[ویکی شیعه] تحفة الابرار فی مناقب الائمة الاطهار (کتاب). تُحفَةُ الأبرار فی مَناقب الأئمه الأطهار(ع)، کتابی به زبان فارسی نوشته عمادالدین حسن بن علی طبری (زنده در ۷۰۱ق). نویسنده در این کتاب به اثبات ولایت و امامت امیرالمؤمنین(ع) و حقانیت تشیع می پردازد.
در فهارسی که از این کتاب سخن به میان آمده است، از آن به عنوان کتابی در اصول دین یاد کرده اند. شاید این امر به جهت طرح پاره ای مباحث همچون هدف خلقت انسان، بیان رسول و نبی و محدث، بلاد اسلام و کفر در این کتاب باشد هرچند در نگاه نویسنده بیان این مطالب در راستای وصول به مقصد اصلی یعنی اثبات ولایت و امامت برای علی(ع) و حقانیت تشیع است.
در فهارسی که از این کتاب سخن به میان آمده است، از آن به عنوان کتابی در اصول دین یاد کرده اند. شاید این امر به جهت طرح پاره ای مباحث همچون هدف خلقت انسان، بیان رسول و نبی و محدث، بلاد اسلام و کفر در این کتاب باشد هرچند در نگاه نویسنده بیان این مطالب در راستای وصول به مقصد اصلی یعنی اثبات ولایت و امامت برای علی(ع) و حقانیت تشیع است.
[ویکی نور] تحفه الابرار فی مناقب الائمه الاطهار (تعریب). تحفة الأبرار فی مناقب الأئمة الأطهار، تعریب اثری فارسی به همین نام از عمادالدین حسن بن علی طبری (زنده در 701ق) به قلم عبدالرحیم مبارک است. این کتاب، در مقام اثبات امامت و ولایت اهل بیت(ع) نوشته شده است. طبری با استناد به آیات قرآن کریم و احادیث منقول از کتاب های اهل سـنت و بـا اسـتدلالی متین بـه شبهات مخالفین شیعه پاسخ گفته است.
کتاب شناسی اصل اثر در برنامه موجود است و در این نوشتار مطالبی درباره تعریب ذکر می شود.
معِّرب کتاب؛ عبدالرحیم مبارک در مقدمه اش بر کتاب، حرکت فرهنگی عمادالدین طبری را گامی مهم برای انتشار تشیع در ایران در قرن هفتم هجری دانسته است. مهم ترین آثار تشیع در ایران، آثاری است که در این قرن تدوین شده است. سپس اسامی آثار نویسنده را ذکر کرده و تحفة الابرار را به اجمال معرفی نموده است. این اثر در رابطه با امامت و ضرورت آن نوشته شده و در کیفیت انتخاب امام بحث کرده است. وی قریب به یکصد مسأله در اثبات امامت امیرالمؤمنین(ع) و فرزندش با استناد به کتاب، سنت، عقل و عرف ذکر کرده است. سپس روایات مختلفی که از طریق اهل سنت نقل شده را مورد مناقشه قرار داده و بطلان آنها را اثبات کرده است. پس از آن از سؤالات و اشکالاتی که دشمنان شیعه وارد کرده اند را پاسخ داده و در آخر آنچه را که علمای اهل سنت در شأن خلفای سه گانه ذکر کرده اند را نقل نموده است...
وی همچنین کار خود را منحصر در تعریب نمی داند بلکه به گفته خود علاوه بر آن، کارهایی دیگری نیز که انتظار نمی رود را انجام داده است. وی از نسخه مصحح؛ سید مهدی جهرمی -که در تصحیح آن از تعداد زیادی از نسخه های خطی بهره گرفته و زحمت زیادی در تلفیق آن نسخه ها با وجود اختلاف زیاد متحمل شده- استفاده کرده است...
او همچنین از مشکلاتی که انتظار آن را نداشته سخن گفته است: بخش های زیادی از متن افتادگی داشت؛ عباراتی که تعدادشان کم نیست درهم و پریشان بود در پاورقی به آنها اشاره شد؛ حتی اشتباهاتی به برخی احادیث و آیات قرآنی راه یافته بود که اصلاح شد.
محقق کتاب؛ سید مهدی جهرمی، از استخراج احادیث از کتب اهل سنت، به جز روایات مستخرج از کنزالعمال متقی هندی، خودداری کرده و بیشتر از بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع) مجلسی استفاده کرده است، لذا یکی از کارهای معِّرب، استخراج منابع بوده است.
کتاب شناسی اصل اثر در برنامه موجود است و در این نوشتار مطالبی درباره تعریب ذکر می شود.
معِّرب کتاب؛ عبدالرحیم مبارک در مقدمه اش بر کتاب، حرکت فرهنگی عمادالدین طبری را گامی مهم برای انتشار تشیع در ایران در قرن هفتم هجری دانسته است. مهم ترین آثار تشیع در ایران، آثاری است که در این قرن تدوین شده است. سپس اسامی آثار نویسنده را ذکر کرده و تحفة الابرار را به اجمال معرفی نموده است. این اثر در رابطه با امامت و ضرورت آن نوشته شده و در کیفیت انتخاب امام بحث کرده است. وی قریب به یکصد مسأله در اثبات امامت امیرالمؤمنین(ع) و فرزندش با استناد به کتاب، سنت، عقل و عرف ذکر کرده است. سپس روایات مختلفی که از طریق اهل سنت نقل شده را مورد مناقشه قرار داده و بطلان آنها را اثبات کرده است. پس از آن از سؤالات و اشکالاتی که دشمنان شیعه وارد کرده اند را پاسخ داده و در آخر آنچه را که علمای اهل سنت در شأن خلفای سه گانه ذکر کرده اند را نقل نموده است...
وی همچنین کار خود را منحصر در تعریب نمی داند بلکه به گفته خود علاوه بر آن، کارهایی دیگری نیز که انتظار نمی رود را انجام داده است. وی از نسخه مصحح؛ سید مهدی جهرمی -که در تصحیح آن از تعداد زیادی از نسخه های خطی بهره گرفته و زحمت زیادی در تلفیق آن نسخه ها با وجود اختلاف زیاد متحمل شده- استفاده کرده است...
او همچنین از مشکلاتی که انتظار آن را نداشته سخن گفته است: بخش های زیادی از متن افتادگی داشت؛ عباراتی که تعدادشان کم نیست درهم و پریشان بود در پاورقی به آنها اشاره شد؛ حتی اشتباهاتی به برخی احادیث و آیات قرآنی راه یافته بود که اصلاح شد.
محقق کتاب؛ سید مهدی جهرمی، از استخراج احادیث از کتب اهل سنت، به جز روایات مستخرج از کنزالعمال متقی هندی، خودداری کرده و بیشتر از بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع) مجلسی استفاده کرده است، لذا یکی از کارهای معِّرب، استخراج منابع بوده است.
[ویکی نور] تحفه الابرار فی مناقب الائمه الاطهار (علیهم السلام). تحفة الابرار فی مناقب الأئمة الأطهار، تألیف عمادالدین حسن بن علی طبری (زنده در 701ق)، اثری فارسی در مقام اثبات امامت و ولایت اهل بیت(ع) است. طبری بدون هرگونه تعصب بی جا، با استناد به آیات زیادی از قرآن کریم و احادیث منقول از کتاب های اهل سـنت و بـا اسـتدلالاتی متین به دفاع از حریم اهل بـیت(ع) پرداخته و بـه شبهات مخالفین شیعه پاسخ گفته است .
این اثر به قولی در سال 698ق، برای عزالدین محمّد بن محمّد رازی فریومدی وزیر تـألیف شـده و در سال 700 ق در دست تـألیف بـوده اسـت.
کتاب با تصحیح و تحقیق سید مهدی جهرمی به زیور طبع آراسته شده است.
مقدمه مصحح در شرح حال مؤلف و آثار او، معرفی کتاب و روش تصحیح کتاب است. مطالب نویسنده نیز مشتمل بر مقدمه ای در پنج فصل و متن اثر در ده باب است که هر باب نیز مشتمل بر فصولی است.
مؤلف سعی بر آن داشته که پس از عقل و قرآن به کتب اهل سنت استناد جسته و همه شواهد خویش را در آنها بیابد. در متن کتاب نیز مکرراً منابع خویش را نام برده است .
این اثر به قولی در سال 698ق، برای عزالدین محمّد بن محمّد رازی فریومدی وزیر تـألیف شـده و در سال 700 ق در دست تـألیف بـوده اسـت.
کتاب با تصحیح و تحقیق سید مهدی جهرمی به زیور طبع آراسته شده است.
مقدمه مصحح در شرح حال مؤلف و آثار او، معرفی کتاب و روش تصحیح کتاب است. مطالب نویسنده نیز مشتمل بر مقدمه ای در پنج فصل و متن اثر در ده باب است که هر باب نیز مشتمل بر فصولی است.
مؤلف سعی بر آن داشته که پس از عقل و قرآن به کتب اهل سنت استناد جسته و همه شواهد خویش را در آنها بیابد. در متن کتاب نیز مکرراً منابع خویش را نام برده است .
[ویکی شیعه] تحفه الابرار فی مناقب الائمه الاطهار (کتاب). تُحفَةُ الأبرار فی مَناقب الأئمه الأطهار(ع)، کتابی به زبان فارسی نوشته عمادالدین حسن بن علی طبری (زنده در ۷۰۱ق). نویسنده در این کتاب به اثبات ولایت و امامت امیرالمؤمنین(ع) و حقانیت تشیع می پردازد.
در فهارسی که از این کتاب سخن به میان آمده است، از آن به عنوان کتابی در اصول دین یاد کرده اند. شاید این امر به جهت طرح پاره ای مباحث همچون هدف خلقت انسان، بیان رسول و نبی و محدث، بلاد اسلام و کفر در این کتاب باشد هرچند در نگاه نویسنده بیان این مطالب در راستای وصول به مقصد اصلی یعنی اثبات ولایت و امامت برای علی(ع) و حقانیت تشیع است.
عماد طبری در مقدمه کتاب طی ۶فصل، ضمن تمهید مقدمات بحث سبب تالیف کتاب را تمنای دوستان دانسته که تألیف کتابی به فارسی کردند در امامت تا در روز قیامت حجت همگان باشد.
در فهارسی که از این کتاب سخن به میان آمده است، از آن به عنوان کتابی در اصول دین یاد کرده اند. شاید این امر به جهت طرح پاره ای مباحث همچون هدف خلقت انسان، بیان رسول و نبی و محدث، بلاد اسلام و کفر در این کتاب باشد هرچند در نگاه نویسنده بیان این مطالب در راستای وصول به مقصد اصلی یعنی اثبات ولایت و امامت برای علی(ع) و حقانیت تشیع است.
عماد طبری در مقدمه کتاب طی ۶فصل، ضمن تمهید مقدمات بحث سبب تالیف کتاب را تمنای دوستان دانسته که تألیف کتابی به فارسی کردند در امامت تا در روز قیامت حجت همگان باشد.