ترکیب اولی

[ویکی فقه] ترکیب اولی، از اصطلاحات علم منطق بوده و به تالیف مفردات و شبه مفردات برای تشکیل قضیه، اطلاق می گردد.
ترکیب اوّلی، همان تالیف مفردات یا شبه مفردات (مرکبات ناقصه که به منزله مفردات اند) با یکدیگر برای تشکیل قضیه است. اجزای قضایای حملیه، مفردات یا شبه مفردات است و در آنها به اتحاد (یا افتراق) دو مفهوم مفرد به وسیله حمل و تطبیق یکی بر دیگری (یا سلب و تفریق از آن) حکم می شود؛ مانند حکم به اتحاد زید و عالم در قضیه حملیه زید عالم است. از این رو قضایای حملیه، مصداق «مرکبات اولیه» هستند.
معنای اولی
اولی بودن یعنی اولین بار بین مفردات، ترکیب صورت گرفته است، به خلاف ترکیب ثانوی که بین قضایا صورت می گیرد تا قضیه شرطیه تشکیل شود. از این رو قضایای شرطیه، مصداق «مرکبات ثانویه» هستند.