تئودلیت

لغت نامه دهخدا

تئودلیت. [ ت ِ ءُ دُ ] ( فرانسوی ، اِ ) تئودولیت. دستگاهی دارای آلیداد و دوربین برای نقشه برداری و سنجش زوایا در امور و اندازه گیری فواصل ستارگان بکار می رود. رجوع به ارتفاع سنج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس