[ویکی فقه] نماز از مهمترین فرائض در دین اسلام است که بسیار بر آن تاکید شده و به ترک کنندگان آن وعده عذاب داده شده است.
«ترک» در لغت به معنی رد کردن چیزی از روی قصد و اختیار یا فشار و اضطرار است. «صلاة» در لغت به معنی دعا و تبریک و تمجید است. صلاة یعنی نماز، که یکی از عبادات مخصوص است، اصلش دعاست و وجه نامگذاری آن، به صلاة مثل نامیدن چیزی به اسم جزئی از محتوای آن است که آن را در برمی گیرد. نماز از واجبات و ضروریات دین است و ترک آن گناه کبیره شمرده می شود. اهمیت آن در حدی است که پذیرفته شدن همه اعمال انسان به پذیرفته شدن نماز بستگی دارد. حضرت رسول اکرم (ص) می فرماید: «أوّلُ مَا ینظُرُ فِی عَمَلِ العَبد فِی یومِ القیامَة فِی صَلاتِه، فَان قُبِلَت نَظرَ فِی غَیرها، وَ إن لَم تقبل لَم ینظر فِی عَمَلِه بِشَی ء» «اول چیزی که از عمل بنده در روز قیامت به آن توجه می شود، نماز او است، اگر قبول شد به دیگر اعمالش نظر می شود، و اگر پذیرفته نشد، به عملش نگاه نخواهد شد.»
نماز، بازدارنده از زشتیها
«اتْلُ ما أُوحِی إِلَیک مِنَ الْکتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکرِ وَ لَذِکرُ اللَّهِ أَکبَرُ وَ اللَّهُ یعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ» «آنچه را از کتاب آسمانی به تو وحی شده تلاوت کن، و نماز را بر پا دار که نماز (انسان را) از زشتی ها و منکرات باز می دارد و خداوند می داند شما چه کارهایی انجام می دهید.»هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است نهی از فحشا و منکر می کند، گاه نهی کلی و جامع و گاه نهی جزئی و محدود. ممکن نیست کسی نماز بخواند و هیچگونه اثری در او نبخشد، هر چند نمازش صوری باشد و هر چند آن شخص آلوده گناه باشد. البته این گونه نماز تاثیرش کم است، این گونه افراد اگر همان نماز را نمی خواندند، از این هم آلوده تر بودند. از امام صادق (ع) روایت شده: «کسی که دوست دارد بداند که نمازش قبول خداوند گردیده یا خیر، بنگرد تا چه مقدار نماز او را از بدیها و گناهان دور داشته، بهمان اندازه قبول شده است.» اما سؤالی که مطرح می شود این است که اگر نماز، انسان را از فحشا و منکر باز می دارد، چرا بسیاری از نمازگزاران مرتکب کبائر و منکرات می شوند؟جواب این سؤال این است که بازداری از گناه، اثر طبیعی نماز است؛ چون نماز توجه خاصی است از بنده به سوی خدای سبحان، لیکن این اثر تنها به مقدار اقتضا است، یعنی اگر مانع و یا مزاحمی در بین نباشد، اثر خود را می بخشد، و نمازگزار را از فحشا باز می دارد، ولی اگر مانعی و یا مزاحمی جلو اثر آن را گرفت، دیگر اثر نمی کند، و در نتیجه نمازگزار، آن کاری که انتظارش را از او ندارند، انجام می دهد. خلاصه یاد خدا، و موانعی که از اثر او جلو می گیرند، مانند دو کفه ترازو هستند؛ هر وقت کفه یاد خدا چربید، نمازگزار گناه نمی کند، و هر جا کفه آن موانع چربید، کفه یاد خدا ضعیف می شود و نمازگزار از حقیقت یاد خدا منصرف می گردد و گناه را مرتکب می شود.
تارک نماز، کافر است
چون وجوب نماز از احکام بدیهی و ضروری اسلام است، پس کسی که از روی انکار نماز نخواند، از دین اسلام خارج شده است؛ زیرا انکار نماز، انکار رسالت پیامبر و قبول نداشتن قرآن است. امام باقر (ع) به نقل از رسول خدا (ص) می فرماید: «مَا بَینَ الْمُسْلِمِ وَ بَینَ الْکافِرِ إِلَّا أَنْ یتْرُک الصَّلَاةَ الْفَرِیضَةَ مُتَعَمِّداً أَوْ یتَهَاوَنَ بِهَا فَلَا یصَلِّیهَا» «بین مسلمان و کافر فاصله ای نیست، مگر این که مسلمان نماز واجب را عمدا ترک کند یا آن را بی اهمیت بداند و نخواند.» کفر مطرح شده در روایات، کفر از دیدگاه فقهی نیست؛ یعنی احکام کفر بر او بار نمیشود. (یکی از دلایلی که) به تارک الصلاة، کافر اطلاق شده، اهمیت دادن به موضوع نماز و ترک نکردن آن است؛ البته اگر کسی از روی انکار نماز نخواند، در اصطلاح فقه هم به او کافر می گویند، زیرا منکر ضروری دین است. از حضرت صادق (ع) سؤال شد که چرا زانی کافر نیست، ولی کسی که نماز نمی گزارد کافر می باشد. امام (ع) فرمود: «چون زناکار برای شهوت این کار را می کند، ولی آن کس که نماز را ترک می کند برای این است که به آن اهمیت نمی دهد. زناکار برای لذت دنبال زنی را می گیرد و از او کامجویی می کند، ولی آن کس که نماز را ترک کرده و آن را انجام نمی دهد، قصدش لذت نیست، بلکه فقط نظرش بی اهمیت شمردن آن می باشد و هر گاه کسی نظرش استخفاف باشد کافر می گردد.»
اقسام ترک نماز
...
«ترک» در لغت به معنی رد کردن چیزی از روی قصد و اختیار یا فشار و اضطرار است. «صلاة» در لغت به معنی دعا و تبریک و تمجید است. صلاة یعنی نماز، که یکی از عبادات مخصوص است، اصلش دعاست و وجه نامگذاری آن، به صلاة مثل نامیدن چیزی به اسم جزئی از محتوای آن است که آن را در برمی گیرد. نماز از واجبات و ضروریات دین است و ترک آن گناه کبیره شمرده می شود. اهمیت آن در حدی است که پذیرفته شدن همه اعمال انسان به پذیرفته شدن نماز بستگی دارد. حضرت رسول اکرم (ص) می فرماید: «أوّلُ مَا ینظُرُ فِی عَمَلِ العَبد فِی یومِ القیامَة فِی صَلاتِه، فَان قُبِلَت نَظرَ فِی غَیرها، وَ إن لَم تقبل لَم ینظر فِی عَمَلِه بِشَی ء» «اول چیزی که از عمل بنده در روز قیامت به آن توجه می شود، نماز او است، اگر قبول شد به دیگر اعمالش نظر می شود، و اگر پذیرفته نشد، به عملش نگاه نخواهد شد.»
نماز، بازدارنده از زشتیها
«اتْلُ ما أُوحِی إِلَیک مِنَ الْکتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکرِ وَ لَذِکرُ اللَّهِ أَکبَرُ وَ اللَّهُ یعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ» «آنچه را از کتاب آسمانی به تو وحی شده تلاوت کن، و نماز را بر پا دار که نماز (انسان را) از زشتی ها و منکرات باز می دارد و خداوند می داند شما چه کارهایی انجام می دهید.»هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است نهی از فحشا و منکر می کند، گاه نهی کلی و جامع و گاه نهی جزئی و محدود. ممکن نیست کسی نماز بخواند و هیچگونه اثری در او نبخشد، هر چند نمازش صوری باشد و هر چند آن شخص آلوده گناه باشد. البته این گونه نماز تاثیرش کم است، این گونه افراد اگر همان نماز را نمی خواندند، از این هم آلوده تر بودند. از امام صادق (ع) روایت شده: «کسی که دوست دارد بداند که نمازش قبول خداوند گردیده یا خیر، بنگرد تا چه مقدار نماز او را از بدیها و گناهان دور داشته، بهمان اندازه قبول شده است.» اما سؤالی که مطرح می شود این است که اگر نماز، انسان را از فحشا و منکر باز می دارد، چرا بسیاری از نمازگزاران مرتکب کبائر و منکرات می شوند؟جواب این سؤال این است که بازداری از گناه، اثر طبیعی نماز است؛ چون نماز توجه خاصی است از بنده به سوی خدای سبحان، لیکن این اثر تنها به مقدار اقتضا است، یعنی اگر مانع و یا مزاحمی در بین نباشد، اثر خود را می بخشد، و نمازگزار را از فحشا باز می دارد، ولی اگر مانعی و یا مزاحمی جلو اثر آن را گرفت، دیگر اثر نمی کند، و در نتیجه نمازگزار، آن کاری که انتظارش را از او ندارند، انجام می دهد. خلاصه یاد خدا، و موانعی که از اثر او جلو می گیرند، مانند دو کفه ترازو هستند؛ هر وقت کفه یاد خدا چربید، نمازگزار گناه نمی کند، و هر جا کفه آن موانع چربید، کفه یاد خدا ضعیف می شود و نمازگزار از حقیقت یاد خدا منصرف می گردد و گناه را مرتکب می شود.
تارک نماز، کافر است
چون وجوب نماز از احکام بدیهی و ضروری اسلام است، پس کسی که از روی انکار نماز نخواند، از دین اسلام خارج شده است؛ زیرا انکار نماز، انکار رسالت پیامبر و قبول نداشتن قرآن است. امام باقر (ع) به نقل از رسول خدا (ص) می فرماید: «مَا بَینَ الْمُسْلِمِ وَ بَینَ الْکافِرِ إِلَّا أَنْ یتْرُک الصَّلَاةَ الْفَرِیضَةَ مُتَعَمِّداً أَوْ یتَهَاوَنَ بِهَا فَلَا یصَلِّیهَا» «بین مسلمان و کافر فاصله ای نیست، مگر این که مسلمان نماز واجب را عمدا ترک کند یا آن را بی اهمیت بداند و نخواند.» کفر مطرح شده در روایات، کفر از دیدگاه فقهی نیست؛ یعنی احکام کفر بر او بار نمیشود. (یکی از دلایلی که) به تارک الصلاة، کافر اطلاق شده، اهمیت دادن به موضوع نماز و ترک نکردن آن است؛ البته اگر کسی از روی انکار نماز نخواند، در اصطلاح فقه هم به او کافر می گویند، زیرا منکر ضروری دین است. از حضرت صادق (ع) سؤال شد که چرا زانی کافر نیست، ولی کسی که نماز نمی گزارد کافر می باشد. امام (ع) فرمود: «چون زناکار برای شهوت این کار را می کند، ولی آن کس که نماز را ترک می کند برای این است که به آن اهمیت نمی دهد. زناکار برای لذت دنبال زنی را می گیرد و از او کامجویی می کند، ولی آن کس که نماز را ترک کرده و آن را انجام نمی دهد، قصدش لذت نیست، بلکه فقط نظرش بی اهمیت شمردن آن می باشد و هر گاه کسی نظرش استخفاف باشد کافر می گردد.»
اقسام ترک نماز
...
wikifeqh: ترک_نماز
[ویکی اهل البیت] "ترک" در لغت به معنی رد کردن چیزی از روی قصد و اختیار یا فشار و اضطرار است.
"صلاة" در لغت به معنی دعا و تبریک و تمجید است، صلاة یعنی نماز که یکی از عبادات مخصوص است، اصلش دعاست و وجه نامگذاری آن عبادت به صلاة مثل نامیدن چیزی به اسم جزء از محتوای آن است که آن را دربرمی گیرد.
نماز از واجبات و ضروریات دین است و ترک آن گناه کبیره شمرده می شود. اهمیت آن در حدی است که پذیرفته شدن همه اعمال انسان به پذیرفته شدن نماز بستگی دارد، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله میفرماید: أوّلُ مَا یَنظُرُ فِی عَمَلِ العَبد فِی یَومِ القیامَة فِی صَلاتِه، فَان قُبِلَت نَظرَ فِی غَیرها، وَ إن لَم تقبل لَم یَنظر فِی عَمَلِه بِشَی ء؛ اول چیزی که از عمل بنده در روز قیامت به آن توجه می شود، نماز او است، اگر قبول شد به دیگر اعمالش نظر می شود و اگر پذیرفته نشد به عملش نگاه نخواهد شد.
«اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ»؛ آنچه را از کتاب آسمانی به تو وحی شده تلاوت کن و نماز را برپا دار که نماز (انسان را) از زشتی ها و منکرات بازمی دارد و خداوند می داند شما چه کارهایی انجام می دهید.
هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است نهی از فحشاء و منکر می کند، گاه نهی کلی و جامع و گاه نهی جزئی و محدود. ممکن نیست کسی نماز بخواند و هیچگونه اثری در او نبخشد هر چند نمازش صوری باشد و هر چند آن شخص آلوده گناه باشد، البته این گونه نماز تاثیرش کم است، این گونه افراد اگر همان نماز را نمی خواندند از این هم آلوده تر بودند.
از امام صادق علیه السلام روایت شده: «کسی که دوست دارد بداند که نمازش قبول خداوند گردیده یا خیر، بنگرد تا چه مقدار نماز او را از بدی ها و گناهان دور داشته، بهمان اندازه قبول شده است».
اما سؤالی که مطرح میشود این است که اگر نماز انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد چرا بسیاری از نمازگزاران مرتکب کبائر و منکرات می شوند؟
"صلاة" در لغت به معنی دعا و تبریک و تمجید است، صلاة یعنی نماز که یکی از عبادات مخصوص است، اصلش دعاست و وجه نامگذاری آن عبادت به صلاة مثل نامیدن چیزی به اسم جزء از محتوای آن است که آن را دربرمی گیرد.
نماز از واجبات و ضروریات دین است و ترک آن گناه کبیره شمرده می شود. اهمیت آن در حدی است که پذیرفته شدن همه اعمال انسان به پذیرفته شدن نماز بستگی دارد، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله میفرماید: أوّلُ مَا یَنظُرُ فِی عَمَلِ العَبد فِی یَومِ القیامَة فِی صَلاتِه، فَان قُبِلَت نَظرَ فِی غَیرها، وَ إن لَم تقبل لَم یَنظر فِی عَمَلِه بِشَی ء؛ اول چیزی که از عمل بنده در روز قیامت به آن توجه می شود، نماز او است، اگر قبول شد به دیگر اعمالش نظر می شود و اگر پذیرفته نشد به عملش نگاه نخواهد شد.
«اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ»؛ آنچه را از کتاب آسمانی به تو وحی شده تلاوت کن و نماز را برپا دار که نماز (انسان را) از زشتی ها و منکرات بازمی دارد و خداوند می داند شما چه کارهایی انجام می دهید.
هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است نهی از فحشاء و منکر می کند، گاه نهی کلی و جامع و گاه نهی جزئی و محدود. ممکن نیست کسی نماز بخواند و هیچگونه اثری در او نبخشد هر چند نمازش صوری باشد و هر چند آن شخص آلوده گناه باشد، البته این گونه نماز تاثیرش کم است، این گونه افراد اگر همان نماز را نمی خواندند از این هم آلوده تر بودند.
از امام صادق علیه السلام روایت شده: «کسی که دوست دارد بداند که نمازش قبول خداوند گردیده یا خیر، بنگرد تا چه مقدار نماز او را از بدی ها و گناهان دور داشته، بهمان اندازه قبول شده است».
اما سؤالی که مطرح میشود این است که اگر نماز انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد چرا بسیاری از نمازگزاران مرتکب کبائر و منکرات می شوند؟
wikiahlb: ترک_نماز
[ویکی فقه] ترک نماز (قرآن). ترک فریضه نماز حتی در حالات سخت و مشکل نیز جایز نیست. در این مقاله آثار ترک نماز با توجه به آیات قرآن معرفی می شوند.
ترک نماز، از عوامل جهنّمى شدن آدمى:فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا .
مریم/سوره۱۹، آیه۵۹.
ترک نماز، عامل قرار گرفتن در زمره کافران:... ل لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ ... فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ ....
مائده/سوره۵، آیه۱۲.
ترک نماز، زمینه گمراهی از صراط مستقیم:... ل لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ ... فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِیلِ.
مائده/سوره۵، آیه۱۲.
...
ترک نماز، از عوامل جهنّمى شدن آدمى:فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا .
مریم/سوره۱۹، آیه۵۹.
ترک نماز، عامل قرار گرفتن در زمره کافران:... ل لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ ... فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ ....
مائده/سوره۵، آیه۱۲.
ترک نماز، زمینه گمراهی از صراط مستقیم:... ل لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ ... فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِیلِ.
مائده/سوره۵، آیه۱۲.
...
wikifeqh: ترک_نماز_(قرآن)