تئوری رنگ در هنرهای تجسمی به یک راهنمای عملی برای بیان تأثیر ترکیب رنگ ها گفته می شود.
یک دایره رنگ ابتدایی که در آن رنگ های قرمز، زرد و آبی وجود دارند، در واقع دایره رنگ سنتی در هنرهای تجسمی به شمار می آید. آیزاک نیوتون ( به انگلیسی: Isaac Newton ) در سال ۱۶۶۶ اولین نمودار رنگ دایره شکل را به وجود آورد. از آن زمان تا کنون، دانشمندان و هنرمندان به مطالعه و طراحی نمونه های متنوع و مختلف این مفهوم اولیه بوده اند. اختلاف نظرهای متعدد دربارهٔ صحت و برتری یک چیدمان نسبت به دیگری، مدام موجب بروز مناقشاتی در این جمع شده است؛ اما در حقیقت، هر دایره رنگی که ترتیب منطقی رنگ های خالص در آن رعایت شده باشد، موثق و قابل استفاده خواهد بود. نیوتن رنگ ها را به عنوان ادراک انسان و نه کیفیت مطلق بلکه از طول موج های نور درک می کرد. با استفاده از منشورها و آینه ها، می توانست نواحی قرمز، سبز و آبی ( RGB ) رنگین کمان منعکس شده را برای ایجاد نور سفید ترکیب کند.
در دایره رنگ، رنگ های اصلی و رنگ های مکمل وجود دارند.
دایره رنگ، از رنگ های زرد، نارنجی، قرمز، صورتی، بنفش، نیلی، آبی آسمانی و سبز تشکیل شده است.
رنگ های مکمل روبروی هر رنگ قرار دارد؛ مثلا مکمل زرد، بنفش است.
در تئوری رنگ سنتی، قرمز، زرد و آبی رنگ های اصلی هستند زیرا دانه های رنگی تشکیل دهنده آن ها از ترکیب هیچ رنگ دیگری به وجود نیامده و تمام رنگ های دیگر از ترکیبات مختلف این سه رنگ با یکدیگر به دست می آیند. تعیین رنگ های اصلی در دو دیدگاه متفاوت قرار دارند ، به عبارت دیگر اگر منظور ما از رنگ های اولیه در مورد حیطه نقاشی باشد، رنگ قرمز، زرد و آبی به عنوان primary color شناخته شده اند اما اگر در مورد فیزیک و نور صحبت می کنید، رنگ های اصلی قرمز، سبز و آبی هستند. به عبارت دیگر رنگ زرد، قرمز یا آبی که رنگ های اولیه نامیده می شوند فقط یک رنگدانه دارند یعنی اینکه آنها از ترکیب سایر رنگدانه ها ایجاد نشده اند.
بنفش و نارنجی و سبز رنگ هایی هستند که از ترکیب رنگ های اصلی با یکدیگر حاصل می شوند. محل قرارگیری هر رنگ ثانویه در دایره رنگ، بین دو رنگ اصلی تشکیل دهنده اش است.
زرد - نارنجی، قرمز - نارنجی، قرمز - بنفش، آبی - بنفش، آبی - سبز و زرد - سبز، این رنگ ها از ترکیب یک رنگ اصلی با یک رنگ فرعی به وجود می آیند و در میان دو رنگ تشکیل دهنده خود قرار می گیرند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک دایره رنگ ابتدایی که در آن رنگ های قرمز، زرد و آبی وجود دارند، در واقع دایره رنگ سنتی در هنرهای تجسمی به شمار می آید. آیزاک نیوتون ( به انگلیسی: Isaac Newton ) در سال ۱۶۶۶ اولین نمودار رنگ دایره شکل را به وجود آورد. از آن زمان تا کنون، دانشمندان و هنرمندان به مطالعه و طراحی نمونه های متنوع و مختلف این مفهوم اولیه بوده اند. اختلاف نظرهای متعدد دربارهٔ صحت و برتری یک چیدمان نسبت به دیگری، مدام موجب بروز مناقشاتی در این جمع شده است؛ اما در حقیقت، هر دایره رنگی که ترتیب منطقی رنگ های خالص در آن رعایت شده باشد، موثق و قابل استفاده خواهد بود. نیوتن رنگ ها را به عنوان ادراک انسان و نه کیفیت مطلق بلکه از طول موج های نور درک می کرد. با استفاده از منشورها و آینه ها، می توانست نواحی قرمز، سبز و آبی ( RGB ) رنگین کمان منعکس شده را برای ایجاد نور سفید ترکیب کند.
در دایره رنگ، رنگ های اصلی و رنگ های مکمل وجود دارند.
دایره رنگ، از رنگ های زرد، نارنجی، قرمز، صورتی، بنفش، نیلی، آبی آسمانی و سبز تشکیل شده است.
رنگ های مکمل روبروی هر رنگ قرار دارد؛ مثلا مکمل زرد، بنفش است.
در تئوری رنگ سنتی، قرمز، زرد و آبی رنگ های اصلی هستند زیرا دانه های رنگی تشکیل دهنده آن ها از ترکیب هیچ رنگ دیگری به وجود نیامده و تمام رنگ های دیگر از ترکیبات مختلف این سه رنگ با یکدیگر به دست می آیند. تعیین رنگ های اصلی در دو دیدگاه متفاوت قرار دارند ، به عبارت دیگر اگر منظور ما از رنگ های اولیه در مورد حیطه نقاشی باشد، رنگ قرمز، زرد و آبی به عنوان primary color شناخته شده اند اما اگر در مورد فیزیک و نور صحبت می کنید، رنگ های اصلی قرمز، سبز و آبی هستند. به عبارت دیگر رنگ زرد، قرمز یا آبی که رنگ های اولیه نامیده می شوند فقط یک رنگدانه دارند یعنی اینکه آنها از ترکیب سایر رنگدانه ها ایجاد نشده اند.
بنفش و نارنجی و سبز رنگ هایی هستند که از ترکیب رنگ های اصلی با یکدیگر حاصل می شوند. محل قرارگیری هر رنگ ثانویه در دایره رنگ، بین دو رنگ اصلی تشکیل دهنده اش است.
زرد - نارنجی، قرمز - نارنجی، قرمز - بنفش، آبی - بنفش، آبی - سبز و زرد - سبز، این رنگ ها از ترکیب یک رنگ اصلی با یک رنگ فرعی به وجود می آیند و در میان دو رنگ تشکیل دهنده خود قرار می گیرند. [ ۱]
wiki: تئوری رنگ