تاریخ علم الرجال و اهمیه رجال النجاشی

[ویکی نور] تاریخ علم الرجال و أهمیة رجال النجاشی، اثر حسین الراضی عبدالله است که در آن، تاریخچه دانش رجال را به صورت مختصر، به زبان عربی شرح داده و بعد به شناسایی نقش و ارزش و ویژگی های کتاب رجال نجاشی پرداخته و به برخی از اشکالات و شبهات در این زمینه پاسخ داده است.
کتاب حاضر، مقدمه ندارد و متن اصلی از سه باب تشکیل شده است: 1. تاریخ علم رجال در خلال پنج قرن؛ 2. اهمیت نجاشی و رجالش؛ 3. بررسی نقدهای علامه سید عبداللّه شرف الدین در کتاب «مع موسوعات رجال الشیعة»، بر رجال نجاشی.
نویسنده برای تولید اثر حاضر از منابع معتبر و متعددی (74 کتاب به زبان عربی) استفاده کرده است.
برخی از مطالب جالب اثر حاضر که نشانگر روش و محتوای آن است، به این صورت است:
1. شاید بهترین تعریف دانش رجال آن است که مولی علی کنی در حاشیه «توضیح المقال» گفته است: علمی است که در آن از احوال راوی از جهت اتصافش به شرائط قبول خبر و عدمش بحث می شود و....
2. یکی از ویژگی های نجاشی آن است که او روایت نمی کند جز از ثقات؛ همان طورکه استاد آقای خوئی استظهار کرده است از کلمات نجاشی در شرح حال «احمد بن محمد بن عبیداللّه جوهری» ذیل شماره (205) و در شرح حال «محمد بن عبداللّه بن محمد بن عبیداللّه بن بهلول» ذیل شماره (1060)؛ هرچند در آنچه سید استاد استفاده کرده، نظر است، بلکه ممنوع است و به هرحال، دست کم او (نجاشی) به شدت می کوشید مشایخی را که از آنان روایت نقل می کرد، گزینش کند و شاید اکثرشان از ثقات بودند؛ همان گونه که این مطلب در شرح حال ابن جنید ذیل شماره (1048) ذکر شده است. یکی دیگر از ویژگی های رجال نجاشی این است که نجاشی کتابش را در اواخر عمرش نوشت که دلالت دارد بر اتقان و اطلاع فراوان و خبرگی وسیعش.