تاریخ نگاری نسب شناسی

[ویکی فقه] علم انساب به صورت شکلی از بیان تاریخی در میان اعراب جاهلی رواج داشته است.پس از ظهور اسلام به خاطر باقی بودن ساختار قبیله ای شبه جزیره عربستان ، نسب شناسی در فرهنگ اسلامی جایی برای خود باز کرد.
علم انساب یا تبارشناسی به منزله شکلی از بیان تاریخی، به صورت روایات شفاهی در میان عرب جاهلی رواج داشته است.در این روایات تنها نام هایی در قالب شجره ذکر می شده است و به سختی می توان پذیرفت که حاوی مطالب و روی دادهای تاریخی در باره افراد مورد بحث بوده باشد.از سوی دیگر تدوین نسب نامه ها م دت ها پس از ظهور اسلام و با هدف تصحیح تبارنامه های مشکوک و جلوگیری از تردیدها و فریب کاری ها صورت گرفت. ازین رو، صحت تاریخی نسب نامه ها محل تردید است.در واقع آن چه در علم انساب اهمیت دارد، شناخت نسبی است که از پیوستگی شعوب و قبایل و روابط داخلی آن ها به دست می دهد.
علم انساب پس از اسلام
ساختار قبیله ایِ نظام اجتماعی و سیاسیِ شبه جزیره عربستان ، موجب توجه به روایت تاریخ قبیله و قبایل وابسته به آن، و توجه به حوادث ایام و مفاخرات و مدایح و مثالب مندرج در آن ها شد. پس از اسلام با بر جای ماندن ساختار قبیله ای، دانش انساب نیز در فرهنگ اسلامی جایی باز کرد.
روش تقسیم بیت المال توسط عمر
عمر بن خطّاب در سال ۲۰ دیوان را بر اساس انساب و قبایل و سوابق اسلامی تدوین و بیت المال را طبق آن تقسیم کرد.
نسب شناسی در دوره امویان
...