تبرک به پیامبر

[ویکی فقه] تبرک به پیامبر، در واقع طلب برکت است که خداوند متعال به آن قداست بخشیده و در درگاه پروردگار عالم دارای مقام و منزلت خاصی می باشد. در بین موجودات، با برکت ترین موجود، وجود مبارک پیامبر اکرم است که اشرف مخلوقات و سبب خلقت این نظام هستی است.
تبّرک، در لغت به معنای طلب برکت است و برکت به معنای زیادت و رشد می باشد. و در اصطلاح به معنای طلب برکت از طریق چیزهایی است که خداوند متعال به آنها قداست بخشیده و در درگاه پروردگار عالم دارای مقام و منزلت خاصی هستند.مانند؛ لمس کردن یا بوسیدن دست پیامبر و ائمه (صلوات الله علیهم اجمعین) و یا برخی از آثار آنها بعد از وفاتشان مثل تبرک به تربت امام حسین (علیه السلام).
تبرک در قرآن
در قرآن کریم می خوانیم، هنگامی که حضرت یوسف (علیه السّلام) خود را به برادران خویش معرفی کرد و آنان را بخشید، فرمود:«اذهَبُوا بِقَمِیصِی هَذَا فَاَلقَوه عَلی وَجهِ ابِی یَاتِ بَصیراً؛ این پیراهن مرا با خود ببرید و بر صورت پدرم (یعقوب) افکنید تا دیدگانش بینا گردد»سپس می فرماید:«فَلَمََّا ان جَاءَ البَشیر القَاهُ عَلَی وَجهِه فَارتَدّ بَصیراً؛ آنگاه که مژده دهنده، آن پیراهن را بر رخسار او افکند، بینایی وی بازگشت»این سخن قرآن، بیانگر تبرک جستن پیامبری (حضرت یعقوب) به پیراهن پیامبر دیگر (حضرت یوسف) می باشد، که موجب بازگشت بینایی حضرت یعقوب گردید.در بین موجودات، با برکت ترین موجود، وجود مبارک پیامبر اکرم است که اشرف مخلوقات و سبب خلقت این نظام هستی است.روایات زیادی در مورد تبرک جستن مردم به پیامبر و آثار آن حضرت، هم در زمان حیاتش و هم بعد از وفاتش وجود دارد که در این مختصر تبرکاً و تیمناً نمونه هایی از آن ذکر می شود.
تبرک به ظرف غذای پیامبر
صفیه می گوید: هرگاه عمر بر ما وارد می شد، دستور می داد تا کاسه ای که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نزد ما بود به او دهیم، سپس آن را از آب زمزم پر می نمود و از آن می آشامید و به قصد تبرک بر صورتش می پاشید.
تبرک به دست پیامبر
...