[ویکی فقه] تحیت بهشتیان (قرآن). از آیات قرآن کریم استفاده می شود که کلمه تحیت بهشتیان سلام است و ایشان هنگام ملاقات با یکدیگر آن را به کار می برند.
سلام، کلمه تحیت و درود بهشتیان، به هنگام دیدار یکدیگر است:۱. ... فی جنت النعیم• دعویهم فیها سبحـنک اللهم وتحیتهم فیها سلـم وءاخر دعویهم ان الحمد لله رب العــلمین.... از زیر (قصرهای) آنها در باغهای بهشت، نهرها جاری است. گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهی تو!» و تحیّت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: « حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!» ۲. وادخل الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت جنت... تحیتهم فیها سلـم.و کسانی را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهای بهشت وارد می کنند؛ باغهایی که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن می مانند؛ و تحیّت آنها در آن، «سلام» است. تا آنجا که می دانیم تمام اقوام جهان هنگامی که به هم میرسند برای اظهار محبت به یکدیگر نوعی تحیت دارند که گاهی جنبه لفظی دارد و گاهی به صورت عملی است که رمز تحیت می باشد، در اسلام نیز سلام یکی از روشنترین تحیتها است ، و آیه فوق همانطور که اشاره شد گرچه معنی وسیعی دارد اما یک مصداق روشن آن سلام کردن است ، از آیات قرآن نیز استفاده می شود که سلام یکنوع تحیت است و تحیت اهل بهشت نیز سلام است . تحیت به کلمه سلام بطوری که از تاریخ و اشعار و سایر آثار جاهلیت بر می آید، در بین عرب جاهلیت معمول بوده ، در کتاب لسان العرب آمده : که عرب جاهلیت چند جور تحیت داشتند، گاهی در برخورد با یکدیگر می گفتند: انعم صباحا ، گاهی می گفتند: ابیت اللعن و یا می گفتند: سلام علیکم ، و کانه کلمه سوم علامت مسالمت است و در حقیقت به طرف مقابل می گفتند: بین من و تو و یا شما جنگی نیست ، (پس از آنکه اسلام آمد تحیت را منحصر در سلام کردند و از ناحیه اسلام ماءمور شدند سلام را افشاء کنند). چیزی که هست خدای سبحان در داستانهای ابراهیم سلام را مکرر حکایت می کندو این خالی از شهادت بر این معنا نیست که این کلمه که در بین عرب جاهلیت مستعمل بوده ، از بقایای دین حنیف ابراهیم بوده ، نظیر حج و امثال آن که قبل از اسلام معمول آنان بوده ، توجه بفرمائید: قال سلام علیک ساستغفر لک ربی ، در این جمله از ابراهیم (علیه السلام ) حکایت کرده که در گفتگو با پدرش گفت : سلام علیک به زودی من از پروردگارم برایت طلب مغفرت می کنم و نیز فرموده : و لقد جاءت رسلنا ابراهیم بالبشری قالوا سلاما قال سلام و این قضیه در چند جای قرآن کریم آمده . و بطوری که از آیات کریمه قرآن استفاده می شود خدای تعالی کلمه سلام را تحیت خودش قرار داده است ، به آیات زیر توجه فرمائید: سلام علی نوح فی العالمین ، سلام علی ابراهیم ، سلام علی موسی و هرون ، سلام علی ال یاسین و سلام علی المرسلین .
سخن اهل بهشت
تحیت و سلام، سخن اهل بهشت، به هنگام روبه رو شدن با یکدیگر است:اولـئک یجزون الغرفة بما صبروا ویلقون فیها تحیة وسلـما.(آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می شود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبه رو می شوند. کلمه غرفه به طوری که گفته اند به معنای بنایی است که بالای بنای دیگر واقع شده باشد و از کف خانه بلندتر باشد. و در آیه شریفه ، کنایه است از درجه عالی تر بهشت ، و مراد از صبر، صبر بر اطاعت خدا و بر ترک معصیت او است و این دو قسم صبر همان است که در آیات سابق نیز ذکر شده بود و لیکن این دو صبر عادتا جدای از صبر قسم سوم ، یعنی صبر در هنگام شدائد و مصائب نیست و قهرا کسی که بر طاعت خدا و بر ترک معصیت او صبر می کند ممکن نیست در هنگام شدائد صبر نکند. و معنای آیه این است : این نامبردگان که به اوصاف قبل وصف شدند درجه رفیع و قسمت بالای بهشت را پاداش گرفته و فرشتگان ، ایشان را با تحیت و سلام دیدار می کنند، تحیت به معنای هر پیشکشی است که آدمی را خوشحال سازد. و مراد از سلام هر چیزی است که در آن ترس و پرهیز نباشد، و اگر این دو کلمه ، یعنی تحیت و سلام را نکره آورد به منظور بزرگداشت آن دو بوده است . بهشتیان به یکدیگر تحیت و سلام می گویند و فرشتگان به آنها، و از همه بالاتر خداوند به آنها سلام و تحیت می گوید، چنانکه در آیه ۵۸ سوره یس می خوانیم : سلام قولا من رب رحیم : برای آنها سلامی است از سوی پروردگار رحیم و در آیه ۲۳ و ۲۴ سوره یونس می خوانیم : و الملائکة یدخلون علیهم من کل باب سلام علیکم : فرشتگان از هر دری بر آنها وارد می شوند و به آنها می گویند سلام بر شما. در اینکه آیا تحیت و سلام در اینجا دو معنی دارد یا یک معنی ؟ در میان مفسران گفتگو است ، ولی با توجه به اینکه تحیت در اصل به معنی دعا برای زندگی و حیات دیگری است ، و سلام از ماده سلامت است ، و به معنی دعا برای کسی است ، بنابراین چنین نتیجه می گیریم که واژه اول به عنوان درخواست حیات است و واژه دوم برای توأ م بودن این حیات با سلامت است ، هر چند گاهی ممکن است این دو کلمه به یک معنی بیاید.البته تحیت در عرف معنی وسیعتری پیدا کرده و آن هر گونه سخنی است که در آغاز ورود به کسی می گویند و مایه خوشحالی و احترام و اظهار محبت نسبت به او می باشد.
سلام، کلمه تحیت و درود بهشتیان، به هنگام دیدار یکدیگر است:۱. ... فی جنت النعیم• دعویهم فیها سبحـنک اللهم وتحیتهم فیها سلـم وءاخر دعویهم ان الحمد لله رب العــلمین.... از زیر (قصرهای) آنها در باغهای بهشت، نهرها جاری است. گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهی تو!» و تحیّت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: « حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!» ۲. وادخل الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت جنت... تحیتهم فیها سلـم.و کسانی را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهای بهشت وارد می کنند؛ باغهایی که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن می مانند؛ و تحیّت آنها در آن، «سلام» است. تا آنجا که می دانیم تمام اقوام جهان هنگامی که به هم میرسند برای اظهار محبت به یکدیگر نوعی تحیت دارند که گاهی جنبه لفظی دارد و گاهی به صورت عملی است که رمز تحیت می باشد، در اسلام نیز سلام یکی از روشنترین تحیتها است ، و آیه فوق همانطور که اشاره شد گرچه معنی وسیعی دارد اما یک مصداق روشن آن سلام کردن است ، از آیات قرآن نیز استفاده می شود که سلام یکنوع تحیت است و تحیت اهل بهشت نیز سلام است . تحیت به کلمه سلام بطوری که از تاریخ و اشعار و سایر آثار جاهلیت بر می آید، در بین عرب جاهلیت معمول بوده ، در کتاب لسان العرب آمده : که عرب جاهلیت چند جور تحیت داشتند، گاهی در برخورد با یکدیگر می گفتند: انعم صباحا ، گاهی می گفتند: ابیت اللعن و یا می گفتند: سلام علیکم ، و کانه کلمه سوم علامت مسالمت است و در حقیقت به طرف مقابل می گفتند: بین من و تو و یا شما جنگی نیست ، (پس از آنکه اسلام آمد تحیت را منحصر در سلام کردند و از ناحیه اسلام ماءمور شدند سلام را افشاء کنند). چیزی که هست خدای سبحان در داستانهای ابراهیم سلام را مکرر حکایت می کندو این خالی از شهادت بر این معنا نیست که این کلمه که در بین عرب جاهلیت مستعمل بوده ، از بقایای دین حنیف ابراهیم بوده ، نظیر حج و امثال آن که قبل از اسلام معمول آنان بوده ، توجه بفرمائید: قال سلام علیک ساستغفر لک ربی ، در این جمله از ابراهیم (علیه السلام ) حکایت کرده که در گفتگو با پدرش گفت : سلام علیک به زودی من از پروردگارم برایت طلب مغفرت می کنم و نیز فرموده : و لقد جاءت رسلنا ابراهیم بالبشری قالوا سلاما قال سلام و این قضیه در چند جای قرآن کریم آمده . و بطوری که از آیات کریمه قرآن استفاده می شود خدای تعالی کلمه سلام را تحیت خودش قرار داده است ، به آیات زیر توجه فرمائید: سلام علی نوح فی العالمین ، سلام علی ابراهیم ، سلام علی موسی و هرون ، سلام علی ال یاسین و سلام علی المرسلین .
سخن اهل بهشت
تحیت و سلام، سخن اهل بهشت، به هنگام روبه رو شدن با یکدیگر است:اولـئک یجزون الغرفة بما صبروا ویلقون فیها تحیة وسلـما.(آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می شود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبه رو می شوند. کلمه غرفه به طوری که گفته اند به معنای بنایی است که بالای بنای دیگر واقع شده باشد و از کف خانه بلندتر باشد. و در آیه شریفه ، کنایه است از درجه عالی تر بهشت ، و مراد از صبر، صبر بر اطاعت خدا و بر ترک معصیت او است و این دو قسم صبر همان است که در آیات سابق نیز ذکر شده بود و لیکن این دو صبر عادتا جدای از صبر قسم سوم ، یعنی صبر در هنگام شدائد و مصائب نیست و قهرا کسی که بر طاعت خدا و بر ترک معصیت او صبر می کند ممکن نیست در هنگام شدائد صبر نکند. و معنای آیه این است : این نامبردگان که به اوصاف قبل وصف شدند درجه رفیع و قسمت بالای بهشت را پاداش گرفته و فرشتگان ، ایشان را با تحیت و سلام دیدار می کنند، تحیت به معنای هر پیشکشی است که آدمی را خوشحال سازد. و مراد از سلام هر چیزی است که در آن ترس و پرهیز نباشد، و اگر این دو کلمه ، یعنی تحیت و سلام را نکره آورد به منظور بزرگداشت آن دو بوده است . بهشتیان به یکدیگر تحیت و سلام می گویند و فرشتگان به آنها، و از همه بالاتر خداوند به آنها سلام و تحیت می گوید، چنانکه در آیه ۵۸ سوره یس می خوانیم : سلام قولا من رب رحیم : برای آنها سلامی است از سوی پروردگار رحیم و در آیه ۲۳ و ۲۴ سوره یونس می خوانیم : و الملائکة یدخلون علیهم من کل باب سلام علیکم : فرشتگان از هر دری بر آنها وارد می شوند و به آنها می گویند سلام بر شما. در اینکه آیا تحیت و سلام در اینجا دو معنی دارد یا یک معنی ؟ در میان مفسران گفتگو است ، ولی با توجه به اینکه تحیت در اصل به معنی دعا برای زندگی و حیات دیگری است ، و سلام از ماده سلامت است ، و به معنی دعا برای کسی است ، بنابراین چنین نتیجه می گیریم که واژه اول به عنوان درخواست حیات است و واژه دوم برای توأ م بودن این حیات با سلامت است ، هر چند گاهی ممکن است این دو کلمه به یک معنی بیاید.البته تحیت در عرف معنی وسیعتری پیدا کرده و آن هر گونه سخنی است که در آغاز ورود به کسی می گویند و مایه خوشحالی و احترام و اظهار محبت نسبت به او می باشد.
wikifeqh: تحیت_بهشتیان_(قرآن)