تئاژنس

لغت نامه دهخدا

تئاژنس. [ ت ِ ژِ ] ( اِخ ) نصراﷲ فلسفی در فرهنگ تاریخ تمدن قدیم فوستل دوکولانژ آرد: جبار مدینه مِگارا بود که «سیلن » با دختر وی ازدواج کرد و او را در تحصیل حکومت جباری یاری نمود و بالاخره چون فقیران را بر ضد اغنیا برانگیخت ، طبقه اخیر بر او شوریدند و دستش رااز حکومت کوتاه کردند. ( ترجمه تمدن قدیم ص 470 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس