تبلور مجدد پویا ( DRX ) نوعی فرایند تبلور مجدد است که در زمینه های متالورژی و زمین شناسی یافت می شود. در تبلور مجدد پویا، بر خلاف تبلور مجدد استاتیک، هسته زایی و رشد دانه های جدید در طول تغییر شکل به عنوان بخشی از عملیات حرارتی جداگانه رخ می دهد. کاهش اندازه دانه خطر لغزش مرز دانه در دماهای بالا را افزایش می دهد، در حالی که تحرک نابجایی درون ماده را کاهش می دهد. دانه های جدید فشار کمتری دارند و باعث کاهش سخت شدن یک ماده می شوند. تبلور مجدد پویا امکان تغییر اندازه و جهت گیری جدید دانه ها را فراهم می کند که می تواند از انتشار ترک جلوگیری کند. به جای اینکه کرنش باعث شکستگی مواد شود، می تواند باعث رشد یک دانه جدید شود و اتم های دانه های همسایه که از قبل موجود هستند را مصرف کند. پس از تبلور مجدد پویا، شکل پذیری مواد افزایش می یابد. [ ۱]
در منحنی تنش - کرنش، شروع تبلور مجدد پیوسته را می توان به دلیل اثر نرم کنندگی تبلور مجدد با یک اوج مشخص در جریان تنش در داده های کار گرمی تشخیص داد. با این حال، همه مواد هنگام آزمایش در شرایط کار گرمی، قله های کاملاً مشخصی را نشان نمی دهند. شروع DRX همچنین از نقطه عطف در نمودارهای نرخ کرنش سختی در برابر تنش قابل تشخیص است. ثابت شده است زمانی که نمی توان به طور واضح از شکل منحنی جریان وقوع DRX را تعیین کرد، از این تکنیک می توان برای تعیین وقوع آن استفاده کرد.
اگر نوسانات تنش قبل از رسیدن به حالت پایدار ظاهر شود، چندین چرخه تبلور مجدد و رشد دانه رخ می دهد و گفته می شود که رفتار تنش از نوع چرخه ای یا چند قله ای است. رفتار خاص تنش قبل از رسیدن به حالت پایدار به اندازه دانه اولیه، دما و نرخ کرنش بستگی دارد.
تبلور مجدد پویا می تواند به اشکال گوناگون رخ دهد، از جمله:
• تبلور مجدد دینامیکی هندسی
• تبلور مجدد دینامیکی ناپیوسته
• تبلور مجدد دینامیکی پیوسته
تبلور مجدد پویا به سرعت ایجاد نابجایی و حرکت بستگی دارد. همچنین به نرخ بازیابی ( میزان از بین رفتن نابجایی ها ) نیز بستگی دارد. تأثیر متقابل بین کارسختی و بازیابی پویا ساختار دانه را تعیین می کند. این تأثیر همچنین حساسیت دانه ها به انواع مختلف تبلور مجدد دینامیکی را تعیین می کند. [ ۱] صرف نظر از مکانیسم، برای اینکه تبلور دینامیکی رخ دهد، ماده باید تغییر شکل بحرانی را تجربه کرده باشد. اندازه دانه نهایی با افزایش تنش افزایش می یابد. برای دستیابی به ساختارهای بسیار ریزدانه، تنش ها باید زیاد باشند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر منحنی تنش - کرنش، شروع تبلور مجدد پیوسته را می توان به دلیل اثر نرم کنندگی تبلور مجدد با یک اوج مشخص در جریان تنش در داده های کار گرمی تشخیص داد. با این حال، همه مواد هنگام آزمایش در شرایط کار گرمی، قله های کاملاً مشخصی را نشان نمی دهند. شروع DRX همچنین از نقطه عطف در نمودارهای نرخ کرنش سختی در برابر تنش قابل تشخیص است. ثابت شده است زمانی که نمی توان به طور واضح از شکل منحنی جریان وقوع DRX را تعیین کرد، از این تکنیک می توان برای تعیین وقوع آن استفاده کرد.
اگر نوسانات تنش قبل از رسیدن به حالت پایدار ظاهر شود، چندین چرخه تبلور مجدد و رشد دانه رخ می دهد و گفته می شود که رفتار تنش از نوع چرخه ای یا چند قله ای است. رفتار خاص تنش قبل از رسیدن به حالت پایدار به اندازه دانه اولیه، دما و نرخ کرنش بستگی دارد.
تبلور مجدد پویا می تواند به اشکال گوناگون رخ دهد، از جمله:
• تبلور مجدد دینامیکی هندسی
• تبلور مجدد دینامیکی ناپیوسته
• تبلور مجدد دینامیکی پیوسته
تبلور مجدد پویا به سرعت ایجاد نابجایی و حرکت بستگی دارد. همچنین به نرخ بازیابی ( میزان از بین رفتن نابجایی ها ) نیز بستگی دارد. تأثیر متقابل بین کارسختی و بازیابی پویا ساختار دانه را تعیین می کند. این تأثیر همچنین حساسیت دانه ها به انواع مختلف تبلور مجدد دینامیکی را تعیین می کند. [ ۱] صرف نظر از مکانیسم، برای اینکه تبلور دینامیکی رخ دهد، ماده باید تغییر شکل بحرانی را تجربه کرده باشد. اندازه دانه نهایی با افزایش تنش افزایش می یابد. برای دستیابی به ساختارهای بسیار ریزدانه، تنش ها باید زیاد باشند. [ ۲]
wiki: تبلور مجدد پویا