تخلیه تابشی پلاسمای است که با عبور جریان الکتریکی از طریق یک گاز ایجاد می شود. اغلب با اعمال ولتاژ بین دو الکترود در یک لوله شیشه ای حاوی یک گاز کم فشار ایجاد می شود. هنگامی که ولتاژ از مقداری به نام ولتاژ شکست تجاوز کند، یونیزاسیون گاز به خود پایدار می شود و لوله با یک نور رنگی می درخشد و رنگ به گاز مورد استفاده بستگی دارد.
تخلیه های تابش به عنوان منبع نور در دستگاه هایی مانند چراغ های نئونی، لامپ های فلورسنت و تلویزیون های صفحه پلاسمااستفاده می شوند. تجزیه و تحلیل نور تولید شده با طیف سنجی می تواند اطلاعات مربوط به فعل و انفعالات اتمی در گاز را نشان دهد، بنابراین تخلیه های تابشی در فیزیک پلاسما و شیمی تجزیه استفاده می شوند. همچنین در تکنیک تصفیه سطحی به نام کندوپاش نیز کاربرد دارد.
انتقال در یک گاز به حامل های بار نیاز دارد، که می توانند الکترون یا یون باشند. حامل های شارژ از یونیزه کردن برخی از مولکول های گاز ناشی می شوند. از نظر جریان، تخلیه تابشی بین تخلیه تاریک و تخلیه قوس قرار می گیرد.
ساده ترین نوع تخلیه تابشی، تخلیه تابشی با جریان مستقیم است. در ساده ترین شکل آن، از دو الکترود در یک سلول که در فشار کم نگه داشته شده اند تشکیل می شود ( ۱/۰ تا ۱۰۰ تور؛ در حدود ۱/۱۰۰۰۰ تا ۱/۱۰۰ اتمسفر ) . برای افزایش میانگین مسیر آزاد از فشار کم استفاده می شود. برای یک میدان الکتریکی ثابت، یک مسیر آزاد با میانگین طولانی تر اجازه می دهد تا یک ذره باردار شده قبل از برخورد با ذره دیگر انرژی بیشتری کسب کند. این سلول به طور معمول با نئون پر می شود اما از سایر گازها نیز می توان استفاده کرد. پتانسیل الکتریکی چند صد ولت بین دو الکترود اعمال می شود. بخش کوچکی از جمعیت اتمهای درون سلول در ابتدا از طریق فرایندهای تصادفی، مانند برخورد حرارتی بین اتمها یا توسط پرتوهای گاما، یونش می شوند. یون های مثبت توسط پتانسیل الکتریکی به سمت کاتد هدایت می شوند و الکترون ها با همان پتانسیل به سمت آند هدایت می شوند. جمعیت اولیه یونها و الکترونها با اتمهای دیگر برخورد می کند و آنها را برانگیخته یا یونیزه می کند. تا زمانی که این پتانسیل حفظ شود، جمعیت یون ها و الکترون ها باقی می مانند.
برخی از انرژی جنبشی یونها به کاتد منتقل می شوند. این اتفاق تا حدی از طریق یونهایی که مستقیماً به کاتد زده می شوند رخ می دهد. یونها تعداد زیادی از اتم های خنثی گاز را مورد حمله قرار می دهند و بخشی از انرژی خود را به آنها منتقل می کنند. این اتمهای خنثی سپس به کاتد ضربه می زنند. هر کدام از انواع ( یونها یا اتمها ) به کاتد برخورد کنند، در داخل کاتد این انرژی مجدداً توزیع شده و در نتیجه الکترون های خارج از کاتد خارج می گردند. این فرایند به عنوان انتشار الکترون ثانویه شناخته می شود. پس از رهایی از کاتد، میدان الکتریکی الکترونها در بخش عمده ای از تخلیه درخشش تسریع می کند. سپس اتم ها می توانند با برخورد با یونها، الکترونها یا سایر اتمهایی که قبلاً با برخورد برانگیخته شده بودند، برانگیخته شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتخلیه های تابش به عنوان منبع نور در دستگاه هایی مانند چراغ های نئونی، لامپ های فلورسنت و تلویزیون های صفحه پلاسمااستفاده می شوند. تجزیه و تحلیل نور تولید شده با طیف سنجی می تواند اطلاعات مربوط به فعل و انفعالات اتمی در گاز را نشان دهد، بنابراین تخلیه های تابشی در فیزیک پلاسما و شیمی تجزیه استفاده می شوند. همچنین در تکنیک تصفیه سطحی به نام کندوپاش نیز کاربرد دارد.
انتقال در یک گاز به حامل های بار نیاز دارد، که می توانند الکترون یا یون باشند. حامل های شارژ از یونیزه کردن برخی از مولکول های گاز ناشی می شوند. از نظر جریان، تخلیه تابشی بین تخلیه تاریک و تخلیه قوس قرار می گیرد.
ساده ترین نوع تخلیه تابشی، تخلیه تابشی با جریان مستقیم است. در ساده ترین شکل آن، از دو الکترود در یک سلول که در فشار کم نگه داشته شده اند تشکیل می شود ( ۱/۰ تا ۱۰۰ تور؛ در حدود ۱/۱۰۰۰۰ تا ۱/۱۰۰ اتمسفر ) . برای افزایش میانگین مسیر آزاد از فشار کم استفاده می شود. برای یک میدان الکتریکی ثابت، یک مسیر آزاد با میانگین طولانی تر اجازه می دهد تا یک ذره باردار شده قبل از برخورد با ذره دیگر انرژی بیشتری کسب کند. این سلول به طور معمول با نئون پر می شود اما از سایر گازها نیز می توان استفاده کرد. پتانسیل الکتریکی چند صد ولت بین دو الکترود اعمال می شود. بخش کوچکی از جمعیت اتمهای درون سلول در ابتدا از طریق فرایندهای تصادفی، مانند برخورد حرارتی بین اتمها یا توسط پرتوهای گاما، یونش می شوند. یون های مثبت توسط پتانسیل الکتریکی به سمت کاتد هدایت می شوند و الکترون ها با همان پتانسیل به سمت آند هدایت می شوند. جمعیت اولیه یونها و الکترونها با اتمهای دیگر برخورد می کند و آنها را برانگیخته یا یونیزه می کند. تا زمانی که این پتانسیل حفظ شود، جمعیت یون ها و الکترون ها باقی می مانند.
برخی از انرژی جنبشی یونها به کاتد منتقل می شوند. این اتفاق تا حدی از طریق یونهایی که مستقیماً به کاتد زده می شوند رخ می دهد. یونها تعداد زیادی از اتم های خنثی گاز را مورد حمله قرار می دهند و بخشی از انرژی خود را به آنها منتقل می کنند. این اتمهای خنثی سپس به کاتد ضربه می زنند. هر کدام از انواع ( یونها یا اتمها ) به کاتد برخورد کنند، در داخل کاتد این انرژی مجدداً توزیع شده و در نتیجه الکترون های خارج از کاتد خارج می گردند. این فرایند به عنوان انتشار الکترون ثانویه شناخته می شود. پس از رهایی از کاتد، میدان الکتریکی الکترونها در بخش عمده ای از تخلیه درخشش تسریع می کند. سپس اتم ها می توانند با برخورد با یونها، الکترونها یا سایر اتمهایی که قبلاً با برخورد برانگیخته شده بودند، برانگیخته شوند.
wiki: تخلیه تابشی