تجارت کانگو ( به ژاپنی: 勘合貿易 ) یا تجارت نیچی مین ( به ژاپنی: 日明貿易 ) ، به رابطه تجاری بین چین و ژاپن در دورهٔ موروماچی در قرن چهاردهم میلادی گفته می شود، چین که مدت ها در زیر سلطهٔ مغول بود توانست مغول ها را به طرف شمال چین رانده و در سال ۱۳۹۸ دودمان مینگ را تشکیل دهد. پس از آن در سال ۱۴۰۱ رابطه تجاری ژاپن با چین آغاز شد. این رابطه تجاری سبب نفوذ فرهنگ چین در ژاپن شد. [ ۱]
پس از شورش اونین، شوگون سالاری آشیکاگا به سختی می توانست با توان خود کشتی تجارتی به چین بفرستد و شروع به اتخاذ روش قرعه کشی و شرکت دادن بازرگانان در آن شد و از این پس فرستادن کشتی های تجارتی به بازرگانان واگذار شد. هزینه ای که بازرگان به شوگون سالاری آشیکاگا می پرداخت ۳۰۰۰–۴۰۰۰ کان ( واحد پول ) بود؛ بنابراین تصور می شود که ساختار به گونه ای بوده است که حتی پس از کسر این مبلغ و هزینه های لازم بازرگانان ژاپنی می توانستند سود کافی بدست آورند. هنگامی که تجارت توسط بازرگانان آغاز شد، فعالیت دزدان دریایی واکو به طور موقت کاهش یافت، و منسوجات و خوشنویسی وارداتی بر فرهنگ دوره موروماچی مانند فرهنگ کیتایاما و فرهنگ هیگاشی یاما تأثیر گذاشت.
پس از شورش اونین، خاندان هوسوکاوا، فرماندار مستقر در ساکای، خاندان اوئوچی، که به دلیل شورش کنترل استان هیوگو را به دست آورده بود و بازرگانان برجسته در خلیج هاکاتا و ساکای در این تجارت شرکت کردند. در نتیجه حادثه نینگبو در سال ۱۵۲۳، خاندان اوئوچی حق این تجارت را به خود مختص کرد و در سال ۱۵۳۶ اوئوچی یوشیتاکا اعزام کشتی را از سر گرفت.
در سال ۱۵۵۱، یوشیتاکا توسط شورشیان ولایت خود در حادثه معبد تاینی، توسط سوئه هاروکاتا مجبور به خودکشی شد و اوئوچی یوشیناگا ( برادر ناتنی اوتومو سورین ) در سال ۱۵۵۶ جانشین وی شد. در سال بعد، او و برادرش ، اوتومو سورین یوشینوری اوتومو، یک پیام رسان را به دنبال از سرگیری تجارت با چین فرستادند، اما دودمان مینگ یوشیناگا را به عنوان غاصب مقام اوئوچی یوشیتاکا در نظر گرفت و از این کار خودداری کرد و در سال ۱۵۵۷ با شکست یوشیناگا توسط موری موتوناری و نابودی خاندان اوئوچی نام این خاندان و امید به سرگیری تجارت کانگو نیز از بین رفت پس از آن در آسیای شرقی، تجارت خصوصی و قاچاق توسط بازرگانان و واکو ( در اواخر دزدان دریایی واکو ) انجام می شد. فرمان منع دزدی دریایی توسط تویوتومی هیده یوشی در ژاپن در در سال ۱۵۸۸ و اواخر قرن شانزدهم صادر شد و در پی آن فعالیت دزدان دریایی محدود شد. در زمان شوگون سالاری توکوگاوا استفاده از شوئین سن یا کشتی های دارای مجوز برای تجارت با چین و دیگر کشورها آغاز شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از شورش اونین، شوگون سالاری آشیکاگا به سختی می توانست با توان خود کشتی تجارتی به چین بفرستد و شروع به اتخاذ روش قرعه کشی و شرکت دادن بازرگانان در آن شد و از این پس فرستادن کشتی های تجارتی به بازرگانان واگذار شد. هزینه ای که بازرگان به شوگون سالاری آشیکاگا می پرداخت ۳۰۰۰–۴۰۰۰ کان ( واحد پول ) بود؛ بنابراین تصور می شود که ساختار به گونه ای بوده است که حتی پس از کسر این مبلغ و هزینه های لازم بازرگانان ژاپنی می توانستند سود کافی بدست آورند. هنگامی که تجارت توسط بازرگانان آغاز شد، فعالیت دزدان دریایی واکو به طور موقت کاهش یافت، و منسوجات و خوشنویسی وارداتی بر فرهنگ دوره موروماچی مانند فرهنگ کیتایاما و فرهنگ هیگاشی یاما تأثیر گذاشت.
پس از شورش اونین، خاندان هوسوکاوا، فرماندار مستقر در ساکای، خاندان اوئوچی، که به دلیل شورش کنترل استان هیوگو را به دست آورده بود و بازرگانان برجسته در خلیج هاکاتا و ساکای در این تجارت شرکت کردند. در نتیجه حادثه نینگبو در سال ۱۵۲۳، خاندان اوئوچی حق این تجارت را به خود مختص کرد و در سال ۱۵۳۶ اوئوچی یوشیتاکا اعزام کشتی را از سر گرفت.
در سال ۱۵۵۱، یوشیتاکا توسط شورشیان ولایت خود در حادثه معبد تاینی، توسط سوئه هاروکاتا مجبور به خودکشی شد و اوئوچی یوشیناگا ( برادر ناتنی اوتومو سورین ) در سال ۱۵۵۶ جانشین وی شد. در سال بعد، او و برادرش ، اوتومو سورین یوشینوری اوتومو، یک پیام رسان را به دنبال از سرگیری تجارت با چین فرستادند، اما دودمان مینگ یوشیناگا را به عنوان غاصب مقام اوئوچی یوشیتاکا در نظر گرفت و از این کار خودداری کرد و در سال ۱۵۵۷ با شکست یوشیناگا توسط موری موتوناری و نابودی خاندان اوئوچی نام این خاندان و امید به سرگیری تجارت کانگو نیز از بین رفت پس از آن در آسیای شرقی، تجارت خصوصی و قاچاق توسط بازرگانان و واکو ( در اواخر دزدان دریایی واکو ) انجام می شد. فرمان منع دزدی دریایی توسط تویوتومی هیده یوشی در ژاپن در در سال ۱۵۸۸ و اواخر قرن شانزدهم صادر شد و در پی آن فعالیت دزدان دریایی محدود شد. در زمان شوگون سالاری توکوگاوا استفاده از شوئین سن یا کشتی های دارای مجوز برای تجارت با چین و دیگر کشورها آغاز شد.
wiki: تجارت کانگو