تحمل خشکی

تحمل خشکی یا تحمل خشکسالی ( به انگلیسی: Drought tolerance ) توانایی حفظ تولید زیست توده گیاه در شرایط خشک یا خشکسالی است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] برخی از گیاهان به طور طبیعی با شرایط خشک سازگار هستند و با مکانیسم های حفاظتی مانند تحمل خشکی، سم زدایی یا ترمیم آمبولی آوند چوبی زنده می مانند. [ ۳] گیاهان دیگر، به ویژه محصولات کشاورزی مانند ذرت، گندم و برنج، با انواع جدیدی که از طریق مهندسی ژنتیک ایجاد شده اند، به طور فزاینده ای نسبت به خشکسالی متحمل شده اند. [ ۴]
• گیاهان گریزان از خشکسالی ( Drought - escaping ) : گیاهان یکساله که تنها در زمان هایی که رطوبت کافی برای تکمیل چرخه زندگی خود دارند، جوانه می زنند و رشد می کنند.
• گیاهان پرهیز از خشکسالی ( Drought - evading ) : گیاهان چندساله غیر آبدار که رشد خود را تنها به دوره های در دسترس بودن رطوبت محدود می کنند.
• گیاهان ماندگار در خشکسالی ( Drought - enduring ) : این درختچه های همیشه سبز که به نام گزروفیت نیز شناخته می شوند، دارای سیستم ریشه ای گسترده همراه با سازگاری های ریخت شناسی و فیزیولوژیکی هستند که آنها را قادر می سازد تا رشد خود را حتی در شرایط خشکسالی شدید حفظ کنند.
• گیاهان مقاوم ( بردبار ) به خشکسالی ( Drought - resisting ) : که به عنوان گیاهان چندساله آبدار نیز شناخته می شوند، در برگ ها و ساقه های خود آب را ذخیره می کنند تا مصرف کمی داشته باشند.