تراستوزومَـب[ ۱] [ ۲] [ ۳] [ پ ۱] با نام های تجاری هرسپتین[ پ ۲] و آریوتراست [ پ ۳] یکی از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان پستان و سرطان معده است.
تراستوزومب یک ضد التهاب قوی سرطان معده و یک آنتی بادی منوکلونال است که پروتئین افزایش دهندهٔ رشد را با نام HER2/neu بلوک می سازد. این پروتئین معمولاً در اندازهٔ کوچک در بافت سینه و معده بیشتر در سلولهای سرطانی وجود دارد و با تحریک آن عامل رشد اپیدرمال تولید می شود که موجب رشد سلولهای سرطانی می شود. در حدود ۲۰٪ از بیماران ، مقدار پروتئین HER2/neu به میزان بیشتر افزایش می یابد. بیمارانی که میزان بالاتری از این پروتئین را دارند HER2/neu مثبت خوانده می شوند و احتمالاً آنها سرطان مهاجم تری را دارند. تراستوزومب قادر به بلوک کردن این اثر تحریکی رشد پروتئین HER2/neu می باشد. تراستوزومب همچنین قادر است که سیستم ایمنی را برای تنظیم حمله به سوی سلولهای سرطانی با رشد غیرمعمولی تحریک کند و یکی از درمانهای مؤثر برای بعضی از بیماران با HER2/neu مثبت که سرطان آنها عود کرده است یا آنهایی که بدنشان به شیمی درمانی مقاوم شده است می باشد.
بدین ترتیب این دارو در همه موارد ابتلاء به سرطان استفاده نمی شود و غالباً تنها در حالتی تجویز می شود که فاصله کمتر از دو ماه تا عمل برداشت تومور مانده باشد و نتایج حاصل از بررسی های دقیق سونوگرافی، بیانگر التهاب در بافت مورد نظر باشند.
شایع ترین عوارض جانبی تراستوزومب در فردی که آن را دریافت می کند سردرد، گیجی، تهوع، اسهال، استفراغ و سختی در تنفس هم خواهند داشت. [ ۴] این عوارض جانبی در همه ی بیماران برابر نبوده و معمولاً پس از چندین مرتبه ی تزریق ملایم تر می شوند.
تراستوزومب ممکن است موجب آسیب قلبی هم بشود. این امر گاه به ضعف قلبی منتهی می شود. تراستوزومب ممکن است بر ریه ها نیز تأثیر بگذارد و گاهی به دشواری تنفس منجر شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتراستوزومب یک ضد التهاب قوی سرطان معده و یک آنتی بادی منوکلونال است که پروتئین افزایش دهندهٔ رشد را با نام HER2/neu بلوک می سازد. این پروتئین معمولاً در اندازهٔ کوچک در بافت سینه و معده بیشتر در سلولهای سرطانی وجود دارد و با تحریک آن عامل رشد اپیدرمال تولید می شود که موجب رشد سلولهای سرطانی می شود. در حدود ۲۰٪ از بیماران ، مقدار پروتئین HER2/neu به میزان بیشتر افزایش می یابد. بیمارانی که میزان بالاتری از این پروتئین را دارند HER2/neu مثبت خوانده می شوند و احتمالاً آنها سرطان مهاجم تری را دارند. تراستوزومب قادر به بلوک کردن این اثر تحریکی رشد پروتئین HER2/neu می باشد. تراستوزومب همچنین قادر است که سیستم ایمنی را برای تنظیم حمله به سوی سلولهای سرطانی با رشد غیرمعمولی تحریک کند و یکی از درمانهای مؤثر برای بعضی از بیماران با HER2/neu مثبت که سرطان آنها عود کرده است یا آنهایی که بدنشان به شیمی درمانی مقاوم شده است می باشد.
بدین ترتیب این دارو در همه موارد ابتلاء به سرطان استفاده نمی شود و غالباً تنها در حالتی تجویز می شود که فاصله کمتر از دو ماه تا عمل برداشت تومور مانده باشد و نتایج حاصل از بررسی های دقیق سونوگرافی، بیانگر التهاب در بافت مورد نظر باشند.
شایع ترین عوارض جانبی تراستوزومب در فردی که آن را دریافت می کند سردرد، گیجی، تهوع، اسهال، استفراغ و سختی در تنفس هم خواهند داشت. [ ۴] این عوارض جانبی در همه ی بیماران برابر نبوده و معمولاً پس از چندین مرتبه ی تزریق ملایم تر می شوند.
تراستوزومب ممکن است موجب آسیب قلبی هم بشود. این امر گاه به ضعف قلبی منتهی می شود. تراستوزومب ممکن است بر ریه ها نیز تأثیر بگذارد و گاهی به دشواری تنفس منجر شود.
wiki: تراستوزومب