تاریخ ریاضیات

تاریخ ریاضیات حوزه ای از مطالعات که به عنوان تاریخ ریاضیات شناخته می شود. در درجه اول به منشأ اکتشافات در ریاضی و در درجه های پایین تر به تحقیق و تفحص بر روی روش های ریاضی و یادداشت های ثبت شده پیشین می پردازد. قبل از عصر مدرن و گسترش جهانی اطلاعات، توسعه نمونه های مکتوب ریاضی فقط در چند حوزهٔ خاص بوده است.
قدیمی ترین متن های ریاضی در دسترس: پلیمپتن ۳۲۲ ( ریاضیات بابلی ۱۹۰۰ سال قبل از میلاد ) ، پاپیروس ریاضی ریند ( ریاضیات مصری ۱۸۰۰–۲۰۰۰ قبل از میلاد ) و پاپیروس مسکو ( ریاضیات مصری ۱۸۹۰ قبل از میلاد ) می باشند.
همگی این متون قضیه فیثاغورس را مورد توجه قرار می دهند. به نظر می رسد که این قضیهٔ معروف، قدیمی و گسترده ترین پیشرفت ریاضی پس از حساب و هندسه پایه است.
تحصیل ریاضی به عنوان نمایش مدل کنندهٔ انضباط ( بین اشیاء ) در سده ۶ قبل از میلاد با فیثاغوریان شروع شد که اصطلاح " علم ریاضی" ( mathematic ) را از یونان باستان ( μάθημα ( mathema به معنی " موضوع مطالعه دستورالعمل " ابداع کردند. '
ریاضیدانان یونانی روش ها را به خوبی تصفیه کردند ( مخصوصا از راه دستورالعمل استدلال استقرایی و در اثباتهااز اثبات گرایی منطقی ) و موضوعات ریاضی را گسترش دادند.
ریاضیدانان چینی هم همکاری اولیه ای شامل " سیستم مکانی زمانی " داشته اند.
" سیستم عددی عربی_هندی " و قوانینی برای استفاده از عملگرهای آن که امروزه در سرتاسر دنیا استفاده می شود احتمالاً در هزاره اول AD در هند تکامل یافته و از طریق ریاضیات اسلامی و کارهای محمد بن موسی خوارزمی به غرب منتقل شده است.
ریاضیات اسلامی به سهم خود ریاضی ای که در این تمدن ها شناخته می شود را پیشرفت و گسترش داده است. بسیاری از متن های عربی و یونانی در ریاضیات بعدها به لاتین ترجمه شده اند که منتهی به رشد ریاضی در قرون وسطی اروپا شده است.
مطالعات اخیر شناخت حیوان، نشان داده است که این مفاهیم مختص انسان نمی باشد. چنین مفاهیمی بخشی از زندگی روز مره را در جوامع کاوشگر تشکیل داده اند.
ایده تعداد به تدریج در حال تحول است و به وسیلهٔ زبان هایی که تمایز بین ۱ و ۲ و خیلی و اما نه اعدادبزرگتر از ۲ را حفظ می کنند، پشتیبانی شده است. اشیاء ماقبل تاریخی که با قدمت تقریبی ۲۰۰۰۰سال در آفریقا کشف شده است، از تلاش های بدوی برای تعیین زمان نشان داده است. استخوان ایشنگو در نزدیکی سرچشمه رود نیل ( شمال شرقی کنگو امروزی ) کشف شده، ممکن است قدمتی بیش از ۲۰۰۰۰سال داشته باشند که شمال یک سری علائم ریاضی ( چوب خط ) حک شده در ۳ ستون در طول استخوان های می باشند. تفسیرهای رایج از تحلیل استخوان هاس ایشانگو، خبر از اولین شمارش اعداد یا یک تقویم شش ماهه قمری می دهند. پیتر رودمن عقیده دارد که رشد مفهوم اولیه اعداد نشان می دهد که مفهوم تقسیم به بیش از ۱۰هزار سال پیش از میلاد مسیح بر می گردد. او همچنین می نویسد که هیچ تلاشی در راستای تشریح اینکه چرا چوب خط حساب در اعداد بین ۱۰ تا ۲۰ و همین طور مضاربی از ۱۰، باید مضربی از عدد ۲ باشد، نشده است.