تخصیص به منفصل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تخصیص به منفصل به تخصیص عام به وسیله دلیل خاص مستقل از دلیل عام اطلاق می شود.
هر گاه مخصصی، عرفاً جدای از عام باشد، یعنی در کلامی دیگر به صورت مستقل وارد شود، به گونه ای که عرف آن را جزء جمله عام یا ملحقات آن به شمار نیاورد، تخصیص به منفصل نامیده می شود، مانند آیه : ﴿خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْاَرْضِ جَمِیعاً﴾؛ «هر چه روی زمین است برای شما خلق شده» و ﴿وَلا تَاْکُلُوا مِمّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللهِ عَلَیْهِ﴾؛ «آن چه را که هنگام ذبح ، اسم خدا بر آن برده نشده است، نخورید»، که در اینجا جمله مخصص «لا تاکلوا...». جمله ای مستقل است و از جمله عام جدا بوده و جزء ملحقات آن به شمار نمی آید.
عناوین مرتبط
۱. ↑ بقرة/سوره۲، آیه۲۹.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس