تئودوز

لغت نامه دهخدا

تئودوز. [ ت ِ ءُ دُ ] ( اِخ ) تئودوسیوس. هندسه دان یونانی که در قرن اول میلادی میزیست. وی در «بیتی نی » متولد شد و بنامهای «تئودوز تری پولیی » و «تئودوز بیتی نیی » نیز شهرت داشت. از وی سه اثر جالب باقی مانده است : «سفه ریکا» ، «دو هابیتاسیونیبوس » و «دودیبوس اِنوکتیبوس » . رجوع به ثاودوسیوس در همین لغت نامه شود.
تئودوز. [ ت ِ ءُ دُ ] ( اِخ ) تئودوسیوس. کنت و ژنرال رومی و پدر امپراتور تئودوز بزرگ متوفی بسال 376 م. هنگامی که «پیکت ها» و «اسکوتها» دست بفساد و شورش زده بودند از طرف امپراتور والنتینین مأمور سرکوبی آنان شد و بخوبی از عهده اجرای آن برآمد و پس از چندی بسال 370 م. انقلاب «فیرموس لومور» را در «موریتانی » سرکوب کرد. آنگاه مورد سؤظن امپراتور «والانس » و حمله وزیران دربار قرارگرفت و سپس زندانی و محکوم بمرگ شد.

فرهنگ فارسی

ثاوذوسیوس معر . لا . تئودوسیوس اول . ملقب به کبیر امپراتور روم از ۳۷۹ تا ۳۹۵ م .( و. کوکا ( اسپانیا ) در ۳۴۷ م . ) وی موجب تسهیل غلبه مسیحیت برشرک گردید و بهتنبیهی که آمبرو از قدیس بهنگام قتل عام اعتصابیون تسالونیک بدو تحمیل کرد تن در داد.او مکرر با بربرهاجنگید و توانست سقوط روم را بتاخیر اندازد.قوانین و مقررات وی حاکی از روح بشر دوستی حقیقی است. یا تئودوسیوس دوم . ملقب به جوان امپراتور روم شرقی از ۴٠۸ تا ۴۵٠. سیاست خارجی وی کمتر درخشندگی دارد. وی موجب پیروزی طرفدارن مونوفیزیستها درشورای دینی افسس ( ۴۳۱ م . ) گردید. وی مدون مجموعه قوانین تئودوسیوسی ( ۴۳۸ م . ) است . یا تئودوسیوس سوم . امپراتور رومشرقی از ۷۱۵ تا ۷۱۷ م .

پیشنهاد کاربران

بپرس