تخصیص افرادی

[ویکی فقه] تخصیص اَفرادی یعنی بیرون کردن مصادیق خارجی از شمول حکم عام است.
تخصیص افرادی، مقابل تخصیص انواعی و به معنای بیرون کردن مصادیق و افراد خاص از تحت عنوان کلی عام است؛ به بیان دیگر، بیرون کردن مصادیق و جزئیات خارجی را از شمول عام، تخصیص افرادی می نامند، مانند: «اکرم العلماء الا زیدا»؛ که در این مثال، « زید» مصداق خارجی است که به وسیله تخصیص، از تحت عام «العلماء» خارج شده است.در کتاب « اجود التقریرات » آمده است:«و لاجل ذلک لایکون التخصیص فی القضایا الخارجیة الا افرادیا لان مصبّ العموم فیها انما هو نفس الافراد دون العناوین».