تبعیض زبانی

تبعیض زبانی ( که گلوتوفوبیا یا glottophobia، زبان گرایی linguicism یا languagism نیز نامیده می شود ) رفتار ناعادلانه ای است که مبتنی بر استفاده از زبان و ویژگی های گفتار، از جمله زبان اول ( زبان مادری ) ، لهجه، اندازه درک شده و میزان دایره واژگان ( این که گوینده از کلمات پیچیده و متنوع استفاده می کند ) ، «modality»، و نحو می باشد. [ ۱] برای مثال، احتمالاً با یک اکسیتانی زبان در فرانسه متفاوت از یک فرانسوی زبان رفتار می شود. [ ۲] بر اساس تفاوت در استفاده از زبان، یک فرد ممکن است به طور خودکار دربارهٔ ثروت، تحصیلات، موقعیت اجتماعی، شخصیت یا سایر ویژگی های شخص دیگری قضاوت کند که ممکن است منجر به تبعیض شود.
در اواسط دهه ۱۹۸۰ میلادی، زبان شناسی به نام «Tove Skutnabb - Kangas» ایده تبعیض مبتنی بر زبان را به عنوان «linguicism» را پایه گذاشت. «linguicism» به عنوان "ایدئولوژی ها و ساختارهایی که برای مشروعیت بخشیدن، اعمال، و بازتولید تقسیم نابرابر قدرت و منابع ( هم مادی و هم منابع غیر مادی ) " استفاده می شود و بین گروه هایی که بر اساس زبان شکل گرفته اند تعریف می شوند. [ ۳] اگرچه نام های مختلفی برای این نوع تبعیض داده شده است، اما همه آنها تعریف یکسانی دارند. همچنین مهم است که توجه داشته باشیم که تبعیض زبانی از نظر فرهنگی و اجتماعی به دلیل ترجیح یک استفاده از زبان بر دیگران تعیین می شود.
محققان نقش امپریالیسم زبانی را در زبان شناسی تحلیل کرده اند، و برخی ادعا می کنند که گویشوران زبان های مسلط و غالب به سمت تبعیض علیه گویشوران دیگر زبان های روی می آورند، این در حالی که افراد دارای زبان مسلط با تکیه بر فقط یک زبان، باعث ضرر به خود از لحاظ زبانی می شوند. [ ۴] به گفته محقق کارولین مک کینلی «Carolyn McKinley»، این پدیده بیشتر در آفریقا وجود دارد، جایی که اکثریت مردم بهزبان های اروپایی که در دوران استعمار معرفی شده بودند صحبت می کنند. همچنین از کشورهای آفریقایی یاد می شود که به جای زبان های بومی، زبان های اروپایی را به عنوان رسانه اصلی آموزش ایجاد می کنند. [ ۴] گزارش های یونسکو اشاره کرده اند که از لحاظ تاریخی این تنها به نفع طبقه فرادست آفریقا بوده است و اکثریت جمعیت آفریقا که سطح متفاوتی از تسلط به زبان های اروپایی رایج در سراسر این قاره را دارند، دچار زیان شده اند. [ ۴] محققان همچنین به تأثیر تسلط زبانی زبان انگلیسی بر رشته تحصیلی اشاره کرده اند. آنا ویرزبیکا «Anna Wierzbicka»، محقق، رشته هایی مانند علوم اجتماعی و علوم انسانی باور دارد که این رشته های دانشگاهی، «در چارچوب مفهومی مبتنی بر زبان انگلیسی قفل شده اند» و این چارچوب مانع از دستیابی دانشگاهیان به یک «دیدگاه جهانی تر و مستقل از فرهنگ» می شود. [ ۵]