تحیت یهود

[ویکی فقه] تحیت یهود (قرآن). تحیت ، برگرفته از حیات و به معنای دعا برای بقا و زندگی غیر و نیز به معنای سلام و درود گفتن آمده است.
تحیت یهود بر پیامبر صلی الله علیه وآله، به هنگام ملاقات با آن حضرت، تحیتی مردود از سوی خداوند بود.الم تر الی الذین نهوا عن النجوی... واذا جاءوک حیوک بما لم یحیک به الله ویقولون فی انفسهم لولا یعذبنا الله بما نقول حسبهم جهنم یصلونها فبئس المصیر (منظور از «الذین» با توجه به شان نزول، منافقان و یهوداند. (
تحیت تمسخرآمیز
تحیت تمسخرآمیز یهود با پیامبر صلی الله علیه وآله درپی دارنده جهنم است.«الم تر الی الذین نهوا عن النجوی ثم یعودون لما نهوا عنه ویتنـجون بالاثم والعدون ومعصیت الرسول واذا جاءوک حیوک بما لم یحیک به الله...»؛ آیا ندیدی کسانی را که از نجوا (سخنان درگوشی ) نهی شدند، سپس به کاری که از آن نهی شده بودند بازمی گردند و برای انجام گناه و تعدّی و نافرمانی رسول خدا به نجوا می پردازند و هنگامی که نزد تو می آیند تو را تحیّتی (و خوشامدی) می گویند که خدا به تو نگفته است، و در دل می گویند: «چرا خداوند ما را بخاطر گفته هایمان عذاب نمی کند؟!» جهنم برای آنان کافی است، وارد آن می شوند، و چه بد فرجامی است!