تخار

ولسوالی کلفگان
ولسوالی رستاق
ولسوالی چاه آب
ولسوالی ینگی قلعه
ولسوالی درقد
ولسوالی خواجه غار
ولسوالی خواجه بهاوالدین
ولسوالی بهارک
ولسوالی دشت قلعه
رسانه ها
رسانه های دولتی
تصویری
صوتی
چاپی
الکترونیکی
رسانه های غیر دولتی
تصویری
صوتی
1 - رادیو آی خانم ( مه بانو ) رادیو ویژه زنان و جونان
معلومات درباره آی خانم وقدامت باستانی آن :

آی خانم ( ازبکی است؛ یعنی مه بانو ) ، شاید همان اسکندریه در آمودریا، نام یک پایگاه باستانی و تپه نسبتاً همواری است بربالای بلندی در تقاطع دریاهای جیحون ( آمو ) و کوکچه در شمال افغانستان ( استان تخار ) . این شهر افسانوی توسط اسکندر مقدونی آباد شده بود. و تهداب این شهر نیز توسط اسکندر، سردار مقدونی، در این شهر کار گذاشته شده است که اکنون در موزه کابل نگهداری می شود. قدمت این سنگ بنا به حدود سیصد سال قبل از میلاد مسیح می رسد و گفته می شود که تنها شیئی در جهان است که اسکندر کبیر قطعا آن را لمس کرده است. آی خانم، یک شهر یونانی در شمال افغانستان است که اکنون به صـورت یک محوطه ی باسـتانی، بر بالای تپه نسبتاً همواری، در ولسـوالی دشــت قلعۀ ولایت تخــار، در تقاطع رودخانه های جیحون ( آمودریا ) و کوکچه ( در بیش از صد متری شمــال مجرای رودخانۀ کوکچه و دو کیلومتری جنوب شرق رودخانۀ پنج ( آمودریا ) ) موقعیـت دارد. این شهر باستانی را اسکندر مقدونی بنیاد نهاد و سنگ تهدابی که توسط او، در این شهر کار گذاشته شده بود، اکنون در موزه کابل نگهداری می شود. قدمت این سنگ بنا به حدود سیصد سال قبل از میلاد مسیح می رسد و گفته می شود که تنها چیزی در جهان است که اسکندر کبیر قطعاً آن را لمس کرده است.
سکه های نقره ای اوکراتیدس اول ( ۱٧۱ - ۱۴۵ ق. م. ) ، پادشاه یونانی - بلخی که از محوطه ی باستانی آی خانم بدست آمده است.
جغرافیانگاران یونانی، مانند: "استرابو" و "بطلیموس"، حدود ٢٣٠٠ سال قبل از امروز، در آثار خود از "اسکندریۀ آمودریا" یا "اسکندریۀ اوکسیانا" نام برده اند. اما تا این اواخر آشکار نبود که این شهر افسانه ای اسکندر مقدونی در کدام یک از کشور های آسیا مدفون بوده است. سالها بود که باستانشناسان و مؤرخان جهان بویژه اروپایان به جستجوی رد پای سپاهیان اسکندر در شرق برآمده بودند. تا این که راز بزرگی برملا شد و شهر معمایی اسکندر در شرق یا همان سکندریۀ آمودریا در ناحیه شمال شرق افغانستان امروزی از زیر گرد قرون متمادی نمایان گردید که با کشف آن معما های زیاد تاریخی و باستانشناسی حل و پرتو جدیدی بر زوایای تاریک تاریخ باستان افغانستان افگنده شد.
سرستون کریتنی، آی خانم، سده دوم پیش از میلاد
مردم محلی از قدیم بقایای ساختمانهای تاریخی برج و باره و اشکال دیگر هندسی معماری فرو رفته در خاک و گل را در محوطه ی باستانی آی خانم می شناختند که در ارتباط به آن افسانه ها و قصص جالبی، نسل به نسل و سینه به سینه در میان آنها انتقال یافته بود که همه آنها از قدمت و اهمیت تاریخی آن مخروبۀ متروک حکایت می کرد. این افسانه ها زمانی بیشتر واقعی می نمودند که پس از ختم بارندگی ها، مادامی که بارش خاک و گل زمین را می روفت، سکه ها، دانه های قیمتی و غیره آثار قدیمی از دل خاک نمایان می شدند. ارزش و اهمیت محوطه ی باستانی آی خانم از آنجا ناشی می شد که احتمال وجود شهر گمشدۀ باستانی "اسکندریۀ اوکسیانا" یا "اسکندریۀ آمودریا" مرکز حکومت یونانی - باختر در درون آن می رفت .
تندیسی از صورت، آی خانم، سده دوم پیش از میلاد.
وب سایت : http://www. aikhanum. radioconnect. af
نشانی:شهرتالقان سرک دوم بندرسرایسنگ
شماره های تماس :0700752875 و0797909038
ای میل : at_obaidi@yahoo. com و nema. azizi@gmail. com
شماره تماس بخش اعلانات : /0700706317/0700752875

آی خانم «مه بانو»، نمونهء ارزشمندِ میراث بزرگ فرهنگی
شاید یکی مهمترین و هیجان انگیزترین کشفهای باستانشناسی قرن بیستم در افغانستان، کشف شهر یونانی «آی خانم» باشد. این شهر تاریخی که در ولسوالی دشت قلعهء ولایت تخار در صد و یا دوصد متری شمال مجرای رودخانهء کوکچه و دو کلیومتری جنوبشرق رودخانهء پنج ( آمودریا ) قرار دارد، زمانی توجه بیشتر را به خود جلب نمود که در سال «1944م. » یکی از سربازان قوای سرحدی افغانستان در این محلِ دورافتاده ظرف گِلی مملو از سکه ها را یافت. این اتفاق سبب شد که برخی از صفحه های زرین تاریخ باستانی آسیای میانه روشن گردد. باستانشناسان فرانسه یی در سال «1964م. » کاوشهای علمی خویش را در این منطقه آغاز نمودند که در نتیجهء آن یکی از شهرهای بزرگ جهان باستان کشف گردید. این شهر دارای استحکامهای وسیع، ساختمانهای شخصی و عامه و قلعهء مستحکم نظامی بوده که در آن معابد و عمارتهای نظامی قرار داشت. شهر آی خانم که جهت حفاظت راههای شمالشرقی و راههای دریایی که به باکتریا ( باختر ) وصل میشد، اعمار گردیده بود. این شهر به صورت طبیعی موقعیت استحکامی عالی را دارا بود که از طرف شمال توسط دریای آمو احاطه شده بود، در غرب آن نیز دریای سریع السیری قرار داشت و در ناحیهء جنوبغرب آن قلعهء نظامی بزرگ و مستحکمی اعمار گردیده که جهت تحکیم برج و باروی شهر خندق عمیقی پُر از آب دَورادَور شهر حفر شده بود. در قسمت جنوب و شرق آن کوههای بدخشان موقعیت داشت. نقشهء شهر بسیار خوب طرحریزی شده و شهر به محله ها تقسیم شده بود. یک بخش آن به منازل رهایشی اختصاص یافته و بخش دیگر آن برای ساختمانهای اداری و قلعهء مستحکم نظامی و مذهبی اختصاص یافته بود. جادهء عمومی از دروازهء بزرگ شمال شروع و تا دریای کوکچه در . . .