ترکن

لغت نامه دهخدا

ترکن. [ ت َ رَک ْ ک ُ ] ( ع مص ) استوار گردیدن و صاحب وقار شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

استوار گردیدن و صاحب وقار شدن .

فرهنگ عمید

= ترکان

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی تَرَکْنَ: ترک کردند (آن زنان)-به جا گذاشتند(آن زنان)
معنی تَرْکَنُ: اندکی متمایل شوی (رکون اعتمادی است که توأم با میل باشد ،به معنای میل کردن به سوی چیزی و تسکین دادن خاطر به وسیله آن است ، و کلمه رکن - به ضم اول آن - به معنای ناحیه قویتر و اصلی تر هر چیز است )
ریشه کلمه:
رکن (۴ بار)

دانشنامه عمومی

ترکن (نورداغی). ترکن ( به ترکی استانبولی: Terken ) یک منطقهٔ مسکونی در ترکیه است که در نورداغی واقع شده است. [ ۱] ترکن ۶۲۱ نفر جمعیت دارد و ۱٬۰۱۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است. [ ۲]
عکس ترکن (نورداغی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

الإسراء
وَلَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاکَ لَقَدْ کِدتَّ تَرْکَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلًا
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪم ﻧﻤﻰ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺷﻮﻱ . ( ٧٤ )

بپرس