تاریخ سنگاپور

تاریخ سنگاپور ممکن است مربوط به قرن سوم باشد. شواهد نشان می دهد که در قرن چهاردهم میلادی تجارت قابل توجه مهم در سنگاپور وجود داشته است. در اواخر قرن چهاردهم، سنگاپور تحت حاکمیت پارامسوارا بوده است که فرمانروای پیشین را به قتل رساند و وی توسط مجاپاهیت یا سیامی اخراج شد. سپس تحت سلطنت مالاکا و سلطان جوهور قرار گرفت. در سال ۱۸۱۹، سر توماس استمفورد رافلز پیمانی را با جوهور بست که به موجب آن انگلیسها اجازه یافتند بندر تجاری را در جزیره بیابند، که این پیمان منجر به به وجود آمدن مستعمره انگلیس سنگاپور در سال ۱۸۱۹ شد.
سنگاپور از سال ۱۸۲۴ تا ۱۹۶۳ میلادی، به غیر از سه سال در زمان جنگ جهانی دوم یکی از مستعمرات بریتانیا بود. در سال ۱۹۴۲ سنگاپور که هنوز مستعمره بریتانیا بود، توسط ژاپن اشغال شد و نیروهای بریتانیایی مجبور به ترک آن شدند. وینستون چرچیل این رخداد را «بدترین فاجعه و بزرگترین تسلیم در تاریخ بریتانیا» نامید. سنگاپور پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ میلادی دوباره توسط نیروهای بریتانیایی اشغال شد. هجده سال بعد در سال ۱۹۶۳ سنگاپور به عنوان عضوی از فدراسیون مالزی استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد. این کشور در نهایت دو سال بعد در سال ۱۹۶۵ از مالزی جدا شد و به این ترتیب جمهوری سنگاپور شکل گرفت.
در طول جنگ جهانی دوم، سنگاپور از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ توسط امپراتوری ژاپن فتح و اشغال شد. با پایان یافتن جنگ، سنگاپور با تسلط بیشتر بر سطح مدیریت خود، دوباره به کنترل انگلیس بازگشت و اوج ادغام سنگاپور با فدراسیون مالایا برای تشکیل مالزی در سال ۱۹۶۳ انجام شد. با این حال، ناآرامی های اجتماعی و اختلافات بین حزب حاکم اقدام خلق سنگاپور و حزب اتحاد مالزی منجر به اخراج سنگاپور از مالزی شد. سنگاپور در ۹ اوت ۱۹۶۵ به جمهوری مستقل تبدیل شد.
سنگاپور در مواجهه با بیکاری شدید و بحران مسکن، یک برنامه نوسازی را در اواخر دهه ۱۹۶۰ تا دهه ۱۹۷۰ آغاز کرد که بر ایجاد صنعت تولید، توسعه دارایی های بزرگ مسکن عمومی و سرمایه گذاری های کلانی در آموزش عمومی متمرکز شده است.
تا دهه ۱۹۹۰، این کشور با یک اقتصاد بازار بسیار پیشرفته و آزاد، پیوندهای تجاری بین المللی قوی و بالاترین سرانه تولید ناخالص داخلی در آسیا خارج از ژاپن به یکی از مرفه ترین کشورها در جهان تبدیل شده بود. [ ۱]
ستاره شناس یونانی - رومی بطلمیوس ( 90 – ۱۶۸ ) مکانی را به نام سابانا در نوک طلایی چرسونیس ( که تصور می شود شبه جزیره مالایا است ) در قرن دوم و سوم مشخص کرد. [ ۲] اولین ثبت مکتوب سنگاپور ممکن است از قرن سوم در یک حساب چینی باشد و جزیره Pu Luo Chung ( ing 羅 中 ) را توصیف می کند. تصور می شود این یک نسخه از نام مالایی " Pulau Ujong " یا "جزیره در انتهای" ( از شبه جزیره مالایی ) است. [ ۳]