تاریخ زبان آلمانی. زبان آلمانی در قرون وسطای آغازین با تغییر همخوانی آلمانی بالا پدیدار می شود. آلمانی بالای باستان، آلمانی بالای میانه و آلمانی بالای نو پیشین در دوران امپراتوری مقدس روم رایج بودند. آلمانی در قرن ۱۹ و ۲۰ شاهد ظهور گونه معیار آن و کاهش گوناگونی های گویشی بود.
سده بیستم برای آلمانی فاجعه بار بود. پس از جنگ جهانی اول، استفاده از آلمانی به دلیل احساسات ضدآلمانی، سرکوب شد، اما با این وجود هیچ آسیب قابل توجهی به پهنه آلمانی و میانجی بودن آن در برخی مناطق وارد نکرد. با این حال، پس از جنگ جهانی دوم، تغییرات سرزمینی که توسط متفقین اعمال شد، عملاً زبان آلمانی را از قسمت های وسیعی از اروپای مرکزی و شرقی که در آن جمعیت های آلمانی زبان از سده ۱۲ ساکن بودند، حذف کرد. این کار به آسیب و نابودی برخی از گویش های محلی ژرمنی مانند گویش های آلمانی سیلزیایی، پروسی بالا یا پومرانی شرقی کمک کرد. در پی آن همچنین به وضعیت زبان در اروپای مرکزی - غربی و مرکزی - جنوبی آسیب فراوانی رسانید، جایی که احساسات ضدآلمانی حتی بیشتر از پیش از جنگ بود.
تاریخ زبان آلمانی با تغییر همخوانی آلمانی بالا در دوره مهاجرت ها آغاز می شود که گویش های آلمانی بالای باستان را از ساکسونی باستان جدا می کند. این تغییر صوتی شامل تغییرات قابل ملاحظه در تلفظ همخوان های انسدادی ( سه همخوان واک دار ب ( b ) ، د ( d ) ، گ ( g ) و سه همخوان بی واک پ ( p ) ، ت ( t ) و ک ( k ) ) بود. اثرات اصلی آن به شرح زیر است.
• همخوان های انسدادی بی واک پس از یک واکه، به همخوان های سایشی بی واک کشیده ( مشدد ) تبدیل شدند.
• همخوان های انسدادی بی واک در آغاز واژگان یا پس از همخوان های خاصی به همخوان های انسایشی تبدیل شدند؛
• همخوان های انسدادی واک دار در تنظیمات آوایی خاصی بی واک شدند. [ ۱]
در حالی که شواهد نوشتاری از آلمانی بالای باستان در چندین کتیبه فوتارک باستان مربوط به آغاز سده ششم میلادی وجود دارد، دوره آلمانی بالای باستان به طور کلی با ابروگانز آغاز می شود ( نوشته شده در حدود ۷۶۵ –۷۷۵ م ) که یک واژه نامه آلمانی - لاتین بود که بیش از ۳٬۰۰۰ واژه آلمانی بالا با برابر لاتین آن ها را در بر می گرفت. پس از ابروگانز، نخستین آثار منسجم به آلمانی بالای باستان در قرن نهم پدیدار شدند که مهم ترین آن ها موسیپیلی، افسون های مرسبورگ، هیلدهبرند و دیگر متون دینی بودند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسده بیستم برای آلمانی فاجعه بار بود. پس از جنگ جهانی اول، استفاده از آلمانی به دلیل احساسات ضدآلمانی، سرکوب شد، اما با این وجود هیچ آسیب قابل توجهی به پهنه آلمانی و میانجی بودن آن در برخی مناطق وارد نکرد. با این حال، پس از جنگ جهانی دوم، تغییرات سرزمینی که توسط متفقین اعمال شد، عملاً زبان آلمانی را از قسمت های وسیعی از اروپای مرکزی و شرقی که در آن جمعیت های آلمانی زبان از سده ۱۲ ساکن بودند، حذف کرد. این کار به آسیب و نابودی برخی از گویش های محلی ژرمنی مانند گویش های آلمانی سیلزیایی، پروسی بالا یا پومرانی شرقی کمک کرد. در پی آن همچنین به وضعیت زبان در اروپای مرکزی - غربی و مرکزی - جنوبی آسیب فراوانی رسانید، جایی که احساسات ضدآلمانی حتی بیشتر از پیش از جنگ بود.
تاریخ زبان آلمانی با تغییر همخوانی آلمانی بالا در دوره مهاجرت ها آغاز می شود که گویش های آلمانی بالای باستان را از ساکسونی باستان جدا می کند. این تغییر صوتی شامل تغییرات قابل ملاحظه در تلفظ همخوان های انسدادی ( سه همخوان واک دار ب ( b ) ، د ( d ) ، گ ( g ) و سه همخوان بی واک پ ( p ) ، ت ( t ) و ک ( k ) ) بود. اثرات اصلی آن به شرح زیر است.
• همخوان های انسدادی بی واک پس از یک واکه، به همخوان های سایشی بی واک کشیده ( مشدد ) تبدیل شدند.
• همخوان های انسدادی بی واک در آغاز واژگان یا پس از همخوان های خاصی به همخوان های انسایشی تبدیل شدند؛
• همخوان های انسدادی واک دار در تنظیمات آوایی خاصی بی واک شدند. [ ۱]
در حالی که شواهد نوشتاری از آلمانی بالای باستان در چندین کتیبه فوتارک باستان مربوط به آغاز سده ششم میلادی وجود دارد، دوره آلمانی بالای باستان به طور کلی با ابروگانز آغاز می شود ( نوشته شده در حدود ۷۶۵ –۷۷۵ م ) که یک واژه نامه آلمانی - لاتین بود که بیش از ۳٬۰۰۰ واژه آلمانی بالا با برابر لاتین آن ها را در بر می گرفت. پس از ابروگانز، نخستین آثار منسجم به آلمانی بالای باستان در قرن نهم پدیدار شدند که مهم ترین آن ها موسیپیلی، افسون های مرسبورگ، هیلدهبرند و دیگر متون دینی بودند. [ ۱]
wiki: تاریخ زبان آلمانی