ترجمه کتاب الجدری و الحصبه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ترجمه کتاب الجدری و الحصبة (کتاب). ترجمه کتاب الجدری و الحصبة برگردان فارسی روان به قلم دکتر محمود نجم آبادی از یکی از مهم ترین آثار ابوبکر محمد بن زکریای رازی با موضوع «آبله و سرخک» است.
مورخین و تذکره نویسان از این اثر در کتب خود بسیار یاد کرده اند. ابن الندیم صاحب الفهرست و ابوریحان بیرونی در رساله ای که از کتب و آثار رازی تالیف نموده است. جمال الدین قفطی در اخبار الحکماء آن را تحت عنوان کتاب الجدری و الحصبه، ولی ابن ابی اصیبعه در عیون الانباء فی طبقات الاطباء به نام مقالة فی الجدری و الحصبه اسم برده اند. این کتاب را سابقا بنام کتاب طاعونی می شناختند. رازی این مقاله را به امید ثواب خداوند عزوجل و پاسخ به درخواست کسی نوشته است.

[ویکی نور] ترجمه کتاب الجدری و الحصبه (آبله و سرخک). ترجمه کتاب الجُدری و الحصبة برگردان فارسی روان به قلم دکتر محمود نجم آبادی از یکی از مهم ترین آثار ابوبکر محمد بن زکریای رازی با موضوع «آبله و سرخک» است.
مورخین و تذکره نویسان از این اثر در کتب خود بسیار یاد کرده اند. ابن الندیم صاحب الفهرست و ابوریحان بیرونی در رساله ای که از کتب و آثار رازی تألیف نموده است. جمال الدین قفطی در اخبار الحکماء آن را تحت عنوان کتاب الجدری و الحصبه، ولی ابن ابی اصیبعه در عیون الانباء فی طبقات الاطباء به نام مقالة فی الجدری و الحصبه اسم برده اند.
این کتاب را سابقاً بنام کتاب طاعونی می شناختند زیرا که مترجم آن ژ. والا آن را تحت عنوان De pestilentia نام داده است.
رازی این مقاله را به امید ثواب خداوند عزوجل و پاسخ به درخواست کسی نوشته است.
در این اثر ابتدا متن کتاب در چهارده فصل تنظیم شده است. سپس ترجمه فارسی آن، و پس از آن حواشی و توضیحات مترجم آمده است. در انتها نیز بخشی تحت عنوان تکلمه آمده است.

[ویکی فقه] ترجمه کتاب الجدری و الحصبه (کتاب). ترجمه کتاب الجدری و الحصبة برگردان فارسی روان به قلم دکتر محمود نجم آبادی از یکی از مهم ترین آثار ابوبکر محمد بن زکریای رازی با موضوع «آبله و سرخک» است.
مورخین و تذکره نویسان از این اثر در کتب خود بسیار یاد کرده اند. ابن الندیم صاحب الفهرست و ابوریحان بیرونی در رساله ای که از کتب و آثار رازی تالیف نموده است. جمال الدین قفطی در اخبار الحکماء آن را تحت عنوان کتاب الجدری و الحصبه، ولی ابن ابی اصیبعه در عیون الانباء فی طبقات الاطباء به نام مقالة فی الجدری و الحصبه اسم برده اند. این کتاب را سابقا بنام کتاب طاعونی می شناختند. رازی این مقاله را به امید ثواب خداوند عزوجل و پاسخ به درخواست کسی نوشته است.
ساختار کتاب
در این اثر ابتدا متن کتاب در چهارده فصل تنظیم شده است. سپس ترجمه فارسی آن، و پس از آن حواشی و توضیحات مترجم آمده است. در انتها نیز بخشی تحت عنوان تکلمه آمده است. عناوین فصول کتاب به ترتیب عبارت است از: ۱. در سبب بروز بیماری آبله و آن که چرا فردی نیست که از ابتلاء به آن مصون ماند مگر بعضی افراد. ۲. در بیان بدن هایی که استعداد به آبله دارند و بیان اوقاتی که معمولا آبله در آن اوقات شیوع می یابد. ۳. در علاماتی که دلالت بر جوشش سرخک و آبله می نماید. ۴. در بیان اعراض و دستورهای آبله به طور کلی. ۵. در خویشتن داری (تحفظ بدن) از آبله پیش از آن که نشانه های آن بروز نماید و جلوگیری از ازدیاد آن پس از بروز. ۶. در اموری که در پیدا شدن آبله تسریع می نماید و آن را بیرون می ریزد و در بروز آن به طبیعت کمک می نماید. ۷. در توجه به چشم و گلو و بندها و گوش ها و بیان آنچه که در موقع ظهور علامات آبله باید بدان ها توجه داشت. ۸. در موادی که پختگی دانه های آبله را تسریع و قابل نضج می نماید. ۹. در خشک کردن دانه های نضخ یافته آبله. ۱۰. در موادی که پوسته های آبله و خشک ریشه ها را می کند. ۱۱. در موادی که آثار آبله را از چشم و سایر نقاط بدن می زداید. ۱۲. در دستور مزاج بیمار آبله ای از نظر لینت و یبوست. ۱۳. در بیان آبله های بی خطر و کشنده. ۱۴. در دستور غذای بیمار آبله ای.
گزارش محتوا
۱. کتاب یکی از ارزنده ترین آثار رازی است و از نظر آن که محمد زکریای رازی اولین طبیبی است که دو بیماری آبله و سرخک را به خوبی شناخته و از عهده وصف آنها بسیار نیکو برآمده بدین لحاظ این کتاب مقام بزرگی در عالم طب پیدا کرده است. ۲. از نظر تاریخ طب این کتاب در میان کتب طبی اسلامی بسیار مهم و معتبر است، چرا که اولین شرحی که با کمال دقت و سادگی و تحقیق از دو بیماری آبله و سرخک در عالم بیان شده توسط طبیب بزرگ ایرانی بوده است. ۳. از نظر فن طبابت، کتابی است بسیار نفیس که در آن رازی مجموعه تجارب و ملاحظات یک طبیب مجرب که بیماران را با تعمق فوق العاده دیده، سپس نتایج گزارش آنان را در آن نگاشته و سیر هر دو بیماری را از ابتدا تا انتها بسیار منظم به رشته تحریر درآورده است. ۴. بسیاری از مورخین و مطلعین غربی را عقیده آن است که کتاب آبله و سرخک رازی بزرگ ترین مؤلفات وی می باشد و نسبت به این کتاب اهمیت فوق العاده قائل می باشند. ۵. برای نمونه ترجمه عبارتی که کاستیلیونی استاد تاریخ طب پادوا (ایتالیا) در کتاب نفیس خود به نام تاریخ طب درباره این کتاب نگاشته نقل می کنیم: از نظر تاریخ طب مهم ترین اثر رازی کتاب تالیفی وی در باب آبله و سرخک است که ابتدا به نام کتاب طاعونی انتشار یافته و اولین دفعه در شهر ونیز به سال ۱۴۹۸ چاپ شده است. ۶. این کتاب تحقیقا بر اساس تجارب و ملاحظات شخصی طبیبی عملی است، که بیمار را عمیقا معاینه نموده و نتیجه تجارب بسیار دانشمندانه اش می باشد. این کتاب اولین اثر مطالعه ای و دقیقی است که ما درباره بیماری های عفونی می بینیم.
وضعیت کتاب
...

پیشنهاد کاربران

بپرس