ترتیب الرحله

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ترتیب الرحلة. سفرنامه حج، نوشته ابن عربی معافری اشبیلی است. این اثر با نام کامل ترتیب الرحلة للترغیب فی الملة از سفرنامه های اندلسی است که پژوهشگران آن را نخستین سفرنامه ای می دانند.
این اثر با نام کامل ترتیب الرحلة للترغیب فی الملة از سفرنامه های اندلسی است که پژوهشگران آن را نخستین سفرنامه ای می دانند که سفر از مغرب اسلامی را به شرق و از جمله مکه ، به گونه دقیق وصف کرده است. این کتاب را می توان آغازگر سفرنامه نویسی حج از مغرب اسلامی دانست. کتاب در زمان نویسنده از میان رفته و تنها بخشی از مطالب آن از طریق دیگر آثار او در دسترس است. (← ادامه مقاله)

[ویکی فقه] سفرنامه حج، نوشته ابن عربی معافری اشبیلی است. این اثر با نام کامل ترتیب الرحلة للترغیب فی الملة از سفرنامه های اندلسی است که پژوهشگران آن را نخستین سفرنامه ای می دانند.
این اثر با نام کامل ترتیب الرحلة للترغیب فی الملة از سفرنامه های اندلسی است که پژوهشگران آن را نخستین سفرنامه ای می دانند که سفر از مغرب اسلامی را به شرق و از جمله مکه ، به گونه دقیق وصف کرده است. این کتاب را می توان آغازگر سفرنامه نویسی حج از مغرب اسلامی دانست. کتاب در زمان نویسنده از میان رفته و تنها بخشی از مطالب آن از طریق دیگر آثار او در دسترس است. (← ادامه مقاله)
زندگی نامه
ابوبکر محمد بن عبدالله ابن عربی معافری اشبیلی، فقیه و محدث مالکی ، به سال ۴۶۸ق. در اشبیلیه (Sevilla) مرکز بخش خودمختار اندلس و استان سبیا در اسپانیای امروز، زاده شد. نسب او به معافر بن یعفر بن مالک از قحطان می رسد. بنی معافر بیشتر در یمن ، اندلس و مصر ساکن بوده اند. ابن عربی تحصیلات خویش را زیر نظر استادان اشبیلیه، از جمله پدرش ابومحمد عبدالله بن محمد ابن عربی (م. ۴۹۳ق.) از دانشمندان نامدار و بانفوذ اشبیلیه که مقامی معتبر در دولت آل عباد داشت و نیز دایی اش ابوالقاسم حسن بن عمر هوزنی و ابوعبدالله سرقسطی پی گرفت و بعدها در سفر به شرق جهان اسلام نزد استادان و مشایخ بسیار در ممالک گوناگون مانند محمد بن ولید طرطوشی فقیه مالکیان (م. ۵۲۰ق.) و مکی بن عبدالسلام رمیلی (م. ۴۹۲ق.) در بیت المقدس، ابوالفتح مقدسی و ابومحمد ابن اکفانی و ابوالفضل ابن فرات شیعی در دمشق و حسین بن علی طبری فقیه شافعی و محدث مکه (م. ۴۸۹ق.) و ابوزکریا یحیی خطیب تبریزی (م. ۵۰۲ق.) و ابوحامد محمد غزالی (م. ۵۰۵ق.) در بغداد ، فقه و حدیث و کلام آموخت. ابن عربی شاگردان بسیار نیز پرورده که برخی از نامدارترین آن ها قاضی عیاض، ابن بشکوال و ابن خیر اشبیلی هستند.
علت سفر
درباره علت سفر ابن عربی و پدرش به شرق، ابهاماتی در میان است. به گفته ابن عربی در خلاصة ترتیب الرحله آن گاه که دولت آل عباد به سال ۴۸۵ق. به دست مرابطون (حک: ۴۴۸-۵۴۱ ق.) برافتاد، زندگی بر خانواده اش سخت شد و ناچار ترک وطن کردند. اما بر پایه پاره ای از قرائن، ابن عربی و پدرش از سوی یوسف بن تاشفین، حاکم مرابطی، نزد خلیفه عباسی ماموریت سیاسی داشته و در پی دریافت مشروعیت برای حکومت او از دستگاه خلافت بوده اند. به ظاهر، در نظر این پدر و پسر، از میان برداشتن شکاف سیاسی میان شرق و غرب جهان اسلام و تقویت حکومت مرابطی برای رویارویی با خطر حمله صلیبیان، ضرورت داشته است. آنان توفیق یافتند که مستظهر، خلیفه عباسی، را راضی کنند تا ابن تاشفین را به عنوان نماینده خود در مغرب به رسمیت بشناسد و بدین سان، مشروعیت حکومت ابن تاشفین تایید شود. ابن عربی و پدرش از دانشوران نامدار همچون ابوحامد محمد غزالی نیز تاییدیه هایی برای ابن تاشفین گرفتند. با این حال، سفر ابن عربی وجه علمی برجسته ای نیز داشت. او در این سفر با بسیاری از دانشمندان دینی دیدار کرد و در حلقه درس و مناظره آنان شرکت جست. خلاصة ترتیب الرحله وجه علمی این سفر را بازمی تاباند. ابن عربی جنبه سیاسی سفر را در اثری دیگر به نام شواهد الجلة و الاعیان فی مشاهد الاسلام و البلدان نگاشته است.
پایان زندگی ابن عربی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس