تالیوم
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
تالیوم (thallium)
برگرفته از واژه ای یونانی به معنی جوانۀ سبز جوان. عنصری فلزی، چکش خوار، به رنگ سفید مایل به آبی، نرم، با نماد Tl، عدد اتمی ۸۱، و جرم اتمی نسبی ۲۰۴.۳۸. رسانای ضعیف جریان الکتریسیته است. ترکیبات آن سمی اند و در حشره کش ها و سموم دفع حشرات موذی به کار می روند. برخی از ترکیبات آن نیز در صنایع تولید عینک های طبی مادون قرمز و سلول های نوری کاربرد دارند. این عنصر از طریق خط سبز طیف آن در طیف بینی کشف شد. در ۱۸۶۱، ویلیام کروکس آن را جداسازی و نام گذاری کرد.
برگرفته از واژه ای یونانی به معنی جوانۀ سبز جوان. عنصری فلزی، چکش خوار، به رنگ سفید مایل به آبی، نرم، با نماد Tl، عدد اتمی ۸۱، و جرم اتمی نسبی ۲۰۴.۳۸. رسانای ضعیف جریان الکتریسیته است. ترکیبات آن سمی اند و در حشره کش ها و سموم دفع حشرات موذی به کار می روند. برخی از ترکیبات آن نیز در صنایع تولید عینک های طبی مادون قرمز و سلول های نوری کاربرد دارند. این عنصر از طریق خط سبز طیف آن در طیف بینی کشف شد. در ۱۸۶۱، ویلیام کروکس آن را جداسازی و نام گذاری کرد.
wikijoo: تالیوم
مترادف ها
تالیوم
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید