تایتین

تایتین ( انگلیسی: Titin؛ /ˈtaɪtɪn/ ) که با عنوان کانِکتین هم شناخته می شود، نام یک پروتئین در انسان است که توسط ژن «TTN» کد می شود. [ ۴] [ ۵] این پروتئین بسیار بزرگ، بیش از ۱ میکرون طول دارد[ ۶] و همچون یک «فنر ملکولی» عمل می کند و سبب می شود ماهیچه های بدن انسان یک حالت انعطاف پذیری انفعالی داشته باشند.
تایتین از ۲۲۴ دومین پروتئینی چین خورده تشکیل شده است که توسط توالیِ پپتیدی غیرساختمانی به هم وصل می شوند. [ ۷] اجزاء تایتین هنگام کششِ عضلانی از هم باز شده و با برطرف شدنِ کشیدگی، دوباره تا می شود. [ ۸]
تایتین در انقباضِ عضلات مخطط نقش مهمی دارد و در سارکومر، خط Z را به خط M متصل می کند. همچنین این پروتئین در انتقال نیرو در خط Z و کشش عضلانی در حالت استراحت در خط I دخیل است. [ ۹] تایتین دامنهٔ حرکت سارکومرها را هنگام کششِ عضلانی محدود کرده و بدین ترتیب، در سفتیِ انفعالیِ عضلات مؤثر است. تفاوت های جزئی در ساختمان تایتین در عضلات گوناگون ( مثلاً عضلهٔ قلبی با عضلهٔ اسکلتی ) سبب می شود که این عضلات از لحاظ خواصِ مکانیکی، با یکدیگر تفاوت داشته باشند. [ ۴] [ ۱۰]
نام شیمیایی تایتین، بزرگ ترین پروتئین شناخته شده با ۱۸۹٬۸۱۹ حرف، طولانی ترین کلمه جهان به شمار می رود و بلندترین «نام آیوپاک» شناخته شده نیز محسوب می شود. تلاش برای بیان کل کلمه، بین ۲[ ۱۱] تا ۳/۵[ ۱۲] ساعت زمان برده است. با این حال، فرهنگ شناسان نام های عمومی ترکیبات شیمیایی را به عنوان یک فرمول شیمیایی در نظر می گیرند تا یک واژهٔ واقعی انگلیسی. [ ۱۳]