تئاتر دولتی درام آذربایجان در ایروان. تئاتر دولتی درام آذربایجان در ایروان ( ترکی آذربایجانی: Cəfər Cabbarlı adına İrəvan Dövlət Azərbaycan Dram Teatrı ) یک تئاتر دولتی درام آذربایجان است که در سال ۱۹۲۸ در ایروان پایه گذاری شد.
در سال های اولیه ( ۱۸۸۰–۱۸۸۲ ) تاریخ تئاتر در ایروان، فقط بازیگران داوطلب در نمایش ها روی صحنه می رفتند. [ ۱] از سال ۱۸۸۲، اجرای نمایش های آثار نویسنده ارمنی «و. مدتوف» به زبان ترکی آذربایجانی نیز در تئتر آغاز شد. پس از آنکه فریدون بیگ کوچرلی جهت ادامه فعالیت های آموزش و پرورش خود در سال ۱۸۸۵ به ایروان منتقل شد، تئاتر درام نیز شاهد اجراهای موفقی شد. وی اشتیاق شدیدی به شرکت در رویدادهای فرهنگی شهر داشت و گروهی را تشکیل داد که در سال ۱۸۸۶ نمایش «مسیو ژردان و درویش مستلی شاه» را بر اساس نمایشنامه میرزا فتحعلی آخوندزاده به صحنه برد. این نمایش به زبان ترکی آذربایجانی توسط دانشجویان دارالمعلمین ایروان در ۴ آوریل ۱۸۸۷ اجرا شد.
از سال ۱۸۹۶، اجراهایی به زبان ترکی آذربایجانی به طور پیوسته در ایروان شروع شد. در سالهای قبل از انقلاب، بازیگران داوطلب چندین نمایشنامه معروف در منطقه را به اجرا گذاشتند که شامل بازرس از نیکلای گوگول، «حاج قارا» از میرزا فتحعلی آخوندزاده، «نادرشاه» از نریمان نریمانف، «مردگان» از جلیل محمدقلی زاده بود. نخستین نمایش هایی که روی صحنه رفتد عبارتند از: «دورسونالی و بالی بادی» ( ۱۸۹۳ ) ، «گیرت گیرت» ( ۱۸۹۳ ) ، «حاج قارا» ( ۱۸۹۴ ) ، «ازدواج ناخواهانه» ( ۱۸۹۹ ) . این نمایش ها در تالارهای کوچک برگزار می شدند و تحت پوشش مطبوعات قرار نمی گرفتند. [ ۲]
تئاتر «برادران جانپولادوف» نیز در خدمت اجرای نمایش ها در ایروان بود. در ۸ دسامبر ۱۸۹۶ نمایش «مسیو ژردان و درویش مستلی شاه» در آن تئاتر رقم خورد. «آ. تر - گریگوریان» از این نمایشنامه و بازیگران به ویژه بابت ایفای نقش «شهرابانو» در نگارش خود در نسخه ۱۹ دسامبر ۱۸۹۶ روزنامه «نور دار» ( به فارسی: عصر جدید ) تحسین کرد. ایفای نقش «شهرابانو» در این نمایش را یونس نوری که به مدت ۵۰ سال در این کانون هنری به عنوان هنرپیشه، کارگردان نمایش و رئیس تئاتر کار کرد، به عهده داشت. در سالهای فعالیت خود در تئاتر به همراه «مشهدی اسماعیل» نمایشنامه هایی را روی صحنه برد که می توان از مجموع آن ها به «وزیر خان لنکران» ( ۱۸۹۷ ) ، «طمع دشمن تراشی می کند» ( ۱۸۹۹ ) ، «زبان من، دشمن من است» ( ۱۹۰۰ ) ، «کیمیاگر ملا ابراهیم خلیل» ( ۱۹۰۱ ) ، «نادانی» ( در کنار «ا. سلطانف» در سال ۱۹۰۲ ) ، «حاج قارا» ( با «ف. عبدالله»، ۱۹۰۲ ) اشاره کرد. علاوه بر این، وی در نمایش های بعدی از جمله «بازرس دولتی» اثر «گوگول» که بین سال های ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۹ در تئاتر «برادران جانپولادوف» اجرا شد، ایفای نقش داشت. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال های اولیه ( ۱۸۸۰–۱۸۸۲ ) تاریخ تئاتر در ایروان، فقط بازیگران داوطلب در نمایش ها روی صحنه می رفتند. [ ۱] از سال ۱۸۸۲، اجرای نمایش های آثار نویسنده ارمنی «و. مدتوف» به زبان ترکی آذربایجانی نیز در تئتر آغاز شد. پس از آنکه فریدون بیگ کوچرلی جهت ادامه فعالیت های آموزش و پرورش خود در سال ۱۸۸۵ به ایروان منتقل شد، تئاتر درام نیز شاهد اجراهای موفقی شد. وی اشتیاق شدیدی به شرکت در رویدادهای فرهنگی شهر داشت و گروهی را تشکیل داد که در سال ۱۸۸۶ نمایش «مسیو ژردان و درویش مستلی شاه» را بر اساس نمایشنامه میرزا فتحعلی آخوندزاده به صحنه برد. این نمایش به زبان ترکی آذربایجانی توسط دانشجویان دارالمعلمین ایروان در ۴ آوریل ۱۸۸۷ اجرا شد.
از سال ۱۸۹۶، اجراهایی به زبان ترکی آذربایجانی به طور پیوسته در ایروان شروع شد. در سالهای قبل از انقلاب، بازیگران داوطلب چندین نمایشنامه معروف در منطقه را به اجرا گذاشتند که شامل بازرس از نیکلای گوگول، «حاج قارا» از میرزا فتحعلی آخوندزاده، «نادرشاه» از نریمان نریمانف، «مردگان» از جلیل محمدقلی زاده بود. نخستین نمایش هایی که روی صحنه رفتد عبارتند از: «دورسونالی و بالی بادی» ( ۱۸۹۳ ) ، «گیرت گیرت» ( ۱۸۹۳ ) ، «حاج قارا» ( ۱۸۹۴ ) ، «ازدواج ناخواهانه» ( ۱۸۹۹ ) . این نمایش ها در تالارهای کوچک برگزار می شدند و تحت پوشش مطبوعات قرار نمی گرفتند. [ ۲]
تئاتر «برادران جانپولادوف» نیز در خدمت اجرای نمایش ها در ایروان بود. در ۸ دسامبر ۱۸۹۶ نمایش «مسیو ژردان و درویش مستلی شاه» در آن تئاتر رقم خورد. «آ. تر - گریگوریان» از این نمایشنامه و بازیگران به ویژه بابت ایفای نقش «شهرابانو» در نگارش خود در نسخه ۱۹ دسامبر ۱۸۹۶ روزنامه «نور دار» ( به فارسی: عصر جدید ) تحسین کرد. ایفای نقش «شهرابانو» در این نمایش را یونس نوری که به مدت ۵۰ سال در این کانون هنری به عنوان هنرپیشه، کارگردان نمایش و رئیس تئاتر کار کرد، به عهده داشت. در سالهای فعالیت خود در تئاتر به همراه «مشهدی اسماعیل» نمایشنامه هایی را روی صحنه برد که می توان از مجموع آن ها به «وزیر خان لنکران» ( ۱۸۹۷ ) ، «طمع دشمن تراشی می کند» ( ۱۸۹۹ ) ، «زبان من، دشمن من است» ( ۱۹۰۰ ) ، «کیمیاگر ملا ابراهیم خلیل» ( ۱۹۰۱ ) ، «نادانی» ( در کنار «ا. سلطانف» در سال ۱۹۰۲ ) ، «حاج قارا» ( با «ف. عبدالله»، ۱۹۰۲ ) اشاره کرد. علاوه بر این، وی در نمایش های بعدی از جمله «بازرس دولتی» اثر «گوگول» که بین سال های ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۹ در تئاتر «برادران جانپولادوف» اجرا شد، ایفای نقش داشت. [ ۲] [ ۳]
