تخییر بدوی

[ویکی فقه] تخییر بدوی به مختار بودن مکلّف برای بار اوّل در عمل بر طبق یکی از دو یا چند دلیل متعارض اطلاق می شود.
تخییر بدوی، مقابل تخییر استمراری بوده و عبارت است از اختیار و آزادی مکلف در انتخاب یکی از دو یا چند امر، فقط برای یک بار و در ضمن یک واقعه؛ بنابراین، مکلفی که در حرمت یک عمل یا وجوب آن مردد می باشد، فقط در واقعه اول، مخیر است که جانب حرمت یا وجوب را انتخاب کند، ولی هنگامی که در این واقعه، یک جانب را اختیار نمود، از آن پس اختیار از وی سلب می گردد و تا آخر عمر، در وقایع بعدی، باید به همان تصمیم نخست پای بند باشد. برای مثال، اگر در شک میان وجوب و حرمت نماز جمعه در زمان غیبت ، جانب وجوب را انتخاب کرد، باید تا آخر عمر، در ظهر جمعه نماز جمعه بخواند و نمی تواند آن را ترک نماید.
← نکته
۱. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۳، ص۵۴۲.
...