تایپوگرافی یا نویسه نگاری[ ۱] هنر و فن حروف چینی ( حروف نگاری ) برای نمایش زبان است. هنر چیدمان حروف برای زبان تصویری. تقویت ویژگی بصری حروف و نزدیک کردن نوشتار به وجه تصویری. چینش حروف شامل حالت قلم، پوینت، مقدمه ( فاصلهٔ خط ) می شود. [ ۲]
امروزه کار چاپ پوسترها و تبلیغات را تایپوگرافی ها انجام می دهند.
معانی مختلفی برای واژه تایپوگرافی در لغت نامه می توانید پیدا کنید. چند تای آن ها را در زیر می بینید:
• تایپوگرافی، هنر چیدمان تایپ، برای رسیدن به یک زبان تصویری است.
• تایپوگرافی، هنر پردازش متن، برای رسانه های چاپی است.
• تایپوگرافی عبارت است از انتخاب و طرح ریزی تایپ برای چاپ.
• تایپوگرافی «زبان بصری» است؛ هنر نوشتن کلمه یا جملات بسیار کوتاه با شکل وُ سبکی ویژه که «بار» تصویری و «نمایشی» بالایی دارد و «هویت» چیزی را می رساند.
اما به صورت جامع تر می توان گفت تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می کوشد با تغییر عناصر متن، مثل اندازه، فاصله حروف، شکل حروف، فاصله خطوط، پاراگراف بندی و مواردی از این دست زبان بصری برای تایپ به وجود آورد. تایپوگرافی در طیف گسترده ای از امور هنری، مثل ساخت تیتراژ فیلم، طراحی گرافیک، طراحی کتاب های کمیک، طراحی مالتی مدیا و… کاربرد دارد. تایپوگرافی با خطاطی و دست نویس تفاوت دارد، هر چند طراح تایپ می تواند از خط و دست نویس نیز برای تایپوگرافی بهره ببرد.
داستان تایپوگرافی و تعاریف آن وقتی به ایران می رسد جالب می شود. تایپوگرافی جزء پدیده های بحث برانگیز در محافل گرافیکی ایران است.
ایران پیشینه ای قوی و کهن در زمینهٔ کار با خط دارد. هنرمندان ایرانی در طی صدها سال تاریخ خوشنویسی نشان داده اند که خط را می شناسند و می دانند که چطور باید آن را زیبا و خوش به کار بگیرند. برخوردی که ما با تایپوگرافی در ایران داریم، نمی تواند تابع برخوردی باشد که در غرب با مقولهٔ خط دارند. از این رو جنبش های بومی در زمینهٔ تایپوگرافی در ایران پدید آمدند و شکل گرفتند.
کمتر کسی را می توان یافت که در حیطهٔ طراحی گرافیک مشغول به کار باشد و از تأثیر تایپوگرافی در رفتار و فرهنگ طراحی در ایران بی خبر باشد. رابطهٔ تایپ و تصویر در ده سال اخیر همواره جزء بحث های مهم بوده است. دوسالانهٔ گرافیک تهران یک رویداد بین المللی و مهم در جامعهٔ گرافیک است. در حاشیهٔ نهمین دوره از این دوسالانه، نشستی تحت عنوان «تایپوگرافی» برگزار شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه کار چاپ پوسترها و تبلیغات را تایپوگرافی ها انجام می دهند.
معانی مختلفی برای واژه تایپوگرافی در لغت نامه می توانید پیدا کنید. چند تای آن ها را در زیر می بینید:
• تایپوگرافی، هنر چیدمان تایپ، برای رسیدن به یک زبان تصویری است.
• تایپوگرافی، هنر پردازش متن، برای رسانه های چاپی است.
• تایپوگرافی عبارت است از انتخاب و طرح ریزی تایپ برای چاپ.
• تایپوگرافی «زبان بصری» است؛ هنر نوشتن کلمه یا جملات بسیار کوتاه با شکل وُ سبکی ویژه که «بار» تصویری و «نمایشی» بالایی دارد و «هویت» چیزی را می رساند.
اما به صورت جامع تر می توان گفت تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می کوشد با تغییر عناصر متن، مثل اندازه، فاصله حروف، شکل حروف، فاصله خطوط، پاراگراف بندی و مواردی از این دست زبان بصری برای تایپ به وجود آورد. تایپوگرافی در طیف گسترده ای از امور هنری، مثل ساخت تیتراژ فیلم، طراحی گرافیک، طراحی کتاب های کمیک، طراحی مالتی مدیا و… کاربرد دارد. تایپوگرافی با خطاطی و دست نویس تفاوت دارد، هر چند طراح تایپ می تواند از خط و دست نویس نیز برای تایپوگرافی بهره ببرد.
داستان تایپوگرافی و تعاریف آن وقتی به ایران می رسد جالب می شود. تایپوگرافی جزء پدیده های بحث برانگیز در محافل گرافیکی ایران است.
ایران پیشینه ای قوی و کهن در زمینهٔ کار با خط دارد. هنرمندان ایرانی در طی صدها سال تاریخ خوشنویسی نشان داده اند که خط را می شناسند و می دانند که چطور باید آن را زیبا و خوش به کار بگیرند. برخوردی که ما با تایپوگرافی در ایران داریم، نمی تواند تابع برخوردی باشد که در غرب با مقولهٔ خط دارند. از این رو جنبش های بومی در زمینهٔ تایپوگرافی در ایران پدید آمدند و شکل گرفتند.
کمتر کسی را می توان یافت که در حیطهٔ طراحی گرافیک مشغول به کار باشد و از تأثیر تایپوگرافی در رفتار و فرهنگ طراحی در ایران بی خبر باشد. رابطهٔ تایپ و تصویر در ده سال اخیر همواره جزء بحث های مهم بوده است. دوسالانهٔ گرافیک تهران یک رویداد بین المللی و مهم در جامعهٔ گرافیک است. در حاشیهٔ نهمین دوره از این دوسالانه، نشستی تحت عنوان «تایپوگرافی» برگزار شد. [ ۳]
wiki: تایپوگرافی