهها به همراه داود علیه السّلام گشته است..... وسخرنا مع داوود الجبال یسبحن.... . وکوه ها و پرندگان را با داوود مسخر ساختیم، که (همراه او) تسبیح (خدا) می گفتند... . واذکر عبدنا داوود... • انا سخرنا الجبال معه یسبحن.. و به خاطر بیاور بنده ما داوود صاحب قدرت را، که او بسیار توبه کننده بود! • ما کوه ها را مسخر او ساختیم که هر شامگاه و صبحگاه با او تسبیح می گفتنددر اینکه هم صدا شدن کوه ها و پرندگان با داود چگونه بوده؟ در میان مفسران گفتگو است:۱- گاه احتمال داده اند که این صدای گیرا و جذاب و پر طنین داود بود که در کوه ها منعکس می شد و پرندگان را به سوی خود جذب می کرد (البته این فضیلت مهمی محسوب نمی شود که قرآن از آن با آن همه عظمت یاد کند).۲- گاه گفته اند که این تسبیح توام با صدای ظاهری و همراه با نوعی درک و شعور بوده که در باطن ذرات عالم است، طبق این نظر تمامی موجودات جهان از یک نوع عقل و شعور برخوردارند، و هنگامی که صدای دل انگیز این پیامبر بزرگ را به وقت مناجات می شنیدند با او همصدا می شدند، و غلغله تسبیح آنها درهم می آمیخت.۳- بعضی نیز احتمال داده اند که این همان تسبیح تکوینی است که همه موجودات با زبان حال دارند، و نظام خلقت آنها به خوبی حکایت می کند که خداوند از هر عیب و نقص پاک و منزه است و دارای علم و قدرت و هر گونه صفات کمال .ولی این معنی اختصاص به" داود" ندارد که از ویژگیهای او شمرده شود بنا بر این از همه مناسبتر تفسیر دوم است، و این از قدرت خدا بعید نیست، این زمزمه ای بود که در درون این موجودات جهان و در مکنون باطن آنها همیشه جریان داشت، اما خداوند به نیروی اعجاز آن را برای داود ظاهر می ساخت، همانگونه که در مورد تسبیح سنگریزه در کف پیغمبر اسلام صنیز مشهور است.قرآن کریم در آیات زیادی از خود در باره تسخیر موجودات سخن به میان آورده است که از می گذرانیم.
wikifeqh: تسخیر_کوه ها_(قرآن)