تترااکسیژن

تترااکسیژن یا اکسیژن چهارتایی ( به انگلیسی: Tetraoxygen ) با فرمول مولکولی ( O۴ ) برای اولین بار در سال ۱۹۲۴ و توسط گیلبرت لوئیس، پیش بینی شد. او وجود این گونه مولکولی را به عنوان توضیحی برای عدم تطابق اکسیژن مایع از قانون کوری پیشنهاد کرد. [ ۱] شبیه سازی کامپیوتری نشان می دهد که اگر چه این هیچ گونه پایداری از این مولکول در اکسیژن مایع تشکیل نمی شود، با این حال مولکول های اکسیژن ( O۲ ) تمایل به تشکیل گونه های زودگذر و ناپایدار از اکسیژن چهارتایی را دارند. [ ۲] در سال ۱۹۹۹ ، محققان تصور کردند که اکسیژن در فاز جامد ( در فشارهای بالاتر از ۱۰ گیگاپاسکال ) به صورت اکسیژن چهارتایی وجود خواهد داشت. [ ۳] با این حال، در سال ۲۰۰۶، توسط بلورنگاری اشعه ایکس نشان داد که این فاز پایدار که به عنوان اکسیژن اپسیلون ( ε ) یا اکسیژن قرمز شناخته می شود، در واقع نوعی اکسیژن هشت تایی ( O۸ ) است. [ ۴]