تئودوره

لغت نامه دهخدا

تئودوره. [ ت ِ ءُ دُ رِ ] ( اِخ ) اسقف کورس بوده و در حدود سنه 460 م. فوت شده و در مجادلات و مباحثات دینی نصف اول قرن پنجم فعالیتی نشان داده ، تاریخ روحانیون سالهای 324-429 م. را برشته تحریر درآورده است. ( ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ترجمه یاسمی چ 2 ص 94 ). رجوع به تئودوره سیری شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس