لبنان زادگاه فنیقی ها بوده که مردمانی دریانورد بودند. فنیقی ها به صورت چند دولت_شهر مجزا از هم بودند و شهرهای صور، صیدا، بعلبک از مهمترین شهرهای آنان بود. کارتاژ که رم را تهدید می کرد یک قبیله فنیقی بوده است. فنیقی ها سال ها تحت تسلط آشوری ها و پس از سقوط آشور در سال ۶۱۲ پ. م به دست کلدانی ها و ایرانی ها، تحت سلطه امپراتوری بابل نو قرار گرفتند و در پی سقوط بابل به دست کوروش بزرگ به شاهنشاهی هخامنشی پیوستند و ستون فقرات نیروی دریایی هخامنشیان را تشکیل دادند. پس از حمله اسکندر مقدونی به قلمروی هخامنشی، شهرهای فنیقی هم از این حملات در امان نماندند و در شهر صور مقاومت سختی در مقابل او نشان دادند. اسکندر صور را سوزاند و استقلال آن ها را سلب کرد. این کشور جزیی از امپراتوری های بعدی به مانند سلوکی، روم، بیزانس، عرب، صلیبی ها و عثمانی گردید.
لبنان برای ۴۰۰ سال جزئی از امپراتوری عثمانی بود و بدنبال جنگ جهانی اول جزئی از قیمومت فرانسه بر سوریه و لبنان شد. در یکم سپتامبر سال ۱۹۲۰ م، فرانسه کشور لبنان را به عنوان یکی از سرزمین های محصور سوریه تشکیل داد. لبنان سرزمینی عمدتاً مسیحی نشین بود ( اغلب مارونی بودند ) ولی دارای جمعیت های مسلمان و دروزی هم بود. در یکم سپتامبر ۱۹۲۶ م، فرانسه جمهوری لبنان را تشکیل داد و به آن هویتی مستقل از سوریه اعطاء کرد ولی هنوز تحت قیمومیت فرانسه بود.
سوریه و لبنان هر دو در سال ۱۹۴۳ به دنبال اشغال فرانسه توسط آلمان نازی اعلام استقلال کردند. ژنرال هنری دنتز کمیسرعالی ویشی برای استقلال هر دو کشور نقش عمده ای را ایفاء کرد. مقامات ویشی در سال ۱۹۴۱ به آلمان اجازه دادند تا هواپیماها و تدارکات خود را از طریق سوریه به عراق برساند تا از آن ها علیه نیروهای انگلیسی استفاده کند. بریتانیا از ترس اینکه آلمانی ها کنترل کامل سوریه و لبنان را با فشار بر دولت ضعیف ویشی به دست گیرند ارتش خود را به سوریه و لبنان فرستاد.
بعد از پایان جنگ در لبنان ژنرال شارل دوگل از منطقه دیدن کرد و تصمیم گرفت علیرغم فشارهای سیاسی از داخل و خارج لبنان، این کشور را مستقل اعلام کند. در ۲۶ سپتامبر ۱۹۴۱ ژنرال جرج کترولکس اعلام کرد که لبنان تحت نظر دولت فرانسه آزاد مستقل است. انتخابات در سال ۱۹۴۳ برگزار شدند و در ۸ نوامبر ۱۹۴۳ دولت لبنان یک طرفه قیمومیت را باطل اعلام کرد. فرانسه با زندان فرستادن دولت جدید واکنش نشان داد ولی با فشارهای بین المللی مقامات دولتی را در ۲۲ نوامبر ۱۹۴۳ آزاد و استقلال لبنان را قبول کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلبنان برای ۴۰۰ سال جزئی از امپراتوری عثمانی بود و بدنبال جنگ جهانی اول جزئی از قیمومت فرانسه بر سوریه و لبنان شد. در یکم سپتامبر سال ۱۹۲۰ م، فرانسه کشور لبنان را به عنوان یکی از سرزمین های محصور سوریه تشکیل داد. لبنان سرزمینی عمدتاً مسیحی نشین بود ( اغلب مارونی بودند ) ولی دارای جمعیت های مسلمان و دروزی هم بود. در یکم سپتامبر ۱۹۲۶ م، فرانسه جمهوری لبنان را تشکیل داد و به آن هویتی مستقل از سوریه اعطاء کرد ولی هنوز تحت قیمومیت فرانسه بود.
سوریه و لبنان هر دو در سال ۱۹۴۳ به دنبال اشغال فرانسه توسط آلمان نازی اعلام استقلال کردند. ژنرال هنری دنتز کمیسرعالی ویشی برای استقلال هر دو کشور نقش عمده ای را ایفاء کرد. مقامات ویشی در سال ۱۹۴۱ به آلمان اجازه دادند تا هواپیماها و تدارکات خود را از طریق سوریه به عراق برساند تا از آن ها علیه نیروهای انگلیسی استفاده کند. بریتانیا از ترس اینکه آلمانی ها کنترل کامل سوریه و لبنان را با فشار بر دولت ضعیف ویشی به دست گیرند ارتش خود را به سوریه و لبنان فرستاد.
بعد از پایان جنگ در لبنان ژنرال شارل دوگل از منطقه دیدن کرد و تصمیم گرفت علیرغم فشارهای سیاسی از داخل و خارج لبنان، این کشور را مستقل اعلام کند. در ۲۶ سپتامبر ۱۹۴۱ ژنرال جرج کترولکس اعلام کرد که لبنان تحت نظر دولت فرانسه آزاد مستقل است. انتخابات در سال ۱۹۴۳ برگزار شدند و در ۸ نوامبر ۱۹۴۳ دولت لبنان یک طرفه قیمومیت را باطل اعلام کرد. فرانسه با زندان فرستادن دولت جدید واکنش نشان داد ولی با فشارهای بین المللی مقامات دولتی را در ۲۲ نوامبر ۱۹۴۳ آزاد و استقلال لبنان را قبول کرد.
wiki: تاریخ لبنان