ترانزیستور تک پیوندی یا تک اتصالی ( به انگلیسی: unijunction transistor ( UJT ) ) یک المان نیمه هادی سه سر است که فقط یک پیوند p - n در آن وجود دارد و مانند یک کلید الکترونیکی عمل می کند.
• سه نوع ترانزیستور تک پیوندی وجود دارد:
• ترانزیستور تک پیوندی در اصل یک المان ساده است که از تکه ای نیمه هادی نوع n که در طول آن یک ماده نیمه هادی نوع p نفوذ داده شده است، تشکیل می شود. المان 2N2646 مشهورترین قطعه این نوع است.
• ترانزیستور تک پیوندی مکمل CUJT برعکس حالت بالا از یک ماده نیمه هادی نوع p که در طول آن یک نیمه هادی نوع n نفوذ داده شده است، تشکیل یافته. المان 2N6114 مشهورترین قطعه این نوع است.
• ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه ریز ( PUT ) یک المان دارای چند پیوند p - n است. این قطعه بسیار مشابه تریستور است و از چهار لایه p و n تشکیل یافته است. این قطعه دارای سه سر است که آند و کاتد به لایه های اول و آخر اتصال دارند و پایه گیت به یکی از لایه های میانی ( لایه نزدیک به آند ) متصل است. PUT نمی تواند به طور مستقیم جایگزین UJT شود اما می تواند عملکرد مشابهی را داشته باشد. المان های 2N6027 و 2N6028[ ۱] نمونه هایی از PUT هستند.
UJT دارای سه پایه است: یک امیتر ( E ) و دو عدد بیس ( B1 and B2 ) . بیس متشکل از یک نیمه هادی نوع n با ناخالصی کم است که دو اتصال اهمی پایه های B1 و B2 را به دو سر آن وصل می کند. پایه امیتر به یک ناحیه نیمه هادی p با ناخالصی بالا متصل است که یک پیوند PN در داخل ساختار تشکیل می شود که علت نامگذاری قطعه همین است.
اگر هیچ اختلاف پتانسیل مابین امیتر و هر کدام از دوپایه بیس نباشد جریان بسیار کوچکی از B1 به سمت B2 جاری می شود. اگر یک اختلاف پتانسیل بزرگ ( ولتاژ تحریک ) مابین پایه امیتر و پایه های بیس قرار گیرد یک جریان شدید از سوی امیتر جاری شده و با جریان قبلی جمع شده و باعث می شود جریان نسبتاً بزرگی از B2 خارج شود.
هنگامی که این قطعه تحریک می شود، جریان امیتر آن به صورت بازتولیدی افزایش پیدا می کند و سپس توسط منبع تغذیه امیتر محدود می شود که یک رفتار مقاومت منفی از خود نشان می دهد و به همین علت می تواند در مدارهای اسیلاتور مورد استفاده قرار گیرد.
ترانزیستور UJT به عنوان یک محصول جانبی به هنگام تحقیق بر روی لامپ چهار قطبی ( tetrode ) در کارخانه جنرال الکتریک اختراع و در سال ۱۹۵۳ ثبت شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• سه نوع ترانزیستور تک پیوندی وجود دارد:
• ترانزیستور تک پیوندی در اصل یک المان ساده است که از تکه ای نیمه هادی نوع n که در طول آن یک ماده نیمه هادی نوع p نفوذ داده شده است، تشکیل می شود. المان 2N2646 مشهورترین قطعه این نوع است.
• ترانزیستور تک پیوندی مکمل CUJT برعکس حالت بالا از یک ماده نیمه هادی نوع p که در طول آن یک نیمه هادی نوع n نفوذ داده شده است، تشکیل یافته. المان 2N6114 مشهورترین قطعه این نوع است.
• ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه ریز ( PUT ) یک المان دارای چند پیوند p - n است. این قطعه بسیار مشابه تریستور است و از چهار لایه p و n تشکیل یافته است. این قطعه دارای سه سر است که آند و کاتد به لایه های اول و آخر اتصال دارند و پایه گیت به یکی از لایه های میانی ( لایه نزدیک به آند ) متصل است. PUT نمی تواند به طور مستقیم جایگزین UJT شود اما می تواند عملکرد مشابهی را داشته باشد. المان های 2N6027 و 2N6028[ ۱] نمونه هایی از PUT هستند.
UJT دارای سه پایه است: یک امیتر ( E ) و دو عدد بیس ( B1 and B2 ) . بیس متشکل از یک نیمه هادی نوع n با ناخالصی کم است که دو اتصال اهمی پایه های B1 و B2 را به دو سر آن وصل می کند. پایه امیتر به یک ناحیه نیمه هادی p با ناخالصی بالا متصل است که یک پیوند PN در داخل ساختار تشکیل می شود که علت نامگذاری قطعه همین است.
اگر هیچ اختلاف پتانسیل مابین امیتر و هر کدام از دوپایه بیس نباشد جریان بسیار کوچکی از B1 به سمت B2 جاری می شود. اگر یک اختلاف پتانسیل بزرگ ( ولتاژ تحریک ) مابین پایه امیتر و پایه های بیس قرار گیرد یک جریان شدید از سوی امیتر جاری شده و با جریان قبلی جمع شده و باعث می شود جریان نسبتاً بزرگی از B2 خارج شود.
هنگامی که این قطعه تحریک می شود، جریان امیتر آن به صورت بازتولیدی افزایش پیدا می کند و سپس توسط منبع تغذیه امیتر محدود می شود که یک رفتار مقاومت منفی از خود نشان می دهد و به همین علت می تواند در مدارهای اسیلاتور مورد استفاده قرار گیرد.
ترانزیستور UJT به عنوان یک محصول جانبی به هنگام تحقیق بر روی لامپ چهار قطبی ( tetrode ) در کارخانه جنرال الکتریک اختراع و در سال ۱۹۵۳ ثبت شد.
wiki: ترانزیستور تک پیوندی