تاکاهه ( نام علمی: Porphyrio hochstetteri ) یا طاووسک جزیره جنوبی[ نیازمند منبع] ، یک گونه از سرده طاووسک ها است. این پرنده بدون پرواز بومی انحصاری جزیره جنوبی نیوزیلند است و در سال ۱۸۹۸ تصور می شد منقرض شده باشد تا اینکه در یک بررسی دقیق در سال ۱۹۴۸ دوباره پیدا شد.
این پرنده یک گونه خویشاوند به نام طاووسک جزیره شمالی هم داشته که پس از ورود انسان به نیوزیلند منقرض شده و فقط از روی استخوان های به جا مانده شناسایی شده است. تاکاهه پرنده ای تنومند با بال های کوچک، پاهای نیرومند و نوک بزرگ است و بزرگترین عضو زنده از خانوادهٔ یلوگان است. طول آن به طور میانگین به ۶۳ سانتیمتر می رسد. وزن آن ۲٫۷ کیلو در نرها و ۲٫۳ کیلو در ماده هاست و قد ایستاده آن حدود نیم متر است. ۲۶۳ عدد طاووسک جزیره جنوبی در سال ۲۰۱۳ شمارش شده اند که یک روند افزایشی کند ولی مستمر را نشان می دهد.
طاووسک جزیره جنوبی پرنده ای بدون پرواز و غیرمهاجر و تالاب نشین است اما چون این مناطق آن اکنون به زمین کشاورزی تبدیل شده آنها ناچار شده اند به علفزارهای مرتفع تر کوچ کنند. آنها در زمان بارش برف به جنگل ها و بیشه های کم ارتفاع تر می آیند. این پرنده از علف ها، شاخه ها و حشرات تغذیه می کند و غذای مورد علاقه اش ساقه انواع خاصی از علف های کوهستانی است و معمولاً در حال چیدن و جدا کردن قسمت های نرم آنها برای خوردن دیده می شود. یک بار تغذیه آن از یک جوجه مرغابی هم مشاهده شده است. این رفتار قبلاً از این پرنده گزارش نشده بود اما در پوککو که خویشاوند تاکاهه است خوردن تخم ها و جوجه پرندگان دیگر گهگاه دیده شده است.
طاووسک جزیره جنوبی پرنده ای تک همسر است و زوج ممکن است تا آخر عمر با هم بمانند. آنها آشیانه بزرگی در زیر بوته ها و درختچه ها ساخته و پرنده ماده یک تا سه تخم در آن می گذارد. با توجه به اینکه جوجه های طاووسک جزیره جنوبی در مقایسه با پرنده های دیگر شانس کمتری برای بقا دارند، از روش هایی همچون برداشتن تخم های نابارور از آشیانه و پرورش جوجه ها و رها کردن آنها در طبیعت برای حفظ جمعیت این پرنده استفاده می شود.
طاووسک جزیره جنوبی زمانی پرنده ای پرشمار بود اما به دلیل عوامل مختلفی از جمله شکار بی رویه، نابودی زیستگاه و ورود شکارچیان غیربومی در آستانه انقراض قرار گرفت. معرفی مرال یک رقابت غذایی شدید را بر این پرنده تحمیل کرد و قاقم ها نیز شکارچی این پرنده های سهل الوصول شدند. طاووسک جزیره جنوبی عمری طولانی دارد و نرخ زادولد آن کند است. چندین سال طول می کشد تا به بلوغ برسد دارد و در مناطق وسیعی پراکنده بود اما زیستگاه آن در طول چند نسل به شدت کاهش یافت و این باعث شده تا ارتباط جمعیت های مختلف این پرنده با یکدیگر قطع شده و جفت گیری های درون گروهی به یک مشکل جدی برای سلامت ژنتیکی آن ها تبدیل شود. جمعیت باقیمانده تاکاهه ها به دلیل ازدواج های فامیلی مکرر باروری پایینی دارند و این تلاش برای احیای نسل آنها را با مشکل روبرو کرده است. به همین دلیل حتی از آزمایش های ژنتیکی برای انتخاب جفت ها استفاده می شود تا حداکثر تنوع ژنتیکی حفظ شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پرنده یک گونه خویشاوند به نام طاووسک جزیره شمالی هم داشته که پس از ورود انسان به نیوزیلند منقرض شده و فقط از روی استخوان های به جا مانده شناسایی شده است. تاکاهه پرنده ای تنومند با بال های کوچک، پاهای نیرومند و نوک بزرگ است و بزرگترین عضو زنده از خانوادهٔ یلوگان است. طول آن به طور میانگین به ۶۳ سانتیمتر می رسد. وزن آن ۲٫۷ کیلو در نرها و ۲٫۳ کیلو در ماده هاست و قد ایستاده آن حدود نیم متر است. ۲۶۳ عدد طاووسک جزیره جنوبی در سال ۲۰۱۳ شمارش شده اند که یک روند افزایشی کند ولی مستمر را نشان می دهد.
طاووسک جزیره جنوبی پرنده ای بدون پرواز و غیرمهاجر و تالاب نشین است اما چون این مناطق آن اکنون به زمین کشاورزی تبدیل شده آنها ناچار شده اند به علفزارهای مرتفع تر کوچ کنند. آنها در زمان بارش برف به جنگل ها و بیشه های کم ارتفاع تر می آیند. این پرنده از علف ها، شاخه ها و حشرات تغذیه می کند و غذای مورد علاقه اش ساقه انواع خاصی از علف های کوهستانی است و معمولاً در حال چیدن و جدا کردن قسمت های نرم آنها برای خوردن دیده می شود. یک بار تغذیه آن از یک جوجه مرغابی هم مشاهده شده است. این رفتار قبلاً از این پرنده گزارش نشده بود اما در پوککو که خویشاوند تاکاهه است خوردن تخم ها و جوجه پرندگان دیگر گهگاه دیده شده است.
طاووسک جزیره جنوبی پرنده ای تک همسر است و زوج ممکن است تا آخر عمر با هم بمانند. آنها آشیانه بزرگی در زیر بوته ها و درختچه ها ساخته و پرنده ماده یک تا سه تخم در آن می گذارد. با توجه به اینکه جوجه های طاووسک جزیره جنوبی در مقایسه با پرنده های دیگر شانس کمتری برای بقا دارند، از روش هایی همچون برداشتن تخم های نابارور از آشیانه و پرورش جوجه ها و رها کردن آنها در طبیعت برای حفظ جمعیت این پرنده استفاده می شود.
طاووسک جزیره جنوبی زمانی پرنده ای پرشمار بود اما به دلیل عوامل مختلفی از جمله شکار بی رویه، نابودی زیستگاه و ورود شکارچیان غیربومی در آستانه انقراض قرار گرفت. معرفی مرال یک رقابت غذایی شدید را بر این پرنده تحمیل کرد و قاقم ها نیز شکارچی این پرنده های سهل الوصول شدند. طاووسک جزیره جنوبی عمری طولانی دارد و نرخ زادولد آن کند است. چندین سال طول می کشد تا به بلوغ برسد دارد و در مناطق وسیعی پراکنده بود اما زیستگاه آن در طول چند نسل به شدت کاهش یافت و این باعث شده تا ارتباط جمعیت های مختلف این پرنده با یکدیگر قطع شده و جفت گیری های درون گروهی به یک مشکل جدی برای سلامت ژنتیکی آن ها تبدیل شود. جمعیت باقیمانده تاکاهه ها به دلیل ازدواج های فامیلی مکرر باروری پایینی دارند و این تلاش برای احیای نسل آنها را با مشکل روبرو کرده است. به همین دلیل حتی از آزمایش های ژنتیکی برای انتخاب جفت ها استفاده می شود تا حداکثر تنوع ژنتیکی حفظ شود.
wiki: تاکاهه