عکاسی نیز همچون دیگر هنرها و علوم، نیاز به ابزار و تجهیزات خاص خود دارد. برخی از ابزارها در ایجاد عکس نقش اساسی دارند و نبود آن ها فرایند عکسبرداری را ناممکن می سازد و بعضی دیگر به عکاس کمک می کنند تا علاوه بر سرعت عمل و صرفه جویی در زمان، تصویر بهتری را نیز ثبت کند.
دوربین آنالوگ طی سالیان طولانی از وضعیت ابتدایی خود که همان اتاق تاریک بود، تکمیل و به حالت فعلی درآمده است. اولین دوربین ها فاقد مسدودکننده و دیافراگم بودند. لنز آن دوربین ها کاملاً ابتدایی، و انحراف خطی شدید و سایه یا تاریکی در گوشه ها داشتند. لزوم مسدودکننده از زمانی احساس گردید که سرعت مواد حساس عکاسی ( نورگیری ) افزایش یافت و زمان نوردهی به کسری از ثانیه رسید. مسدودکننده ها در انواع مختلفی تولید شده و برای کارهای متعدد مورد استفاده قرار گرفتند. [ ۱] [ ۲] مسدودکننده های برگی در تمامی سرعت های فلاش کارایی داشتند، ولی سرعت آن ها کم بود. مسدودکننده های سطح کانونی هم با وجود سرعت بالا، در ثبت تصویر از سوژه های متحرک، بسته به جهت حرکت پره ها ( افقی یا عمودی ) تصویر را دچار اعوجاج می کردند. با ورود عکاسی به جامعه و دنیای خبر و ورزش، طلب برای سرعت های بالای مسدودکننده، برای ثبت وقایع سریع افزایش یافت. سرانجام کارخانه مینولتا در سال ۱۹۹۸ دوربین ماکسیوم ۹ خود را با سرعت مسدودکننده ۱/۱۲۰۰۰ ثانیه به جهان معرفی کرد، که خود انقلابی در این زمینه محسوب می شود. [ ۳] مسابقهٔ دیگر سازندگان تجهیزات عکاسی در بحث روزنه درگرفت. لنزهای سریع برای کارهای خبری و ورزشی عالی بودند. بعضاً نیز بسته تر بودن روزنه، برای بدست وضوح در عمق میدان کمک زیادی می کرد. سریع ترین لنزهای جهان را، فعلاً با f/1:0. 7 کارخانه زایس به سفارش سازمان ناسا برای کارهای فضایی، مخصوص دوربین های ۳۵ میلی متری و کارخانه فوجی برای دوربین های مدار بسته تولید کرده است.
فیلم عکاسی که عمده تاریخ عکاسی مربوط به پیدایش و تکامل آن است، یک سطح حساس عکاسی است که از شیشه های کلودیونِ تر شروع و تا ورق شفاف پلاستیکی که از جنس پلی استر یا نیترو سلولوز یا سلولوز استات است ادامه پیدا کرده است. این ورق با یکی از هالیدهای نقره که اکثراً برومور نقره و یک ماده ژلاتینی که برای چسباندن نمک مورد نظر بر سطح ورقه پلاستیکی ساخته شده، به وجود می آید. فیلم عکاسی دارای انواع گوناگونی است. از فیلم های عادی نور روز تا ریورسال های نور شب.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوربین آنالوگ طی سالیان طولانی از وضعیت ابتدایی خود که همان اتاق تاریک بود، تکمیل و به حالت فعلی درآمده است. اولین دوربین ها فاقد مسدودکننده و دیافراگم بودند. لنز آن دوربین ها کاملاً ابتدایی، و انحراف خطی شدید و سایه یا تاریکی در گوشه ها داشتند. لزوم مسدودکننده از زمانی احساس گردید که سرعت مواد حساس عکاسی ( نورگیری ) افزایش یافت و زمان نوردهی به کسری از ثانیه رسید. مسدودکننده ها در انواع مختلفی تولید شده و برای کارهای متعدد مورد استفاده قرار گرفتند. [ ۱] [ ۲] مسدودکننده های برگی در تمامی سرعت های فلاش کارایی داشتند، ولی سرعت آن ها کم بود. مسدودکننده های سطح کانونی هم با وجود سرعت بالا، در ثبت تصویر از سوژه های متحرک، بسته به جهت حرکت پره ها ( افقی یا عمودی ) تصویر را دچار اعوجاج می کردند. با ورود عکاسی به جامعه و دنیای خبر و ورزش، طلب برای سرعت های بالای مسدودکننده، برای ثبت وقایع سریع افزایش یافت. سرانجام کارخانه مینولتا در سال ۱۹۹۸ دوربین ماکسیوم ۹ خود را با سرعت مسدودکننده ۱/۱۲۰۰۰ ثانیه به جهان معرفی کرد، که خود انقلابی در این زمینه محسوب می شود. [ ۳] مسابقهٔ دیگر سازندگان تجهیزات عکاسی در بحث روزنه درگرفت. لنزهای سریع برای کارهای خبری و ورزشی عالی بودند. بعضاً نیز بسته تر بودن روزنه، برای بدست وضوح در عمق میدان کمک زیادی می کرد. سریع ترین لنزهای جهان را، فعلاً با f/1:0. 7 کارخانه زایس به سفارش سازمان ناسا برای کارهای فضایی، مخصوص دوربین های ۳۵ میلی متری و کارخانه فوجی برای دوربین های مدار بسته تولید کرده است.
فیلم عکاسی که عمده تاریخ عکاسی مربوط به پیدایش و تکامل آن است، یک سطح حساس عکاسی است که از شیشه های کلودیونِ تر شروع و تا ورق شفاف پلاستیکی که از جنس پلی استر یا نیترو سلولوز یا سلولوز استات است ادامه پیدا کرده است. این ورق با یکی از هالیدهای نقره که اکثراً برومور نقره و یک ماده ژلاتینی که برای چسباندن نمک مورد نظر بر سطح ورقه پلاستیکی ساخته شده، به وجود می آید. فیلم عکاسی دارای انواع گوناگونی است. از فیلم های عادی نور روز تا ریورسال های نور شب.
wiki: تجهیزات عکاسی