بیکینی آتول (جزیره مرجانی بیکینی). جزیره مرجانی بیکینی یکی از جزایر مرجانی متعلق به جزایر مارشال در اقیانوس آرام است. پس از جنگ جهانی دوم، ساکنان جزیره مرجانی به اجبار در سال ۱۹۴۶ نقل مکان کردند[ ۱] پس از آن جزایر و تالاب تا سال ۱۹۸۵ محل ۳ آزمایش هسته ای توسط ایالات متحده بود.
نواحی اطراف این جزیره محل ۲۸ آزمایش هسته ای بین سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ بودند. قدرتمندترین انفجار هسته ای این جزیره به نام قلعه براوو ( به انگلیسی:Castle Bravo ) بود که قدرتش ۱۱۰۰ برابر بمب اتمی هیروشیما بود.
این جزیره مرجانی در انتهای شمالی مجموعه جزایر رالیک، تقریباً ۵۳۰ مایل ( ۸۵۰ کیلومتر ) شمال غربی پایتخت ماجورو قرار دارد. بعد از آزمایش هسته ای، در سال ۱۹۷۰، سه خانواده در جزیره بیکینی اسکان داده شدند که در مجموع حدود ۱۰۰ نفر بودند. اما دانشمندان در ماه مه ۱۹۷۷ میزان خطرناکی از استرانسیم ۹۰ را در آب چاه پیدا کردند و ساکنان آن دارای غلظت غیرطبیعی سزیم ۱۳۷ در بدن خود بودند. آنها در سال ۱۹۸۰ تخلیه شدند. این جزیره مرجانی امروزه گهگاه توسط غواصان و چند دانشمند بازدید می شود و تعداد انگشت شماری از نگهبان در آن حضور دارند.
جزیره یک باند فرودگاه به نام فرودگاه آب سنگ بیکینی نیز دارد.
نام انگلیسی این جزیره از نام استعماری آلمانی Bikini گرفته شده است. زمانی که جزئی از گینه نو آلمان بود نام آلمانی از نام مارشالی برای این جزیره، Pikinni , ( ) " Pik " به معنی "سطح" و " Ni " به معنای "نارگیل" یا سطح نارگیل گرفته شده است. [ ۲]
حدود ۳۶۰۰ سال است که انسان در جزیره بیکینی ساکن بوده است. [ ۳] چارلز اف استرک جونیور، باستان شناس سپاه مهندسین ارتش ایالات متحده، تکه هایی از زغال چوب، استخوان ماهی، صدف و سایر مصنوعات را زیر ۳ فوت ( ۱ متر ) ماسه پیدا کرد. تاریخ گذاری کربنی سن این آثار را بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۶۵۰ سال قبل از میلاد نشان می دهد. اکتشافات دیگر در جزیره بیکینی و انئو بین ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد و ۱ سال قبل از میلاد مسیح و سایر اکتشافات بین سالهای ۴۰۰ تا ۱۴۰۰ پس از میلاد مسیح است. [ ۴]
اولین مشاهدات ثبت شده توسط اروپایی ها در سپتامبر ۱۵۲۹ توسط دریانورد اسپانیایی آلوارو د ساودرا در کشتی خود La Florida هنگام بازگشت به اسپانیای جدید بود و به عنوان Buenos Jardines ( باغ های خوب به اسپانیایی ) تصویر شد. [ ۵] مارشال ها فاقد ثروت لازم برای تشویق اکتشاف یا نقشه برداری بودند. کاپیتان بریتانیایی ساموئل والیس در حالی که از تاهیتی به سمت تینیان دریانوردی می کرد تصادفاً به جزیره های مرجانی رونگریک و رونگلاپ برخورد کرد. کاپیتان های نیروی دریایی بریتانیا، جان مارشال و توماس گیلبرت در سال ۱۷۸۸ به طور جزئی مارشال ها را کاوش کردند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنواحی اطراف این جزیره محل ۲۸ آزمایش هسته ای بین سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ بودند. قدرتمندترین انفجار هسته ای این جزیره به نام قلعه براوو ( به انگلیسی:Castle Bravo ) بود که قدرتش ۱۱۰۰ برابر بمب اتمی هیروشیما بود.
این جزیره مرجانی در انتهای شمالی مجموعه جزایر رالیک، تقریباً ۵۳۰ مایل ( ۸۵۰ کیلومتر ) شمال غربی پایتخت ماجورو قرار دارد. بعد از آزمایش هسته ای، در سال ۱۹۷۰، سه خانواده در جزیره بیکینی اسکان داده شدند که در مجموع حدود ۱۰۰ نفر بودند. اما دانشمندان در ماه مه ۱۹۷۷ میزان خطرناکی از استرانسیم ۹۰ را در آب چاه پیدا کردند و ساکنان آن دارای غلظت غیرطبیعی سزیم ۱۳۷ در بدن خود بودند. آنها در سال ۱۹۸۰ تخلیه شدند. این جزیره مرجانی امروزه گهگاه توسط غواصان و چند دانشمند بازدید می شود و تعداد انگشت شماری از نگهبان در آن حضور دارند.
جزیره یک باند فرودگاه به نام فرودگاه آب سنگ بیکینی نیز دارد.
نام انگلیسی این جزیره از نام استعماری آلمانی Bikini گرفته شده است. زمانی که جزئی از گینه نو آلمان بود نام آلمانی از نام مارشالی برای این جزیره، Pikinni , ( ) " Pik " به معنی "سطح" و " Ni " به معنای "نارگیل" یا سطح نارگیل گرفته شده است. [ ۲]
حدود ۳۶۰۰ سال است که انسان در جزیره بیکینی ساکن بوده است. [ ۳] چارلز اف استرک جونیور، باستان شناس سپاه مهندسین ارتش ایالات متحده، تکه هایی از زغال چوب، استخوان ماهی، صدف و سایر مصنوعات را زیر ۳ فوت ( ۱ متر ) ماسه پیدا کرد. تاریخ گذاری کربنی سن این آثار را بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۶۵۰ سال قبل از میلاد نشان می دهد. اکتشافات دیگر در جزیره بیکینی و انئو بین ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد و ۱ سال قبل از میلاد مسیح و سایر اکتشافات بین سالهای ۴۰۰ تا ۱۴۰۰ پس از میلاد مسیح است. [ ۴]
اولین مشاهدات ثبت شده توسط اروپایی ها در سپتامبر ۱۵۲۹ توسط دریانورد اسپانیایی آلوارو د ساودرا در کشتی خود La Florida هنگام بازگشت به اسپانیای جدید بود و به عنوان Buenos Jardines ( باغ های خوب به اسپانیایی ) تصویر شد. [ ۵] مارشال ها فاقد ثروت لازم برای تشویق اکتشاف یا نقشه برداری بودند. کاپیتان بریتانیایی ساموئل والیس در حالی که از تاهیتی به سمت تینیان دریانوردی می کرد تصادفاً به جزیره های مرجانی رونگریک و رونگلاپ برخورد کرد. کاپیتان های نیروی دریایی بریتانیا، جان مارشال و توماس گیلبرت در سال ۱۷۸۸ به طور جزئی مارشال ها را کاوش کردند. [ ۶]
