تاشیسم (tachisme)
(در فرانسوی به معنای «لکه اندازی») سبکی فرانسوی از نقاشی انتزاعی که در دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ رایج بود، و معادل اروپایی اکسپرسیونیسم انتزاعی است. تاشیست ها قیود کوبیسم را شکستند و قلم موکاری خودجوشی را اختیار کردند؛ پوشیده شدن سرتاسر کار از لکه های ضخیم یا قطره های رنگ، یا خط نویسی با خطوط پرپیچ وخم مستقیماً با استفاده از لولۀ رنگ، حاصل آن بود؛ آثار ژرژ ماتیو از آن جمله اند. در توصیف تاشیسم از اصطلاح «آرت اَنفُرمال» به معنای نقاشی کنشی یا اطواری، و اصطلاح اَبستراکسیون لیریک («انتزاع تغزلی») نیز استفاده کرده اند. دو نقاش آلمانی هانس هارتونگ (۱۹۰۴ـ۱۹۸۹) و ولفگانگ شولتسه وولس (۱۹۱۳ـ۱۹۵۱) از دیگر تاشیست های برجسته بودند. سم فرانسیس، نقاش انتزاع گرای امریکایی، نیز از آن بسیار تأثیر پذیرفت.
(در فرانسوی به معنای «لکه اندازی») سبکی فرانسوی از نقاشی انتزاعی که در دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ رایج بود، و معادل اروپایی اکسپرسیونیسم انتزاعی است. تاشیست ها قیود کوبیسم را شکستند و قلم موکاری خودجوشی را اختیار کردند؛ پوشیده شدن سرتاسر کار از لکه های ضخیم یا قطره های رنگ، یا خط نویسی با خطوط پرپیچ وخم مستقیماً با استفاده از لولۀ رنگ، حاصل آن بود؛ آثار ژرژ ماتیو از آن جمله اند. در توصیف تاشیسم از اصطلاح «آرت اَنفُرمال» به معنای نقاشی کنشی یا اطواری، و اصطلاح اَبستراکسیون لیریک («انتزاع تغزلی») نیز استفاده کرده اند. دو نقاش آلمانی هانس هارتونگ (۱۹۰۴ـ۱۹۸۹) و ولفگانگ شولتسه وولس (۱۹۱۳ـ۱۹۵۱) از دیگر تاشیست های برجسته بودند. سم فرانسیس، نقاش انتزاع گرای امریکایی، نیز از آن بسیار تأثیر پذیرفت.
wikijoo: تاشیسم