ترکیبات کربن به عنوان مواد شیمیایی حاوی کربن تعریف می شوند. [ ۱] [ ۲] ترکیبات کربن بیشتری نسبت به سایر عناصر شیمیایی به جز هیدروژن وجود دارد. ترکیبات آلی کربن بسیار بیشتر از ترکیبات کربن معدنی هستند. به طور کلی پیوندهای کربن با عناصر دیگر پیوندهای کووالانسی هستند. کربن ظرفیت بالایی دارد اما رادیکال های آزاد کربن و کاربن ها به عنوان واسطه های کوتاه مدت ظاهر می شوند. یونهای کربن، کربوهیدرات هستند و کربانیونها نیز طول عمر کوتاهی دارند. تشکیل حلقه و زنجیر از مهمترین خواص کربن است. [ ۳]
کربن توانایی تشکیل زنجیرهای طولانی و متقاطع متشکل از پیوندهای کربن - کربن را دارد، خصلتی که به آن کاتناسیون[ a] [ توضیح ۱] گفته می شود. پیوندهای کربن - کربن پیوندهایی محکم و پایدار هستند و از طریق کاتناسیون این پیوندها می توانند ترکیبات کربنی بی شماری را تشکیل دهند. [ ۴]
به صورت معمول، ترکیبات حاوی کربن که ترکیباتی معدنی تلقی می شوند، فاقد پیوند کربن - کربن، کربن - هیدروژن و کربن - هالوژن هستند و در طبقه ای کاملاً جدا نسبت به ترکیبات آلی قرار می گیرند. البته تعریف ارائه شده کاملاً سخت گیرانه نیست و ممکن است طبقه بندی آلی و معدنی برای بعضی از ترکیبات بسته به دیدگاه یک پژوهشگر، کمی متفاوت باشد. یک دسته از ترکیبات کربنی معدنی، اکسیدهای ساده کربن هستند. برجسته ترین ترکیب از خانواده اکسیدهای کربنی، کربن دی اکسید است، مولکولی که در تاریخ گذشته زمین جزء اصلی جو زمین بوده است، اما امروزه تبدیل به جزئی ناچیز از آن شده است. [ ۵] زمانی که کربن دی اکسید در آب حل می شود منجر به تولید کربنیک اسید می شود، اما همانند اغلب ترکیبات دارای چندین پیوند یگانه اکسیژن متصل به یک اتم کربن، ناپایدار است و به مرور تجزیه می شود. [ ۶] با این حال اسید کربنیک قادر به تولید ساختار کربنات ( CO۳ ) است که از طریق عدم استقرار الکترون میان کربن مرکزی و اکسیژن های متصل به آن، پایدار می شود. کلسیت از جمله مواد معدنی مهمی است که حاوی گروه کربنات است. کربن دی سولفید نیز مشابه کربنات است با این حال، به علت خواص فیزیکی و همچنین کاربرد آن در سنتز ترکیبات آلی، معمولاً از آن به عنوان یک حلال آلی یاد می شود. [ ۷]
ترکیبات معدنی کربن نیتروژن شامل سیانوژن، هیدروژن سیانید، سیانامید، اسید ایزوسیانیک و سیانوژن کلرید است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکربن توانایی تشکیل زنجیرهای طولانی و متقاطع متشکل از پیوندهای کربن - کربن را دارد، خصلتی که به آن کاتناسیون[ a] [ توضیح ۱] گفته می شود. پیوندهای کربن - کربن پیوندهایی محکم و پایدار هستند و از طریق کاتناسیون این پیوندها می توانند ترکیبات کربنی بی شماری را تشکیل دهند. [ ۴]
به صورت معمول، ترکیبات حاوی کربن که ترکیباتی معدنی تلقی می شوند، فاقد پیوند کربن - کربن، کربن - هیدروژن و کربن - هالوژن هستند و در طبقه ای کاملاً جدا نسبت به ترکیبات آلی قرار می گیرند. البته تعریف ارائه شده کاملاً سخت گیرانه نیست و ممکن است طبقه بندی آلی و معدنی برای بعضی از ترکیبات بسته به دیدگاه یک پژوهشگر، کمی متفاوت باشد. یک دسته از ترکیبات کربنی معدنی، اکسیدهای ساده کربن هستند. برجسته ترین ترکیب از خانواده اکسیدهای کربنی، کربن دی اکسید است، مولکولی که در تاریخ گذشته زمین جزء اصلی جو زمین بوده است، اما امروزه تبدیل به جزئی ناچیز از آن شده است. [ ۵] زمانی که کربن دی اکسید در آب حل می شود منجر به تولید کربنیک اسید می شود، اما همانند اغلب ترکیبات دارای چندین پیوند یگانه اکسیژن متصل به یک اتم کربن، ناپایدار است و به مرور تجزیه می شود. [ ۶] با این حال اسید کربنیک قادر به تولید ساختار کربنات ( CO۳ ) است که از طریق عدم استقرار الکترون میان کربن مرکزی و اکسیژن های متصل به آن، پایدار می شود. کلسیت از جمله مواد معدنی مهمی است که حاوی گروه کربنات است. کربن دی سولفید نیز مشابه کربنات است با این حال، به علت خواص فیزیکی و همچنین کاربرد آن در سنتز ترکیبات آلی، معمولاً از آن به عنوان یک حلال آلی یاد می شود. [ ۷]
ترکیبات معدنی کربن نیتروژن شامل سیانوژن، هیدروژن سیانید، سیانامید، اسید ایزوسیانیک و سیانوژن کلرید است.
wiki: ترکیبات کربن