ترازودون

ترازودون ( به انگلیسی: Trazodone )
رده درمانی: ضدافسردگی
اشکال دارویی: قرص و شربت
ترازودون در درمان افسردگی مصرف دارد. چون ضد اضطراب و خواب آور است لذا در مواردی که افسردگی همراه با اضطراب، بی خوابی یا هر دو باشد سودمندتر است. ترازودون، با نام های تجاری بسیاری فروخته می شود. [ ۱] این دارو برای درمان اختلال افسردگی عمده، اختلالات اضطرابی و همراه با داروهای دیگر برای وابستگی به الکل استفاده می شود که موارد استفاده پزشکی زیر را دارد:
• افسردگی تک قطبی، با یا بدون اضطراب[ ۵] اولین استفاده از ترازودون، درمان افسردگی اساسی است. داده های حاصل از آزمایشات باز و دو کور نشان می دهد که اثر ضد افسردگی ترازودون با آمی تریپتیلین، دوکسپین و میانسرین قابل مقایسه است. همچنین، ترازودون خواص ضد اضطراب، سمیت قلبی کم و عوارض جانبی نسبتاً خفیف را نشان داد. [ ۶] ترازودون اغلب برای بیماران سالمندان مبتلا به افسردگی که دارای اضطراب شدید و بی خوابی هستند، مفید است. [ ۶]
• اختلال اضطراب[ ۷]
• بی خوابی. [ ۸] بسیاری از پزشکان از ترازودون با دوز کم به عنوان جایگزینی برای بنزودیازپین ها برای درمان بی خوابی استفاده می کنند. دو بررسی اخیر نشان داد که ترازودون دومین عامل تجویز شده برای بی خوابی است، اما از آنجا که بیشتر مطالعات محدود به افراد مبتلا به افسردگی است، تعداد کمی از مطالعات در واقع از مصرف ترازودون در بی خوابی اولیه حمایت می کنند. [ ۶]
برای درمان بی خوابی ناشی از سم زدایی مواد افیونی می توان از این دارو استفاده کرد. [ ۹]
ترازودون برداشت مجدد سروتونین به داخل پایانه عصبی را مهار می کند و در نتیجه سروتونین مدت زمان بیشتری گیرنده های خود را تحریک می کند. این یک ترکیب فنیل پیپرازین از کلاس آنتاگونیست سروتونین و مهار کننده بازگشت مجدد ( SSRI ) است. [ ۱۰] [ ۱۱] Trazodone همچنین دارای اثرات آرام بخش است. [ ۱۲] Trazodone
به دلیل نداشتن عوارض آنتی کولینرژیک ترازودون برای مواردی که این عارضه مشکل زاست انتخاب مناسبی است. مانند: هایپرتروفی خوش خیم پروستات ، گلوکوم زاویه بسته و یبوست شدید.
و دیگر عوارض، خشکی دهان، سردرد، تهوع و استفراغ، طعم بد دهان، تاری دید، یبوست و گیجی، غش، درد و لرزش عضلات، ضربان قلب نامنظم، بثورات جلدی، هیجان غیرطبیعی، نعوظ نامناسب، دردناک و مداوم، خواب آلودگی، اسهال، ضعف و خستگی غیرمعمول. تمایل Trazodone برای ایجاد آرام بخش شمشیر دو لبه است. برای بسیاری از بیماران، رهایی از بی قراری، اضطراب و بی خوابی می تواند سریع باشد. برای سایر بیماران، از جمله افرادی که دارای کمبود فشار روانی و احساس کمبود انرژی هستند، ممکن است دوزهای درمانی ترازودون به دلیل آرام بخشی قابل تحمل نباشد. Trazodone باعث افت فشار خون وضعیتی در برخی از افراد می شود، که احتمالاً به علت اشغال گیرنده آدرنرژیک α 1 است. بروز اختلال دو قطبی ممکن است با ترازودون[ ۱۳] و سایر داروهای ضد افسردگی رخ دهد. [ ۱۴] اقدامات احتیاطی برای مصرف ترازودون شامل حساسیت شناخته شده به ترازودون و سن کمتر از ۱۸ سال است و همراه با سایر داروهای ضد افسردگی که ممکن است احتمال افکار یا اقدامات خودکشی را افزایش دهد. [ ۱۵] گزارش شده است که ترازودون باعث ایجاد تشنج در تعداد کمی از بیماران شده که آن را همزمان با داروها برای کنترل تشنج مصرف کرده اند. در حالی که ترازودون یک عضو واقعی از کلاس های ضد افسردگی SSRI نیست، اما هنوز هم بسیاری از خواص SSRIها، به ویژه احتمال سندرم قطع در صورت قطع خیلی سریع داروها را دارد. [ ۱۶] بنابراین باید هنگام قطع دارو، یک روند تدریجی کاهش میزان دوز در یک دوره زمانی، در پیش گرفته شود. داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر افکار و رفتارهای خودکشی را در کودکان و بزرگسالان افزایش می دهد؛ بنابراین نظارت دقیق برای ظهور افکار و رفتارهای خودکشی توصیه می شود. [ ۱۷] از آنجا که ترازودون ممکن است توانایی های ذهنی و / یا جسمی مورد نیاز برای انجام کارهای بالقوه خطرناک مانند کار با خودرو یا ماشین آلات را مختل کند، به بیمار توصیه می شود که در هنگام مصرف در چنین فعالیت هایی شرکت نکند. در مقایسه با داروی ضد افسردگی MAOI برگشت پذیر مانند موکلوبماید، اختلال هوشیاری بیشتری با ترازودون ایجاد می شود. [ ۱۸] گزارشات موردی نشان داده است که آریتمیهای قلبی در ارتباط با درمان با ترازودون، چه در بیمارانی که پرولاپس دریچه میترال از قبل موجود دارند و چه در بیمارانی که سابقه شخصی و خانوادگی منفی بیماری قلبی دارند، در حال ظهور هستند. [ ۱۹] طولانی شدن QT با درمان با ترازودون گزارش شده است. آریتمی هایی مشخص شده شامل PVCهای جدا شده، کوپل های بطنی و در دو بیمار اپیزودهای کوتاهی از ( سه تا چهار ضربه ) تاکی کاردی بطنی مشاهده شد. چندین گزارش پس از بازاریابی در بیماران تحت درمان با تازودون که دارای بیماری قلبی از قبل وجود دارند و در برخی از بیمارانی که بیماری قلبی از قبل نداشته اند، از آریتمی گزارش شده است. تا زمانی که نتایج مطالعات آینده نگر در دسترس نباشد، بیماران مبتلا به بیماری قلبی از قبل موجود باید از نزدیک مورد بررسی قرار گیرند، خصوصاً برای آریتمی قلبی. ترازودون در مرحله بهبودی اولیه آنفارکتوس میوکارد برای استفاده توصیه نمی شود. مصرف همزمان داروهایی که فاصله QT را طولانی تر می کنند یا مهار کننده CYP3A4 هستند ممکن است خطر ابتلا به آریتمی قلبی را افزایش دهند. [ ۲۰] [ ۲۱] یک عارضه جانبی نسبتاً نادر، اما چشمگیر، در ارتباط با ترازودون، پریاپیسم است، که احتمالاً به دلیل اثر آنتاگونیستی آن در گیرنده های α - آدرنرژیک است. [ ۲۲] بیش از ۲۰۰ مورد گزارش شده است و تولیدکننده تخمین زده است که بروز هرگونه عملکرد نعوظ غیرطبیعی در حدود یک در ۶۰۰۰ بیمار مرد است که تحت درمان با ترازودون قرار دارند. به نظر می رسد خطر ابتلا به این عارضه در طول ماه اول درمان با دوزهای کم یعنی کمتر از ۵۰ میلی گرم در روز بیشترین باشد. شناخت زودهنگام هرگونه عملکرد نعوظ غیرطبیعی مهم است، از جمله نعوظ طولانی مدت یا نامناسب، و باید سریعاً درمان را قطع کند. گزارشات کلینیکی همچنین عوارض جانبی روانی جنسی مربوط به ترازودون را در زنان، از جمله افزایش میل جنسی، پریاپیسم کلیتوریس و ارگاسم خود به خود توصیف کرده است. [ ۱۹] [ ۲۳] موارد نادر از سمیت کبد مشاهده شده است، احتمالاً به دلیل تشکیل متابولیتهای واکنشی. [ ۲۴] غلظت پرولاکتین بالاتر در افرادی که ترازودون مصرف می کنند مشاهده شده است. [ ۲۵]