تابانیدن

لغت نامه دهخدا

تابانیدن. [ دَ ] ( مص ) تاب دادن. پیچ دادن. || به تابش داشتن. به تافتن داشتن. || گرم کردن تنور و غیره.

( مصدر ) ۱- بتابش داشتن بتافتن داشتن .۲ - گرم کردن تنور و غیره . ۳- تاب دادن پیچ دادن .

(دَ ) (مص م . ) نک تاباندن .

glint (فعل)

تابیدن، درخشیدن، تابانیدن، درخشانیدن

لمعان

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید