پایتون اواخر دههٔ هشتاد میلادی توسط خودو فان روسوم ( CWI ) واقع در کشور هلند ایجاد شد. [ ۱] و پیاده سازی آن در دسامبر ۱۹۸۹ آغاز شد. [ ۲] خیدو فان روسوم پایتون را به عنوان جانشینی برای زبان ABC ساخت. زبان ABC توانایی مدیریت استثناءها را داشت و همچنین رابط سیستم عامل آمیب نیز بود[ ۳] نقش مداوم فان روسوم ( طراح اصلی پایتون ) در تصمیم گیری پیرامون اهداف پایتون، باعث شد که انجمن پایتون به او لقب دیکتاتور خیرخواه جاویدان را بدهد. [ ۴] [ ۵] ( اگرچه فان روسوم در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۸ از سمت خود کناره گرفت. [ ۶] ) نام پایتون از نمایش تلویزیونی بی بی سی یعنی سیرک پرنده مانتی پایتان گرفته شده است. [ ۷]
پایتون ۲٫۰ در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۰ منتشر شد. این نسخه قابلیت های جدید زیادی داشت، از جمله بازیافت حافظه با قابلیت شناسایی دور ( علاوه بر مرجع شماری ) برای مدیریت حافظه و پشتیبانی از یونی کد. اما مهمترین تغییر در خودِ روند توسعه بود که به سمت شفافیت بیشتر و پشتیبان گیری بیشتر از جامعه پیش می رفت. [ ۸]
پایتون ۳٫۰، در ۳ دسامبر 2008[ ۹] پس از یک دوره طولانی آزمایشی منتشر شد. این نسخه از پایتون نسخه ای بزرگ و بدون سازگاری عقبرو بود. بسیاری از ویژگی های عمده آن نیز پیش انتقال شده است به نسخه های با سازگاری عقبرو، یعنی پایتون ۲٫۶ و ۲٫۷ که در حال حاضر دیگر پشتیبانی نمی شوند. [ ۱۰]
در فوریه ۱۹۹۱، فان روسوم کد پایتون ( تحت نسخهٔ ۰٫۹٫۰ ) را در alt. source منتشر کرد. [ ۱۱] در این مرحله از توسعه کلاس های با وراثت، مدیریت استثناء، توابع و نوع داده های اصلیِ list ، dict ، str و… وجود داشته است. در این نسخه یک سیستم پودمان ( ماژول ) وجود داشت که از ماجولا ۳ به عاریت گرفته شده بود؛ فان روسوم ماژول را به عنوان «یکی از واحدهای مهم برنامه نویسی پایتون» توصیف می کند. [ ۱] مدل استثناء پایتون نیز، به ماجولا ۳ شباهت دارد. [ ۳] در سال ۱۹۹۴ انجمن اصلی بحث و گفتگوی پایتون، comp. lang. python ( در یوزنت ) ، تشکیل شد که نشانه ای از رشد کاربران پایه ای پایتون بود. [ ۱]
در ژانویه ۱۹۹۴ نسخهٔ ۱٫۰ پایتون منتشر شد. خصوصیات جدید قابل توجه این نسخه شامل ابزارهای برنامه نویسی تابعی lambda ، map ، filter و reduce بود. فان روسوم در این باره توضیح داد: «پایتون lambda , reduce ( ) , filter ( ) و map ( ) را از راه یک هکر لیسپ که آنها را رد کرد و وصله های کار را ارائه داد. به دست آورد. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپایتون ۲٫۰ در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۰ منتشر شد. این نسخه قابلیت های جدید زیادی داشت، از جمله بازیافت حافظه با قابلیت شناسایی دور ( علاوه بر مرجع شماری ) برای مدیریت حافظه و پشتیبانی از یونی کد. اما مهمترین تغییر در خودِ روند توسعه بود که به سمت شفافیت بیشتر و پشتیبان گیری بیشتر از جامعه پیش می رفت. [ ۸]
پایتون ۳٫۰، در ۳ دسامبر 2008[ ۹] پس از یک دوره طولانی آزمایشی منتشر شد. این نسخه از پایتون نسخه ای بزرگ و بدون سازگاری عقبرو بود. بسیاری از ویژگی های عمده آن نیز پیش انتقال شده است به نسخه های با سازگاری عقبرو، یعنی پایتون ۲٫۶ و ۲٫۷ که در حال حاضر دیگر پشتیبانی نمی شوند. [ ۱۰]
در فوریه ۱۹۹۱، فان روسوم کد پایتون ( تحت نسخهٔ ۰٫۹٫۰ ) را در alt. source منتشر کرد. [ ۱۱] در این مرحله از توسعه کلاس های با وراثت، مدیریت استثناء، توابع و نوع داده های اصلیِ list ، dict ، str و… وجود داشته است. در این نسخه یک سیستم پودمان ( ماژول ) وجود داشت که از ماجولا ۳ به عاریت گرفته شده بود؛ فان روسوم ماژول را به عنوان «یکی از واحدهای مهم برنامه نویسی پایتون» توصیف می کند. [ ۱] مدل استثناء پایتون نیز، به ماجولا ۳ شباهت دارد. [ ۳] در سال ۱۹۹۴ انجمن اصلی بحث و گفتگوی پایتون، comp. lang. python ( در یوزنت ) ، تشکیل شد که نشانه ای از رشد کاربران پایه ای پایتون بود. [ ۱]
در ژانویه ۱۹۹۴ نسخهٔ ۱٫۰ پایتون منتشر شد. خصوصیات جدید قابل توجه این نسخه شامل ابزارهای برنامه نویسی تابعی lambda ، map ، filter و reduce بود. فان روسوم در این باره توضیح داد: «پایتون lambda , reduce ( ) , filter ( ) و map ( ) را از راه یک هکر لیسپ که آنها را رد کرد و وصله های کار را ارائه داد. به دست آورد. »
wiki: تاریخچه پایتون