ترانه شناسی دپش مد

ترانه شناسی گروه موسیقی الکترونیکی انگلیسی دپش مد شامل ۱۴ آلبوم استودیویی، شش آلبوم زنده، ده آلبوم گردآوری شده، ۱۵ کلکسیون جعبه ای، ۱۳ آلبوم ویدیویی، ۵۵ تک آهنگ و ۷۰ نماهنگ است. موسیقی این گروه بواسطهٔ لیبل های مختلفی منتشر شده است، از جمله میوت رکوردز، رپریز رکوردز و کلمبیا رکوردز. این گروه در سال ۱۹۸۰ در باسیلدون، اسکس، انگلستان تشکیل شد، اعضای اصلی این گروه عبارت بودند از دیو گاهان ( خوانندهٔ اصلی ) ، مارتین گور ( کیبورد، گیتار، آواز، آهنگساز اصلی پس از ۱۹۸۱ ) ، اندی فلچر ( کیبورد ) و وینس کلارک ( کیبورد، آهنگساز اصلی ۱۹۸۰–۱۹۸۱ ) . وینس کلارک پس از انتشار اولین آلبوم گروه با نام Speak & Spell در سال ۱۹۸۱ , گروه را ترک کرد و آلن وایلدر ( تهیه کننده، کیبورد، درامز ) که از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ عضو گروه بود جایگزین وی شد. پس از عزیمت وایلدر، فعالیت گاهان، گور و فلچر به صورت سه گانه ادامه یافت.
از زمان انتشار نخستین آلبوم در سال ۱۹۸۱, گروه دپش مود ۵۴ آهنگ در چارت تک آهنگ های بریتانیا داشته، بعلاوهٔ یک آلبوم شمارهٔ یک در چارت ایالات متحده و دو آلبوم شمارهٔ یک ترانه هایی از ایمان و اخلاص and ماوراء ( آلبوم دپش مد ) در چارت بریتانیا. همچنین بین سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۷ هفت آلبوم این گروه در چرات آلبوم های آلمان شمارهٔ یک بوده است. بنا به گفتهٔ کمپانی ضبط آثار گروه، دپش مود تا کنون بیش از ۱۰۰ میلیون از آثارش را در سرتاسر دنیا به فروش رسانده است. در سال ۱۹۹۵ در ۳۷مین مراسم جوایز گرمی ویدئوی کنسرت این گروه با عنوان Devotional در میان نامزدهای بهترین موزیک ویدئوی طولانی قرار گرفت. در سال ۲۰۰۷ تک آهنگ Suffer Well سومین تک آهنگ آلبوم فرشته را بازی کردن به عنوان یکی از نامزدهای بهترین آهنگ رقصی در ۴۹مین مراسم جوایز گرمی انتخاب شد. در تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۰۶ کاتالوگ دپش مد در فروشگاه اینترنتی اپل، آیتیونز، با نام The Complete Depeche Mode منتشر شد. در تاریخ ۳ دسامبر ۲۰۰۹, آلبوم صداهای جهان به عنوان یکی از نامزدهای بهترین آلبوم آلترناتیو جوایز گرمی انتخاب شد. موزیک ویدئوی Wrong نیز برای دومین بار در ۵۲مین مراسم جوایز گرمی در میان نامزدهای بهترین موزیک ویدئوهای کوتاه قرار گرفت.
از زمان انتشار پنجمین تک آهنگشان ( "Leave in Silence" ) ، اکثر نسخه های رسمی تک آهنگ های اروپایی گروه با ترتیب عددی خاص و پی در پی با کلمه "BONG" منتشر می شدند. به عنوان مثال People are People، پنجمین تک آهنگ دپش مد با پیروی از این الگو با کد "BONG5" شناخته می شود، که روی جلد تک آهنگ یا CD چاپ شده است. پیش از کلمه "BONG" اعداد یا حروفی می آیند که نشانگر فرمت انتشار آن اثر هستند، مانند "۷" برای یک تک آهنگ بروی صفحهٔ ۷ دور، " CD "برای یک CD - single یا" i "برای نسخه آیتیونز. حروف اضافی مانند "L" یا "XL" نمایانگر انتشار محدود هستند. نسخه های تبلیغاتی نیز با پیشوند "P" مشخص می شوند. به عنوان مثال، "PL12BONG37" نشان می دهد که یک نسخه تک آهنگ ۱۲ دور تبلیغاتی از آهنگ Suffer Well در دستان ماست. این رویکرد تنها در انتشار یک آهنگ تغییر کرد: قطعهٔ Little 15 در زمان انتشار با کد 12 LITTLE 15 منتشر شد و اثری از BONG نبود.